grabe kayo magparinig sa message board ko ng update for ttub, ha. kaya ito na ang update sana magustuhan ninyo. hehe
______________________Chapter 7
Eissen's Pov
Walang lingon akong nagmartsa palabas ng bahay bitbit ang mabigat at puno sa galit kong dibdib. Hindi ko na pinansin ang mga mata ng taong nakatutok sa akin.
I clutched my chest and bawled like a lost baby.
Nang makalabas ako ng mansyon ay naglakad ako sa sidewalk kahit na nanlalabo ang aking mga mata. Sa bawat palis ko sa aking mga luha ay may mga panibagong luha na naman ang tumutulo.
Bakit ganito ako ka unfortunate sa buhay? Bakit ang malas-malas kong tao? Iniwan na nga ako ng mga magulang ko, nagkasakit pa ang nag-iisang tao na nagpahalaga sa akin, tapos ito. Napunta pa ako sa bahay ng mga demonyong Wycliffes na walang ibang idinulot sa buhay ko kung hindi puro pahirap! Litse!
"Mendoza! Shit!"
Nang marinig ang boses ni Yaelan ay saka ako tumigil sa paglalakad at nilingon ang pinanggalingan ng boses nito.
Sumama lang lalo ang pakiramdam ko nang makita ko itong naglalakad tungo sa akin habang sinusuot ang isang puting tshirt. Tingnan mo nga itong lalaking ito. Siya ang may kasalanan kung bakit ako nagkaganito. Hindi naman kasi ako mapapadpad sa lugar na ito kung hindi dahil sa kanya.
"You should have wait for me. Papaano kung may mang-harrass na naman sa'yo rito?" Umiigting pangang wika niya.
He doesn't mind my earlier slap to him; instead, he is more concerned with me walking alone. Which is dapat lang siguro dahil kasalanan niya ang lahat ng kamalasan ko ngayong gabi.
I eyed his robust physique. Thanks to the light post dahil nakikita ko siya. Baliktad ang t-shirt niya at hindi pa naka-zipper at nakabutones ang kanyang pantalon.
"Stop crying. Para nang mata ng isda ang mga mata mo." Suway nito sa akin.
"Kasalanan mo ito!" Bulyaw ko sa kanya.
"I've never know na pupunta ka rito, Eissen Mendoza." He pointed, his jaws were clenching so bad.
"Kung hindi ka sana nagpakalasing tulad ng sinasabi ng kaibigan mo, edi sana wala ako rito ngayon. Hinayaan na lang sana kitang kantutin ang mga babae doon tutal gustong-gusto mo naman!" Sumbat ko rito.
Inis kong pinalis ang munting luha na tumulo mula sa aking mga mata.
"Don't talk like that, Eissen." He pondered dangerously.
"Anong don't talk like that? Bakit bawal na ba akong magsalita ng bastos sa harapan ng isang fuckboy na lalaking tulad mo? Bumalik ka na doon sa mga babae mo, Yaelan. For all I care! Uuwi na ako!"
"That mouth of yours." Nagngitngit ang mga ngipin niya.
"Oh, bakit? Galit ka? Bibig ko ito kaya sasabihin ko kahit anong gusto ko! Kutang-kuta na ako sa inyong magkakapatid!"
"Then leave! Dammit! Kung ayaw mo pala umalis ka, Mendoza! No one cares too!" sigaw niya sa akin tila napigtas na rin ang pasensya nitong hinahawakan.
Napaatras ako dahil nanlilisik na ang mga mata nito sa akin.
Inis nitong ginulo ang kanyang gulo nang buhok.
"Yaelan,"
"Shit!" Mura na niya naman.
Tumalikod ito sa akin at nagsimulang magmartsa palayo sa akin sa ibang direksyon.
May iilang lalaki na nakasalubong si Yaelan at kaagad itong napaikot sa direksyon ko at mahahaba ang hakbang nito tungo sa akin.
BINABASA MO ANG
Taming The Untamed Beasts (BxB | Polyamory)✓
General FictionBxB | Poly | R18 I was only paid to tame one of them, but I managed to tame all of them. -Eissen WARNING: Contains strong language and mature scenes. DISCLAIMER: This is written in Taglish. Book Cover by: Jaime Kawit