Rüya Kapanı

BÖLÜM -13-

Kendime geldiğimde soğuk taş bir zeminde yatıyordum, göz kapaklarımı araladığımda gördüğüm tek şey bomboş karanlıktı. Bana ne oldu? Buraya nasıl geldim? Hiçbir şey hatırlamıyordum. Doğrulup sırtımı duvara dayayıp oturdum, geldiğinde hepsi üst üste geliyordu.

Üstümü kontrol ettim, yanımda ki silahlarımı almışlar lakin bacağıma bağladığım hançeri atlamışlar, bu kendimi kurtarmak için tek şansım olabilirdi.

*

Pargalı, Rüya'yı her yerde arıyordu, şüpheli bulduklarını sorguluyordu ama henüz bir iz bulamamıştı. Rüya'nın en son Parga'ya gittiğini öğrendi, hazırlıklarını yapıp Parga'ya yola çıktı. Kalbinde anlam veremediği bir sızı vardı, Rüya'ya bu kadar bağlanmış olamazdı.. belki de hünkarı için üzülüyordu, ne de olsa o Rüya'yı seviyordu.. Rüya'nın Barca olma ihtimalini düşünmüştü lakin onun öldüğünü öğrendi.. sızı bu yüzden de olabilirdi.

*
Beni kontrol etmek için arada sırada birileri gelip gidiyordu. Bu kez gelen beni götürmek istedi.

?? : Kal!

Rüya : Siz kimsiniz?! Ne istiyorsunuz?!

?? : Çok konuşma! Kal!

Halsizlikten zar zor ayağa kalktım.

?? : Ellerini uzat!

İstemeyerekte olsa ellerimi uzattım, adam kalın iplerle bileklerimi bağladı sonra ipin diğer ucundan çekiştirip yürüdü. Bileklerimin acısıyla adamı takip ettim. Karanlık odadan çıktığımda dışarısının ışığıyla gözlerim kısıldı bir süre böyle yürüdük sonra gözlerim ışığa alışınca etrafımı inceledim, ormanlık alanda, küçük bir kaledeydik. Kaçmak için plan yapmam gerekiyordu. Önümde yürüyen adamı inceledim, haydut kılıklı tipi vardı. Neredeyse her yerde adamlar duruyordu, buradan kaçmaya çalışmak intihar olurdu.. Bir şekilde dikkatleri dağıtmam gerekiyordu.

*

İbrahim, Parga'ya ulaştığında vakit kaybetmeden yaşadığı evi aradı, hatırladığı yerlerden yürüyüp evini buldu, ilerleyip kapıyı tıkladı. Umutla kapının açılmasını bekledi, biraz sonra kapı açıldı, karşısında kendinin benzerini gördü İbrahim.

Pargalı : Niko?!

Niko kendini aynaya bakıyor gibi hissetti, şaşkınlıkla adama bakıyordu.

Pargalı : Niko benim.. Teo..

Şaşkınlıkla gözleri büyüyen adam sevinç ve özlemle kardeşine sarıldı. Birbirlerini bırakmak istemezcesine sarıldılar, ikisininde gözlerinden yaşlar süzüldü.

Niko : Teo! Kardeşim..

Geri çekilip tekrar birbirlerine baktılar.

Pargalı : Baba nerde? Anne?

Niko'nun yüzü asıldı az önceki bütün sevinci çekildi. Pargalı bir şeylerin ters gittiğini anladı.

Pargalı : Neredeler?

Niko : İkiside cennette Teo..

Pargalı'nın gözünden akan yaşlar çoğaldı, adamın içinde fırtınalar kopuyordu, bunca zaman göremediği ailesinden sadece kardeşi kalmıştı.