Keyifli okumalar!
______
Binamıza geldiğimiz de Alaz arabayı durdurmuş ve inmiştik. Gülümsemesi hala yüzünden düşmemişti, benim de ondan bir farkım yoktu.
İçeriye girdiğimiz de Sare ellerini önünde birleştirmiş vaziyette bize bakıyordu.
Yanında duran Meral bana doğru irerlemiş ve koluma girmişti.
Bakışların da gördüğüm endişe diniyorken kulaklarıma dolan kinayeli sesle, "Size uyarılarımız yapıldı sanıyordum." Demişti Sare.
Kafamı sallayarak, "evet söylemiştiniz. Ama bizim de hayatlarımız var ve sizi bunların içine dahil etmeyeceğiz." Demiştim.
"Farkındaysan şuan benim alanımdasın, iş üstündesin ve her şeyden haberdar olmam gerekiyor." Cebinden tekefonunu çıkardı.
Bir şeylere göz gezdirdikten sonra bana döndü. "Gidiyorsun. Görev başlamıştır, artık büyük bir yük taşıyacaksın." Telefonunu cebine atarken yanımdan geçti.
Sağımda olan Meral'e aldırmadan kulağıma, "Omuzlarını dikleştirmeyi unutma, lider." Diye fısıldamıştı.
Anlık dürtüyle duruşumu düzeltmiş ve omuzlarımı geriye atmıştım.
"Oraya Mirel ile gidecek değil mi?" Alaz söylediğiyle tüm bakışlar ona dönmüştü.
"Evet, fakat tek sorun bunu nasıl yapacağımız." Aklına bir şey gelmiş gibi bakışları değişti. "Mirel ile Meral'i ikiz olarak o eve sokacağız. Sen yanlız gitmelisin, kendini korursun." Dedi. Aklında birşeyleri birleştirdiğini biliyordum.
Kafasını sallayan Alaz'la asansöre yönelmiştik.
İçimde bir yerlerde ki tereddütü susturmaya çalışıyordum. O susmazsa ekipim bu kadının ellerinden kurtulamazdı.
Bana aşık olmayacaksın demişti, eğer bunu öğrenirse ekipten önce benim başım belaya girerdi.
Meral elimi kolundan çekmiş ve bana gülmemek için kendini zorlar bir ifadeyle bakmıştı.
Ellerimi kaldırarak işaret parmağımı ona doğrulttum. "Sakın, düşündüğün gibi değil!" Alaz da asansöre binince, "Birazdan konuşalım." Diyerek Meral'in merakını susturmaya çalıştım.
Asansör durduğunda hemen beni çekiştirerek kendi odasına çekerken gözlerim açık kapının ardında ki tabloyu buldu.
O an kafama dank eden şeyle Sare'nin en küçük detayı bile bir yapboz parçasına çevirdiğini anlamıştım.
Açık kapının tam karşısında ki duvar da Meral ve ben de olduğu gibi bir tablo vardı. Ama bizim odamızdakinden tek farkı bu resimde bir kadın ve onu korumak, güvence altına almak adına sarıp sarmalamış dövüşçü bir erkek vardı.
Asker bir erlinde ki kılıcın üstünd eki kanın aksine diğer eliyle kadınıs anki dünyanın en saf insanıymış gibi sarıyordu.
Kadınsa ona sığınıyor ve her yaptığına güveniyormuşçasına kafasını koluna gömmeye çalışıyordu.
Hepimizin karakterini mi yansılamıştı Sare bu resimlerle? Öyleyse nasıl olurdu da Alaz'ın odasın da böyle bir tablo vardı.
Büyük ihtimalle daha farklı bir sırrdı.
Odaya sokarak kapıyı kapatan Meral hemen ardından beni koltuğa neredeyse atmıştı.
"Kızım ikiniz sırılsıklamdınız! Hem de ikinizde de anlamını çıkaramadığım sırıtışlarla geldiniz!" Elimle ağzını kapatmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaybolmuşlar.
ActionYaralı ve acıyla dolu geçmişten sıyrılamamış beş kişi bir ekip olmaya zorlanırsa ne olur? Onlar beş kişi ve beş duyguydular, bir bedeni değil bir beyni uluşturan beş kişi acı dolu bir bardakta mutluluk arama çabasıyla bir birlerinin yaralarını nasıl...
