Küçükken birbirlerinden kopmak zorunda kalan iki aşık Teo ve Barca yıllar sonra karşılaşırlar ama ikiside birbirini tanımaz çünkü biri Osmanlı Padişahı Sultan Süleyman'nın has oda başı Pargalı ibrahim olmuştur diğeri Annesi tarafından satıldığı çift...
Sultan Süleyman kardeşi Hatice sultanın Bali Beyle olan nişanını duyurmak için bir akşam yemeği düzenlenmesini emretti. Yemek has bahçede olacaktı, hizmetliler bahçeyi süslemiş, meşalelerle etrafı aydınlatmışlardı. Davet ardından nişan tüm şehre duyurulacaktı.
Valide kızıyla erken gelidiler, havanın tadını çıkarıyorladı ardından onlara Pargalı ile Bali bey katıldı. Adamlar selam verip yerlerine oturdular.
Bali bey halinden memnun görünüyordu. Pargalı hayli düşünceliydi.
Hatice Pargalı'ya kaçamak bakışlar atıyordu, içi hüzün doluydu. Odasında ikinci bir not bulmuştu üstelik yerde kanlar içinde yatan kız cabasıydı. Kızı gizlice ortadan yok etmişti lakin içerisindeki kuşku onu mahvediyordu, bunu kimseye anlatamıyordu.
Daha sonra Aslan paşayla eşi Yasemin hatunda davete iştirak etti. Sohbet edip hünkarı bekliyorlardı. Yasemin Rüya'nın yokluğunu fark edince merakla etrafı süzdü.
Yasemin : Validem, Rüya yok mu?
Valide : Birazdan burada olur.
Yasemin başıyla onayladı lakin yinede içi rahat değildi.
*
Rüya hala dairesinde hazırlanmakla meşguldü. Seçtiği kıyafeti giyindi, saçlarını taradı ardından şekil verip bir saç süsü taktı. Aynanın karşısına geçip kendini süzdü, bir şey eksikti, görünüşü onu memnun etmemişti. Dönüp arkasındaki dolaba yaklaştı, dolabı açıp içinden bir kutu çıkardı. İçerisinde kelebek kolyesi duruyordu, kolyeyi eliyle kavrayıp kutunun içinden çekip aldı. Kutuyu tekrar dolaba koyup kapattı.
Geri aynaya döndü, kolyeyi boynuna tuttu.. işte kendinde eksik olan parçayı bulmuştu. Kolyenin ipini boynunun arkasına götürüp bağladı ardından kendini tekrar süzdü, görünüşü bu kez onu memnun etmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aynanın önünde duran sehpanın üzerindeki yüzüklere bakmaya başladı. Kapının açıldığını fark edince hızla o yöne döndü. Hünkar gelmişti, hemen eğilip selam verdi.
Rüya : Hünkarım..
Süleyman : Hala hazırlandığını söylediler, gelip seni kendim almak istedim.
Rüya : Ah aferdersiniz geç mi kaldım?
Süleyman : Yok hayır, geç kalmadın. Aslında sana bir şey vermek istedim.
Hünkarın aynanın karşısında duran kıza yaklaştı. Elindeki kadife keseyi açtı, içinden bir yüzük çıkardı.
Süleyman : Senin için yaptım.
Rüya : Süleyman.. bu çok güzel.
Hünkar diğer elini Rüya'ya uzatıp elini istedi. Rüya elini hünkara uzattı, hünkar nazikçe yüzüğü kızın parmağına taktı.
