BÖLÜM -39-

162 9 6
                                    

-Akşam üstü Rüya'nın dairesi-

Rüya biraz rahatlamak için kitap okumaya karar verdi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Rüya biraz rahatlamak için kitap okumaya karar verdi. Duvardaki rafa yaklaştı, hangi kitabı okuyacağını seçmeye çalışıyordu. Odasında kendinden başka kimse yoktu, hizmetlilerini göndermişti. Kafa dinlemeye ihtiyacı vardı. Kitabını seçtikten sonra divana geçip oturdu.

Bir süre kitabına daldı, kafasını kaldırdığında saat epey geçti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir süre kitabına daldı, kafasını kaldırdığında saat epey geçti. Odası iyice karanlamıştı, gözlerini ovuşturdu, kitaba bakmaktan hayli yorulmuştu gözleri. Biraz hava almak istedi, dairesinin bir terası vardı, çok büyük değildi ama temiz hava almak için yeterliydi. Terasa çıktı, korkuluklarına ellerini koyup yıldızları seyretmeye başladı.

Kafasından çokça düşünce geçiyordu, Pargalı'ya söylediklerini düşündü, gerçekten düşman olmak istiyor muydu onunla? Neden böyle konuşmuştu? Onunla olmak istediğini söyleseydi o an ne değişirdi? İkisinden birinin ölümü demekti, yapamazdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kafasından çokça düşünce geçiyordu, Pargalı'ya söylediklerini düşündü, gerçekten düşman olmak istiyor muydu onunla? Neden böyle konuşmuştu? Onunla olmak istediğini söyleseydi o an ne değişirdi? İkisinden birinin ölümü demekti, yapamazdı. Pargalı ve kendini korumanın tek yolu ondan uzak durmaktı. Düşüncelerinin arasında kulağına bir ses ilişti, gözleri baktığı yöne sabitlendi bir an, şaşkınlıkla kendini duvarın gölgesine sakladı. Keman sesiydi bu, görülmediğini umarak kafasını sesin geldiği tarafa uzattı gizlice. Pargalı tamamen odaklanmış halde keman çalıyordu, gözleri kapalıydı. Rüya'nın kalbi küt küt atıyordu, onu keman çalarken görmeyeli yıllar olmuştu, kendinde hala böyle etki bırakmasına ayriyeten şaşırmıştı. Pargalı sanki tüm hisleriyle çalıyordu kemanı, diliyle değilde kemanıyla konuşuyordu adeta. Rüya saklandığı gölgeden izledi onu. Müzik ikisinide aldı ta çocukluklarına götürdü, kırlarda koşup kelebek yakalamaya çalıştıkları günlere. Keman sesi yavaşça durduğunda Pargalı'nın gözleri açıldı, doğrudan Rüya'nın gözlerine değdi. Rüya olduğu yerden hemen kendini geri çekti. Pargalı onun orda olduğunu biliyordu, dinlediğini, onu izlediğini biliyordu. Kafasını umutsuzca iki yana sallayıp ağır adımlarla içeri geçip odasına gitti.

Rüya KapanıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin