K-POP OKULU

24.Bölüm

4. Yılın sonundayız. Tatilde birgünlüğüne gittim sadece koreye. Düğünümün 1 hafta sonra olacağını söylemek için. Yakında doktor olarak mezun olacagız. Hazırlıklara başladık. Düğün salonu, gelinlik ve damatlık. Okuldan çıktık. Çarşıda gezinerek gelinlik ve damatlık bakmak için magzalara girdik. Kabarık sırtlaplez bir gelinlik bulup kabine geçtim. Kabinden çıktığımda bir melek gibi görünüyordum. Joong elimden tutup etrafında döndürdü. Gelinliği alıp çıktık. Joong damatlık baktık. Siyah bir takım ve beyaz gömlek ile o kadar mükemmel görünüyordu ki onları da alıp eve geçtik. Yarın Mezuniyet balomuz vardı. O yüzden erkenden yattım.

Sabah kalkar kalkmaz bir duş aldım. Saçlarımı düzleştirip siyah mini üstüme yağışan bir elbise giydim. Yüzüğü elime geçirip makyajımı yaptım. Üstüne mezuniyet üstlerimi giydim. Kapı çaldığında aşağı indim. Joong beni böyle görünce agzı açık kalmıştı.
Khj: Çok güzel olmuşsun.
Ben: Teşekkür ederim.
Evden çıkıp arabaya bindik. Meziniyet için özel bir mekan tutulmuştu. Geldimizde Joong kapımı açıp elimden tutarak içeri girdik. Gözler üzerimizdeydi. Bir masaya oturduk. Joong içecek söyledikten sonra bekledik. İçecekler gelince içip Joong beni dansa kaldırdı. Bir anda Youngjae ile dans ettimiz aklıma geldi. Dansı bırakıp yerime oturdum. Bir süre sonra Kepler atıldı. Mezun olmuştuk. Joong birbirimize sarıldık. Eve dönmek için yola çıktık. Eve geldiğimde Joong vedalaşıp eve girdim.

Youngjae Tarafı;

Herşeyin bir yalan olduğu ortaya çıkmıştı. Düğün salonundayken bir adam gelip ortalığı yıkmıştı. Jinsu bu adamla yatıp çocugu benim gibi göstermişti. Eve geldiğim Marry aradım ama telefonuna bakmamıştı. Min evine gittim. Tam merdivenlerdeyken Min bağrışlarını duydum.
Min: Düğün Haftaya değil mi Marry? Gelinliğini aldın ?
Ne evleniyormuydu. Öylece kaldım. Başım dönmeye başlamıştı. Gözüm kararıyordu. Bir anda dengemi kaybedip merdivenlerden yuvarlandım.

Min Tarafı;

Mia karşı taraftaydı ona haber vermeye giderken merdivenlerden biri yuvarlanmıştı. Koşarak aşağı indiğimde Youngjae gördüm. Başı kanıyodu. Koşarak gidip nabzına baktım. Kalbi atıyodu ama çok fazla kan kaybediyordu. Gördüğüm manzara karşısında napacagımı bilemedim. Elim ayağıma dolaşmıştı. Koşarak yukarı çıktım. Kapıya vurdum ama kimse açmadı. Panik yapıp aglamaya başladım. Aklıma Daehyun aramak geldiğinde tekefonumla Daehyun aradım.
Dae: Alo Min.
Min: Youngjae iyi değil. Başı kanıyo çabuk gel bizim eve. Koş lütfen koş.

Daehyun Tarafı;

