"Hayır!" üzerime gelmeye devam eden adama bakarken geri geri yürüyordum.
"Emirlere uymadın" üzerime gelmeye devam ediyordu. Sırtım duvarla buluştuğunda kafamı hızla iki yana salladı. "Bırak beni!"
Adam beni duymazdan gelerek yaklaşmaya devam etti. "Artık kaçamazsın..."
Hızla gözlerimi açıp oturur pozisyona geldim. Kabustu.
Peki ya olanlar?
Onlar gerçekti işte...
Ter içinde kalmıştım. Kurusun diye açık bıraktığım saçlarımın bir kısmı alnıma yapışmıştı.
Komidinin üzerindeki su dolu bardağı alıp yarısını içtim. Yerine bırakıp tekrardan duşa girdim. Çıkması lazımdı. Çıkmak zorundaydı.
Bütün vücudum kızarana kadar keseledim ve daha rahat çıkmasını umarak sıcak suda tenimin yumuşamasını bekledim. Sonra tekrardan yıkandım.
Tekrar, tekrar, tekrar.
Uyandığımda saat kaçtı bilmiyorum ama duştan çıktığım zaman saat akşam beşi geçiyordu.
Yemek yemek istemediğim için odamdan çıkmak istemedim. Kimseyi görmek, hiçbir şey yapmak istemiyordum.
Uyumak ve her şeyden kaçamayı düşünüyordum ama kabustan başka bir şey göreceğimi sanmıyordum.
Film izlemek için telefonumu elime aldığım zaman içeriklerinden dolayı vaz geçtim. Diziler de aynı şekilde.
Saçma gelebilir ama aklıma hep o an geliyordu.
O an daha önce hiç yapmadığım bir şey geldi.
Ders çalışmak.
Nefret ederdim, sınavları kopyayla veya beni geçirebilecek kadar olan bilgileri sınavdan önceki gün ezberleyerek geçerdim. Fakat bu yıl üniversite sınavına girecektim. Sömestr tatilinin bitmesine bir haftadan az kalmıştı.
Ailemin ailem olmadığını öğrenmiştim. Eğer bu bir şekilde öğrenilirse ve ailemin maddi durumu iyi değilse gelecekte tabiri caizse boku yemiştim.
Bunları düşünüp stres yapmak yerine derin bir nefes alarak çalışma masama oturdum.
Masamın üstündeki rafta kapağı bir defa bile açılmayan TYT ve AYT kitaplarına baktım.
TYT kitabını alıp çözmeye başlayacağım sırada hiçbir şey bilmediğim için önce çözeceğim konuların kısa tekrarlarını dinleyip bir yandan boş kağıda temel bilgileri not alarak yazıyordum.
Bir saatlik tekrarı dinleyip notunu çıkardıktan sonra bu sefer notlardan yardım alarak soruları çözmeye çalıştım.
💫
Parmaklarımı önüme uzatıp birbirlerine kenetkedim ve kamburum çıkacak şekilde uzattım. Sonrasında omuzlarımı geriye atarak esnedim.
Yüz elli civarında soru çözmüştüm. Konu tekrarı, soru çözümü, soruların video çözümü, özet çıkartma derken saat onu geçmişti.
Başka bir şey düşünmek istemediğimden derslere o kadar odaklanmıştım ki kendime şaşırıyorum.
Bu süre zarfında kapım iki defa tıklatılmıştı. Birinde annem yemek saati olduğu için çağırmaya gelmişti ayrıca beni görmek istediğini söylemişti. İştahım olmadığını söyleyerek gitmesini istemiştim.
Aradan tahminimce iki saat geçtikten sonra bu defa Burak abi kapımı çalmıştı. Benimle konuşmak istediğini ve müsait olup olmadığımı sormuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Son Arzum
ActieHemen hemem bütün gerçek ailem kitaplarında esas kızımız yokluk, psikolojik vehahut fiziksel şiddet gördüğü ailesinin (daha çok babasının) yanında yaşayıp bir yandan güç bela okumaya çalışıp aynı zamanda okul sonrası para kazanmak için işe gider ve...