Tek Yumruk

6.bölüm/5 Arkadaş

Bundan bir önceki bölümü karakter tanıtımına ayırdığımız için kaldığımız yerden devam ediyoruuz

İyi okumalar 💜
__________________________________________

Sabahın köründe alarm sesi ile uyanmıştım.aslında hiç okula gitme gibi niyetim yoktu ama annemin ‘kız uyan geç oldu.kime diyorum!’ sesini duyunca pes etmiştim.

Kalkıp önce üstümü değiştirdim.sonra banyoya ilerleyip işlerimi hallettikten sonra odama geri döndüğümde çekmece'den tarağı mı alarak saçımı taramaya başladım.

Hazırdım.Annem ile beraber sohbet ede ede kahvaltımızı yaptık.Annem de arabanın anahtarını aldıktan sonra evden çıktık ve okulun yolunu tuttuk.

Arabadayken “Bugün kursa gidecem” diyerek sessizliği bozdum.

“Tamam”

Yol boyunca hiç konuşmadık.okula gelmemize az kalmıştı.arabadan dışarı baktığımda,Burak,Mert,Sinan ve Barış dışarıda bekliyorlardı.diğer herkes de okula gidiyorlardı.onlar niye okula gitmek varken dışarıda ki?

Burak beni gördüğünde sırıtarak elini salladı.Annem arabayı park edince de koşarak yanımıza geldi.ardından da diğerleri.

Burak yanımıza geldiğinde“Günaydın”ardından anneme bakarak “ Size de günaydın” dedi.annem de “günaydın” diyerek yanıt verince bana ‘bu kim’ der gibi bakmıştı.Burakta bunu anlayınca annemin kapısına gidip pencerden “Burak ben,İdil'in arkadaşı” diyerek elini uzatıp kendini tanıttı.ben de şaşkınca ona bakıyordum.

Annemde sevinç gözlerle bir bana bir Burak'a baktı.çok geçmeden'de elini Burak'ın eline atarak “Aylin bende” diyerek o da kendini tanıttı.

Annem ile araban indik.annem sırıtarak Burak'ı ve diğerlerini göstererek “Hepiniz İdil'in arkadaşı mısınız?” dedi.tabi bunu da sevinerek söylüyordu,çünkü geçmişte hiç arkadaşım kalmadığından bu annem için çok güzel bir haberdi.

Annemin bu sorusu ile hepsi başını aşağı yukarı sallayarak onayladı.Annem'in bakışları ise Barışı buldu.onu sanki bir yerden tanıyormuş gibi gözlerini kısarak baktı.baktı.sonra uzun uzun baktığını fark edince konuşmaya başladı.

“Tamam o zaman ben gidiyorum hadi size iyi dersler.”  arabaya doğru yöneldi.tam kapıyı açacakken bana bakıp“ha İdil çıkışta kursa gideceksin değil mi?net.” ‘evet’ der gibi başımı oynattığım'da  “Neden?” diye sordum.

“Benim bugün nöbetim var eve geç gelecem.Dikkat et kapını kilitle erken uyu tamam mı?” dedi parmağını bana doğru sallarken.gülümseyerek “tamam” dedim.

Annem gittiğinde hep beraber okula doğru adımlamaya başladık.Sessizliği bozup “Ne kursu kız?” diye sordu Burak.

“Hiiç önemli birşey değil” diyerek geçiştirdim.ama Burak durur mu?

“Kız ne kursu,hadi söylee” kolumdan tutarak bir ileri bir geri yavaşça çekiştirdi.

“Sarsma lan kızı!”

Aslında söylesem birşey olmazdı değil mi?

Ay sanki devlet sırrı,söylesen ne olcak kız,ha? Söyle gitsin diyerek yardımda bulundu sağ melek

“Boks” dedim birden.“Boks kursu”.bunu dediğimde içimden keşke demeseydim diye geçirdim çünkü durup bakışlarını bana çevirdiler.

1-2 dakika öylece mal gibi durduk.ardından sessizliği bozarak konuştu Sinan.

“Aaa gerçekten mi?” dedi.