Ceketimi alıp arabaya bindim. Deli gibi sürüyordum. Elimle direksiyona vuruyordum. Youngjae kardeşim iyi misin derken gelmiştim. Arabadan inip binanın kapısını açtığımda gördüğümde bacaklarım istemsizce yere çöktü. Gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Kendimi sallayıp Youngjae kucagıma aldım. Arabanın arkasına yatırdım. Min arkaya oturarak Youngjae yarasona başınç uyguluyordu.
Ben: Nasıl oldu.
Min: B..bi.bilmiyorum.
Deli gibi arabayı sürerek kardeşimin hayatımı kurtarmaya çalışıyordum. Hastaneye geldiğimizde Youngjae kucagıma alıp sedyeye yatırdım ve müdahale için odaya aldılar. Tanrım nolur bize bağışla. Kendimi bırakıp Min'ne döndüğümden duvara çökmüş aglıyordu. Yanına gidip ona sarılıp saçlarını okşadım.
Min: Ona bişi olmayacak değil mi?
Ben: Hayır olmuyacak.
Bana sıkıca sarıldı.
Doktor çıktığında koşarak yanına gittim.
Doktor: Ameliyata alıcaz beyinde kanaması var.
Sadece kafamı sallaya bildim. Durumu o kadar kötümüydü. Ne olmuştu ki bu hale gelmişti. Evden çıkalı 5 dakika olmuştu gayet mutluydu. Ne değişmişti o 5 dakikada. İyi olacaktı o iyi olacak.
Min yanına oturdum. Başını omzuma koyup aglamaya devam ettim.
Ben: Biraz uyu.
Bacagımı gösterdim . Başını bacagıma koyup gözlerini yumdu.

5 Saat Sonra;

Doktoru görünce afallayarak kalktım.
Dok: Durumu kritiğini koruyo. Beyin fazla sorun görmüş. Bir süre uyutulacak. Uyandığında bile sizi hatırlamaya bilir.

Min hıçkırıkları artarken bende yere çöktüm.
Min: Keşke daha önce gelseydim. Belki daha iyi olurdu.
Elimi telefonuma götürüp rehbere girdim. Yongguk hyung aradadım. 2 çalışında açtı.
Yong: Nerdesin oğlum sen. Youngjar nerde.
Dae: Hyung .. Hastanedeyim. Youngjae bir kaza geçirdi. Durumu ağır.

MİN Tarafı;

Arayanlar bizimkilerdi. Telefonu açıp.
RM: Nerdesin sen Min.
Ben: Hastanede.
RM: Noldu?Bu kan izleri ne Min?
Ben: O çok kötü. O çok kötü.
RM: Kim Min Kim?
Telefonu yere düşürdüm. Diğer çocuklar gelmişti. Yongguk Dae tutup kaldırdı. Ona sertçe bakıp sarıldı. Zelo aglıyordu. Himchan endişeli ve korku dolu bakıyordu. Jongup üzgündü gözlerinden akan yaşları gizliyordu. Yongguk Daehyun sarılmış aglıyordu. Bir anda zelo gelip sarıldı. Bende karşılık verdim. O benim kolumda bende onun kollarında agşamaya başladık.
Doktor: Ona camlı odadan bakabilirsiniz.
Hepberaber yoğum bakıma gittik. Youngjae başında bir sürü makine vardı ve agzında hortum vardı. Bir anda hepimiz aglamaya başladık. Daehyun koşarak orayı terk etti. Bende arkasından gittim. Bahçede bir köşesine kusmaya başkadı. Hanına gidip cebimdeki peçete ile yüzünü temizledim. Onu yerden kaldırıp banka otutturdum. Gözlerindeki yaşları sildim. Kantine gidip bir meyve suyu getirdim. Midesinin ulantısını alıcaktı. Başımı omzuna yasladım.
Ben: O iyileşecek.
Kafasını salladı. Bir anda koşarak gitti. Bende kalkıp peşinden gittim. Hiç iyi görünmüyordu. Tuvaletten çıkınca bir an yere yığıldı. Hemşirelerle bir odaya yatırdık.
Elini elimemin içine alıp hiç bırakmamak için tutum. Gözlerini yavaş yavaş açarak konuştu.
Dae: Noldu bana.
Ben: Hastane seni tuttuğu için bayıldın.
Elimi çektiğimde.
Dae: Beni bırakma Min. Elini elimden ayırma ihtiyacım var.
Kızarmıştım. Yeniden elinden tuttum. Başımı gösüne yaslayıp.
Ben: Bırakmıyacağım.
küçücük gülümseyip uykuya daldı.

Yeni bölüm ile karşınızdayım 30 Bölüm final yapacağım. Okumaya devam edin sizi seviyorum. Yazım hataları için özür dilerim. Yeni hikayemede göz,atmayı unutmayın.