KALPTEKİ YARA İZİ

"ÖLÜM BİZE YAKIN"

Selam canlarım geçen bölüm den sonra nasılsınızzzz?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum...

Keyifli okumalarr❤️‍🩹

+++++++

Aşk sevdiği kişi için ölmeyi göze alabilmekti.

İki tane seviyorum kelimesi vardır. Biri dille ifade edilir, sadece söylenerek. Diğeri ise davranışlarla söyleyemesende karşındaki kişi hisseder onu sevdiğini...

DENİZ'İN ANLATIMIYLA...

Ölmezdi, ölmemeliydi, o da beni bırakmamalıydı.

Kucağımda hareketsizce kalan kıza göz yaşlarımla bakıyordum.

Ambulansı aramıştım birazdan burada olurlardı.

Ama onlar gelmeden önce benim sormam gereken bir hesap vardı.

Gülümseyerek bakan Ada nın babası... Bir insan kızının ölümünü böyle keyifle izleyebilir miydi?

Bu sadece canilikti.

Barış silah sesine yanımıza gelmiş, ablasını yerde kanlar içinde görür görmez babasının karnına yumruk atarak 'ne yaptın ablama' diye bağırmıştı sonra ise benim yanıma gelip 'Deniz abi eğer ablam uyanacaksa senin sevgilin olabilir ama uyansın' demişti, çok ağlamıştı.

Sonra ise gelip ablasının göğsüne yatarak ağlıyordu.

Ada nın başını Barışın kucağına koyarak ayağa kalktım.

"Seni" dedim tane tane "yaşatmam." Yaşatmazdım. Eğer ona, sevgilime bir şey olursa ben bu adamı yaşatmazdım. "Eğer sevgilime bir şey olursa seni öldürürüm!" Diye bağırdım suratına.

Tam o sırada ambulans sesi geldiği gibi kapıya koştum.

Ambulans çalışanları da hızla yanıma sedyeyle gelip içeri girdiler.

Barışı zar zor ikna edip annesine bırakmıştık.

Yaklaşık on dakika sonra ambulansın içindeydik.

"Yaşayacak mı?" Dedim göz yaşları içinde "yaşasın," dedim " size yalvarıyorum onu yaşatın." Kadın bana öyle bir baktı ki, anladım kötü bir şey olduğunu "bakın o yaşamalı, ailemden sonra o beni terk etmemeli."

"Merak etmeyin elimizden geleni yapacağız" dedi.

"Daha fazlasını yapın, size yalvarırım yaşatın onu" kadın öylece baktı. Sonra hemen işine devam etti yaklaşık on beş dakika sonra hastaneye varmıştık.

Sedyeyle beraber Adayı da indirdiler.

Ada ölmemeliydi çünkü aşk, acı getirmemeliydi Ada bizim aşkımız için yaşamalıydı.

Doktorlar hızla Adayı ameliyata aldılar.

Yaklaşık yarım saat sonra bir anda doktorlar koşmaya başladı.

Hayır bu olamazdı, olmamalıydı...

Çıkan ilk doktorun önüne koştum "bişey mi oldu? Sevgilim iyi mi? Doktor yanıt ver bana!" Bağrıyordum.

"İşimizi yapmamıza engel oluyorsunuz önümüzden çekilir misiniz?" Dedi ve yandan gitti.

Doktordan sadece beş dakika sonra hemşire koşarak çıktı.