Göz Yaşım +18

-7-

~Keyifli Okumalar...♥️

Yazar' dan

Geçmişimiz , geleceğimiz ve tabi ki bugünümüz bizim içimize ekilen tohumlardan ibarettir.

Kimine hayat karamsarlığı , kimine pozitifliği yükler.

Düşünce şekillerimizi belirler.

Eğer yaptığımız hatayı bir daha yapıyorsak , almamız gereken dersi almamışız demektir.

Bu da ders tekrarı gerektirir.

Engin ve Ahu bu tekrarlardan da geçtiler belki gene ve gene geçecekler.

Önemli olan şunu unutmamak...

Ne yaşıyorsak , karşımıza her kim çıkıyorsa iyi veya kötü fark etmeksizin sen de bir şeyler değiştirir.

Ahu , ömründe ilk defa doğmuş gibi heyecanlanmıştı.

Onun biricik bebeği dün onunla konuşmuş , bugün abla diye yanına çağırmıştı.

Engin, fark etse de isimlendiremediği bir şekilde Ada ' ya çekiliyordu.

Onun düşüncelerini görmek ona büyük bir kıyas yaptırmış , ilk defa gerçekten o geceyi düşündürtmüştü.

Sahi o gece aslında babası bir tek ona bir şey yapmamıştı.

O, bunu hep sustuğu için sanıyordu. Ağlamasaydı babam bana bağırmazdı diye yorumlamıştı.

Şuan bakıyordu da aslında babası sesi çıkan gücünü gösteren ablasını ezmişti.

Tabi onların anneleri Ada ' nın annesi kadar şanslı değildi. Ablası o yaşta hem küçük hem cılızdı. Babaları ise dev gibiydi.

Engin de 14 yaşındaydı aslında çocuk sayılmazdı. Aklında bir an suçluluk geçti. Ablamın yanında olsam farklı olur muydu?

....

Ahu, Engin ve Nüket evin salonunda oturmuş bekliyorlardı.

Üçü de ne diyeceğini kestiremiyorlardı.

Ahu girişi ve geçmişi ta en başından başlatmanın daha iyi olacağını düşünerek başlattı.

" Anne, babamla nasıl evlendiniz ? Çünkü bir 14 yaşımdan önce pek de fena bir babam yoktu."

Nüket Hanım nefesini bolca çekti. Bir zamanlar güzel bir evliliği vardı.

"Yani tanışmamız görücü usulü olmuştu. Birbirimizi tanıma aşamasında gerçekten sevmiştik. O da ben de."

Nüket Hanım güçlü durmaya çalışıyordu. Oturduğu yerden kalkamadığı için zaten evlatlarına hiç destek veremiyorum düşüncesindeydi.

Engin "Neden sonra değişti?"

" Başta dediğim gibi her şey çok iyi gidiyordu. Ben annemi oğlum sen 12 yaşındayken kaybettim. Az buçuk hatırlıyorsunuzdur zaten, bir sene sonra da babamı."

Nefeslendi . Gözlerinden yaşlar yavaş yavaş ,yüzünü yaka yaka iniyordu.

Ahu hemen kalktığı yerden kalktı.

Annesinin ellerini destek vermek için sıktı , sonra yaşlarını güzelce temizledi.

" Babanızın da o sıra işleri epey yoğundu. Belki de ilk o zamanlar birbirimizden kopmaya başladık. Bilemiyorum.. Babannenizi ben de hiç görmedim onu çocukken kaybetmişti babanız ve o iyice delirdiği son 2 senenin başında babasını kaybetti. "