The Transmigrated Li Jin's Daily Farming Life《Myanmar Translation》

အခန်း(၁၀)

အခန်း(၁၀) ဆေးဖက်၀င်အပင်များ

ရိုးရိုးသားသားပြောရလျှင် လီကျင်သည် သူ့လက်ရှိပုံစံကို အလွန်မကျေမနပ်ဖြစ်နေ၏။ သူသည် အဝတ်အစားများနှင့်သာဆို အဆင်ပြေသော်လည်း သူ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပြီးနောက် အလွန်အားနည်းနေပုံရလေသည်။

လီကျင်၏ မျက်လုံးများထဲတွင် ရင်ဘတ်ကြွက်သားများနှင့် ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများသည် အသက်သုံးဆယ့်ငါးနှစ်အောက် အမျိုးသားများအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်။

ထို့ကြောင့် ကလေးကို အောက်ချပြီးနောက် သူ့အဝတ်အစားများကို ချည်နှောင်ရန် လှည့်လိုက်လေ၏။

ချင်မု၀မ်သည် တစ်ခဏလောက် ရှုပ်ထွေးသွားလေ၏။

လီကျင်သည် အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါ ရေချိုးပြီး အိပ်ယာမ၀င်မီ အပေါ်ပိုင်းဗလာနှင့်သာရှိတတ်၏။

ညသန်းခေါင် အိပ်ရာက နိုးလာချိန်မှာတောင် သူသည် ဂရုစိုက်စရာမလိုဘဲ လုံး၀ တည်ရှိမနေသလို့ပင်။

ရှေးခေတ် ကျေးလက်ဒေသများတွင် အိမ်သာများကို ယေဘူယျအားဖြင့် ကျင်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားကြသည်။ ညဘက်တွင် ပြုတ်ကျခြင်းမှ ရှောင်နိုင်စေရန် အိမ်တိုင်းအိမ်တိုင်းတွင် အခန်းတွင်းအိုးများ တပ်ဆင်ထားကြသည်။

ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဖြေလျှော့ရန် အမှောင်ထဲတွင် တွင်းကို သွားစရာ မလိုပါချေ။

ရလဒ်အနေနှင့် လီကျင်၏အဝတ်အစားများသည် တစ်ဝက်မျှသာ ဖုံးလွှမ်းထားပြီး သူ့ကိုယ်သူ ပိုကြည့်ခွင့်မပေးချင်တော့ချေ။

ချင်မု၀မ်သည် လီကျင်၏ ရင်ဘတ်ကို အလွန်အကျွံကြည့်ရန် မရည်ရွယ်ဟု တွေးနေမိလေသည်။

လီကျင်သည် ချင်မု၀မ်၏ နှလုံးသားထဲရှိ အလှည့်အပြောင်းများကို မသိခဲ့ချေ။ ဤလူငယ်သည် အပေါ်မှအောက်ခြေအထိ သစ်သားအမှိုက်ကဲ့သို့ သူ၏ လက်ရှိရုပ်သွင်ကို မြင်ဖူးခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။

လီကျင်သည် သူ့အဝတ်အစားများကို ၀တ်ဆင်ကာ လက်နှင့်မျက်နှာကို ဆေးကြောရန် ထွက်သွားပြီးနောက်၊ ဆားအနည်းငယ်ကို ရှေးခေတ်၏အထူး မိုးမခအကိုင်းအခက်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး သွားတိုက်လိုက်သည်။