3.bölüm/Tanışma

6.4K 285 107
                                    

Hoca 2.ders serbest bırakmıştı e haliyle ben de bu fırsatı değerlendirip uyumak istedim.
Kafamı sıraya koyacaktım ama sanki biri beni izliyormuş hissine kapılıp arkama baktım.tam tahmin ettiğim gibi o çocuk bana bakıyordu.bende umursamadan vurdum kafayı yattım.

Kafamı sıraya gömmemle zili'in çalması bir oldu ama yatmaya devam ettim yatmak değilde gözlerimi dinlendirecektim.

Birden bir el beni dürttü,başımı kaldırdığım'da tepemde üç kız dikiliyordu biri sarışın ikisi kumral olan üç kız.sarışın,mavi gözlü olan elini uzatıp “Ben kumru” dedi.'eee napim' dercesine kafamı salladım.

Kız derin bir nefes verdi elinde olsa kafama silah dayayıp zorla beni kendiyle tanıştıracaktı.

Kız tekrardan “Ben kumru, tanıştığımıza memnun oldum” dedi.bende eli havada kalmasın diye elimi eline atıp sıktım.

“İdil”dedim.ardından iki kumral kızdan, saçı daha uzun olup,yüzünde çilleri olan kız'da elini uzatıp “Ben'de Ebru”dedi.güzel  kız'dı,çilleri onu tatlı gösteriyordu.onunda elini sıktım.

Sonra diğer kumral,gözlüklü diğerine göre daha kısa saçları olan kız elini uzattı.
“Yaren ben de”onunda elini elimle buluşturup sıktım.

Tamam sanırım şimdi giderler diye düşündüm ama öyle olmadı.Kumru kolumdan tutup “Aşağı iniyoruz,sen de gelsene” dedi.

“Yok,ben böyle iyiyim”diyerek reddettim ama kız benden de deli çıktı.bu sefer kolumu kendine doğru çekiştirerek,yalvarıcı ses tonuyla “Yaa hadi gel,hem okulu tanımış olursun”dedi.

Diğerlerine baktığımda kafalarını 'gel' diyerek işaret ettiler.bi an aklıma annem'in 'arkadaş edin,sosyalleş biraz' deyişi geldi.
sanırım denemekten bir zarar gelmez ha?

En sonunda kabul ettim. “E hadi madem”

Kabul ettiğimde Kumru sevinerek koluma girdi tabi artık nasıl sevindiyse birkaç kişinin bize dönmesini sağladı.dönen kişilerden biri de bana bakan çocuk ve arkadaşlarıydı.

Sınıftan kolumda kumru ile çıktık. Ebru ve Yaren de arkamızdan geliyordu.

Teneffüs boyunca bana öğretmenler'den,sınıftakiler'den,müdür yardımcısı Derya Hoca'dan bahsettiler.Derya hoca'nın çok disiplinli hoca oldugunu öğrendim ama şaşırmadım.çünkü kadın bakışları ile 'benden habersiz kuş uçamaz' diye haykırıyordu resmen.

aslında iyi kızlara benziyorlar'dı.

Acaba boksör olduğumu bilseler diğer eski arkadaşlarım gibi beni terk ederler miydi?

aslında o eski arkadaşlarım beni terk etmek zorunda kaldılar,anneleri onlara zarar vereceğim'den korktukları için benle arkadaşlığı bitirmek istediler.ama bu onları haklı çıkarmaz ben olsam gizlice görüşmeye devam ederdim.

Birkaç ders'de böyle böyle geçti. Tabi her ders'de hocalar bana bakıp 'yeni mi geldin?' sorularını eksiltmediler.son der matematikti.matematik'den pek anladığım söylenemez ama en azından elimden geleni yaparım.

Öğretmenler zili çalmıştı.birden herkes  ayağa kalkarak kapının önünde ünlülerin fotoğraflarını çekmeyi bekleyen kameramanlar gibi dikilmişti.herkesden kastım o çocuk ve arkadaşları hariç ha bide ben,ben zaten ne olduğunu bile anlamamıştım.

Birden hoca kollarını açarak sınıfa muazzam bir giriş yaptı ve alkış tufanı koptu.sanırım bunu sık yapıyorlardı benim eski matematik hocam o kadar katıydı ki bu tür şeylere şaşırıyordum.ama hoca eğlenceli birine benziyor.

Hoca “Tamam tamam geçin hadi yerinize” diyerek oturmalarını sağladı.masasına doğru ilerlerken gözü bana takıldı.

Biraz inceledikten sonra “Arkadaş yeni galiba? Ha başkan?” diyerek başkan dediği kıza sordu.kız kafasını aşağı yukarı sallayarak onayladı.

“Fatih ben, matematik öğretmeni aynı zamanda sınıf hocan” sonra elindekileri masaya bırakıp tekrar bana döndü.“Adın ne?”

“İdil”sonra sırıtarak,“Biz bunu çok sık yaparız İdil alışsan iyi edersin”başımı aşağı yukarı salladım.sanırım bu sene iyi geçecek,yani öyle ummuyorum.

Kollarını tekrar açarak “E hadi o zaman derse” dedi.o sırada herkes'den bir 'hayır' nidası koptu.

“Hadi hadi oyalanmayın!,aç defterleri yazı yazdıracam” dedi gülerek.herkes'den bu sefer kabulleniş olarak 'off' nidası koptu.ben'de defterimi açarak yazmaya başladım.

💫

Sonunda zil çalmıştı defterimi ve kitabımı çantaya koyarak sınıftan çıktım.annem beni alamayacaktı zaten bunu bilerek boks kursuna doğru adımlamaya başladım.

Bence bu günüm iyi geçti.Buse ile olan kavgamızıda unutuyor değilim.

Buse okul'un popüler kızıydı,yani çevresi genişti.okulda onunla çok sık kavga ederdik ama hep o bana bulaşırdı.ben ne kadar 'boksör' olsamda kimseye durduk yere bulaşmam,kimseye zarar vermezdim.

Boks hocam,kursa ilk başladığım zamanlar bana “Boks ciddiyet işidir,hava atmak için boksör olacaksan hiç olma” demişti ve şöyle'de bir açıklama yapmıştı.“Boksta durduk yere birine bulaş diye bir kural yoktur,boks kendini koruman için verilen bir eğitimdir” zaten durduk yere birine asla bulaşmazdım ama bu sözü hep hatırlarım.

Bu düşüncelerden beni bir korna sesi ayırdı.ses'in geldiği yöne baktığımda bunun annem olduğunu gördüm.“Merhaba genç bayan,sizi gideceğiniz yere kadar bırakmamı ister misiniz?”gülerek arabaya atladım.“Hani gelmeyecektin?”dikiz aynasından bana baktı.“Sanırım biraz izin koparmak hiç sıkıntı olmaz,ne dersin?” tekrar güldüm arabayı çalıştırdı.pencerden dışarı baktığımda bir çift göz bana bakıyordu.

Bakan kişi ise o çocuktu.göz kırpıp başka yöne ilerlemeye başladı.bizde yola çıktık.

[]💫

Bölüm nasıldı?

Sormak istediğiniz soruları sorabilirsiniz


Tek Yumruk Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin