Last Cry ( Under Editing )

Chapter 1: The Heartache

 Author's Note: 

Pagambala muna!. ^_________^ 

Annica Say Fajardo. siya po ung asa gilid!. Ohh anong Say nyo? Pretty Pretty!. :)

Thanks!. ^__^

-----------------------------------------------

  "Say, para sayo ohh" sambit ni Jerrick habang nandito kami sa cottage. Nga pala may Swimming kami. Reunion namin ngayon. Ahhm Ako nga pala si Annica Say Fajardo. 3rd year college. :) But people prefer to call me Say. ^_______^

"Ano na naman to? " Sabi ko habang palihim na ngumingiti.

"yiiiieeehhh. ano na namang kalokohan to Jerrick hah! nanliligaw ka na ba kay Say? Pano si Jen??" pang-aasar ng isa naming kaklase.

"Jen? Sino un?" Pataka kong tanong.

"Wala yun. Ex. Past. Wala na akong pakialam dun. Ikaw na kasi ang gusto ko" sabi nya sabi halik nya sa pisngi ko

Sana nga noh, totoo na lang ang lahat ng ito. Sana hindi na lang ako nag-iimagine at totoo na lang lahat ng naiisip ko. Sana lahat ng nangyare noon ay totoo. Sana walang kasinungalingan at sana totoo na lang lahat ng mga sinabi niya at sinumpa niya. O di kaya Sana hindi ko na lang sya nakilala .

"Say, Baby kain ka na" Tawag ni Mama habang ako nandito pa sa bubong malapit sa kwarto ng alas nuebe ( 9 o'clock) ng gabi.

Bakit? nagmumukmok at umiiyak. Normal na naman un sakin eh. Sanay na yata ang mga mata ko. Hindi sila nauubusan ng luha at ung puso ko? Naku kaylangan na nun ng Opera para magamot. Hindi na kaya ng FAKE SMILING THERAPY at CRYING CAPSULE. HAAAAYYYY!! Hirap hah! Promisseee!!

"Ahhmm sige po susunod na po" sagot ko sa nanay ko. Naku lagot na naman ako at sesermonan na naman kasi itong Say na to 3 araw ng walang ganang kumain. Kakain padalwa dalwang kutsyara. hhhhmmm. Mamamayat lalo ako neto.

"Say! Hindi ka na nakain. ano bang problema mo!?" Ayan na nasigaw na si Madeeerrrr!! Naku. teka kakain muna ako .

Pumasok ako sa binata at bumaba sa kama ko. Sinarado ko ang bintana at lumabas na ng pinto. Paglabas ko ng pinto ay sinalumbong na ako ni Mama na nakapamay-awang at nakakunot ang noo.

“Bakit ayaw mo pang kumain!? Bakit pugto ang mata mo!? Is this because of Jerrick!?” galit na tanong ni Mama. Nginitian ko siya at niyakap.

“Mama ko talaga! I love you Mama! Kain muna ko hah!” biro ko at tumakbo na pababa. May sinasabi pa si Mama sakin pero hindi ko na siya pinansin. Umupo na ako sa lamesa at nagsimulang kumain. Kami na lang naman ni Mama dito sa bahay dahil si Kuya Mond at si Papa nasa New York na. NagMamanage na sila ng business namin dun.

Bumaba si Mama kaya’t nagmadali na akong kumain. Wala ng nguyaan! Subo sabay lunok, inom tubig tapos, finish! Tumakbo na ako paakyat ulit sa kwarto ko. Pumunta ulit ako sa bubong nang bahay namin at nagmuni-muni habang pinagMamasdan ang buwan. Hanggang dito na lang naman ako eh! Ang mag-isip ng mag-isip sa kanya. Kahit kalian hindi na ako umasa na maiisip din niya ako. Ano ba naman ako sa kanya? Ginamit lang naman niya ako eh, oo nakatulong nga ako sa kanya pero nasaktan naman ako ng sobra.

∞          ∞          ∞

"Che, kamusta sya?" sabi ko kay Che bestfriend ko habang naglalakad kami sa corridor. Tagal ko na kasing hindi nakikita si Jerrick, ang dati kong boyfriend.

" Kailan ka ba magmomoveon kay Jerrick? Langya naman Say ohh! HANGGANG KAILAN !?" Sigaw sakin ng bestfriend ko .

Naku. Araw-araw na lang nya ako sinisigawan at pinapamuka kung gaano ako katanga kay Jerrick .