TAŞINMA

646 37 8
                                    



yüzüme yaklaşarak kulağıma doğru eğildiğinde duamın tutması için şükür ediyordum acaba başka bir mi dileseydim?

"Hazır yatakta iken deneyelim mi "diyen alaycı sesini duyduğumda onu iterek "ya bir siktir olup gider misin "dediğimde bana ayıplarcasına bir bakış atarak üstümden kalktı.

"insan kocası ile böyle mi konuşur ayıp "dediğinde yataktan kalkarak "hah kocaya bak şam babası "dedim. banyoya doğru gittiğimde kolumdan tutuğu gibi kendine çektiğinde çıplak göğüsüm onun çıplak göğüsüne döndü.

"beni sabaha kadar becer diye yalvartacağım günlerde sana bunu hatırlatacağım "dediğinde bileğimi ondan çekerek "çok beklersin moruk "dedim banyoya girdiğimde gülme sesini duydum. bu adam tam bir piçti ya. ruh hastası.

üstümü değiştirip banyodan çıktığımda odada kimse yoktu. odadan çıktım. merdivenlerden aşağı ikinci kattaki avluya girdiğimde herkes kahvaltı sofrasında yerini alırken bende orhanın yanındaki boş sandalyeyi çekerek oturdum.

"hayırlı sabahlar "dediğimde babası ve annesi gülümseyerek karşılık verdiler. kahvaltı yapmaya başladığımızda tabağımla oyalanıyordum.

"oğlum bugün konağa bakmaya gidecek misiniz "diyen babasını bakmadan orhana çevirdim gözlerimi.

"evet baba birazdan çıkarız adala "dediğinde ona anlamayarak baktığımda gözlerime bakıyordu. ne konağından bahsediyordu bu.

"tam olarak nereye gidiyoruz "dediğimde orhan bana bakıp dudaklarını yaladı.

"hani dün akşam anlatmıştım ya konağa bakmaya gidecektik dedemden kalan oraya taşınacağız "dediğinde ona bakıyordum. yalan! öyle bir şey anlatmamıştı ki. şeytan diyor foyasını ortaya çıkar ama bunun gereksiz  olduğunu düşünerek yalanına ortak oldum.

"evet hatırladım başım ağrıyor da biraz ondan "dediğimde orhanın annesi altan altan gülerken orhan bana sırıtarak bakıyordu. sonradan aklıma gelen şey ile yuh çekmek istedim.

bunların düşünceleri ne kadar da fesat ve korkunçtu ya. inanamıyordum artık.

kahvaltıdan sonra orhan arabada beni bekleyeceğini söyleyerek aşağı indiğinde bende odaya çıkıp üstümü giyindikten sonra aşağı indim.

arabanın kapısını açıp ön koltuğa geçip oturduğumda bana bakıyordu. "bana bundan neden bahsetmedin "dediğimde gözlerime baktı. arabayı çalıştırdı.

"unutmuşum "dediğinde ona  tek kaşımı kaldırdım. "sen mi unuttun "dediğimde bana yandan bir bakış attı.

"ne o çok mu sinirlendirdim seni "dediğinde konaktan uzaklaşmıştık.

"bana emrivaki yapılmasından hoşlanmıyorum dedim ama sen her seferinde bunu yapıyorsun "dedim.

"bence kendini biraz törpülemelisin yoksa sinir hastası olup çıkarsın "dediğinde keyifle sırıtıyordu. şerefsiz.

"bana karşı bunu yaparsan sana karşılık vereceğim "dediğimde bana yandan baktı.

"ve ben sinir olmam orhan karaca insanları sinir ederim"diye ekledim. dudağının sol kısmı genişledi.

"tam istediğim eş işte "dediğinde ona tuhaf bir bakış attım. "beni sinir et bebeğim "dediğinde bu adamın kaçık olduğuna kalıbımı basardım.

"bana normal insan denk gelmez ki "diye kendi kendime konuştuğumda birden araba durduğunda kaputa son anda yapışmaktan kurtulmuştum.

"manyak mısın sen be "dediğimde kemerini çıkartarak bana baktı.

"en az senin kadar adal karaca "dedi. "konağa geldik in bakalım "dediğinde arabadan inmişti.

"ruh hastası "diyerek arabadan indim. birlikte büyük konağın içine girdiğimizde kimse yoktu. iki kattan oluşan güzel bir yerdi. mobilyalar ile döşenmişti.

"tam aradığımız ev "diyerek ikinci kattaki oturma odasına girdiğimizde temiz ve ferah görünüyordu.

"bu taşınma işi nerden çıktı "dediğimde orhan ellerini ceplerine koyarak bana yaklaştı.

"artık evli olduğumuza göre kendi evimize geçebiliriz diye düşünmüştüm "dediğinde ona bakıyordum.

"hımm "dedim. bana doğru geldiğinde ona tuhaf bir bakış attım.

"niye üstüme geliyorsun "dedim.  bir kaç geri gittiğimde o ısrar ile geliyordu. sırtım taş duvara değerek durdu. aramızdaki mesafeyi kapatmıştı. ceplerinden ellerini çıkartmıştı.

"seni burada mı öpsem yoksa akşama mı saklasam diye düşünüyorum da "dediğinde kaşlarımı çattım.

"sakın öyle bir şey yapma yoksa "dediğimde ellerini her iki tarafa koyarak beni kafese aldığında yüzüme doğru eğildi.

"yoksa ne yaparsın "dediğinde gözlerine baktım. sanki dün gece o melankonik adam gitmişti ve karşımda başka orhan vardı.

"seni öldürürüm "dedim. dudakları yukarı doğru kıvrıldı.

"öldür netice seni öpmek varsa ölmeye razıyım "dediğinde çakır mavisi gözlerine bakıyordum.


************************************************************************************

BU ÇİFT YILIN EN İYİ SANSAYONEL ÇİFTİ İLAN EDİYORUM. ABİ BUNLARDAKİ TANSİYON BAŞKA KİMSE DE YOK. 

ESARET-BXB(TUTSAK AŞKLAR SERİSİ-3)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin