TUTKUNUN NOTLARI 18+

Lanet.Bölüm 6.

Sarılmak.Bu zamana kadar kimseye sarılmamak.

Yaşamadığımı hiss ettim. 17 yaşında hayatın gerçeklikleri beni günü günden yıkmadı. Parçaladı ve parçalarımı her yana savurdular. Bense hiç bir şey yapamadım. Sonra yüzünü yüzüme isaber ettiricek şekilde gözlerimiz paralel kesişiyordu. Bana baktı ve devam etdi.

Cenkse sadece beni kurtaran bir yabancıydı gözümde. Ona karşı ne bir hissim ne de bir şeyim yoktu. Olmayacaktıda.

-Ben odunum aşırı ciddiyim evet kabul ediyorum. Ama ağlamana dayanamam.

O sert ve narin ellerini yüzüme dokundurarak yüzümden akan gözyaşlarına dokundu. Yana doğru sildi ve gözlerimden çekmedi gözlerini.

-Evet. Çok samimiyete gerek yok. Sadece beni yanlış anlama. Ayağa kalktı elini bana uzatdı.

-Elimi tut. Elini tutdum ve ayağa kalktım. Ve odadan dışarı çıkışını izledim. Bu adamda beni çeken birşey vardı. Ama ne? Korkmam normalmiydi? Düşüncelerden çıktım. Ve odadan dışarı yürüdüm. Merdivenlere ulaştığımda Cenkin birilerini odaya götürdüğünü gördüm. Bir şey mi oluyordu yoksa normalmiydi?

Umursamadım arkadaşlarıdır diye aşağı indim. Aşağıda gelen sesler dikkatimi çekti. Bağırışmaydı.

-Bana bak sikik. Sana attığım konuma gel. Burada insanlar var ve burada çatışmayacağız.

-Gelirim zevkle. Ölmek istiyorsansa gel.
-Bi siktir git. Ben senden mi korkucam? Galiba ölen adamlarını bilmiyorsun? Kahkaha atdı Cenk. Ateş sesi. Korkumdan öldüm sanki. Koşarak odaya girdim.

Her kesin bakışları üzerimdeydi.
-Sen neden buradasın. Hemen odaya çık. Cenkin gözlerinden anlıyordum geberticekti beni.

-Cenk iyimisin? Ateş sesi geldi.
-Alara kafamı sikme odaya dedim.
-Bu güzel kız kim ki?

-Kes sesini konum attım siktirin. Korumalar bunları götürün. İşim var geliyorum. Bense odama doğru çıkıyordum. Cenk odadan çıkarak bana doğru yürümeye başladı. Kolumu sıkarak sinirle bağırdı.

-Beni başka şeylere zorlama. Sana odadan çıkmamanı dedik dimi?

Kolumu sıkarak yüzüme baktı.
Suçlumuydum? Belkide kötü şeyler olucaktı. Beni kolumdan tutarak boş kolidora girdi. Kolidordan odaya doğru ilerledik odaya ittirdi beni.

-Beni zorlama demişdim. Kapıyı yüzüme bağlayıb kilitledi.
-Cenk yapma korkuyorum. Cenk aç kapıyı.

-Gelene kadar buradasın. Ben bilmem. Sesler kesildi.
-Cenk cevap ver. Gitmişdi. Cenk aç şu kapıyı çocuklaşma. Odada gezinmeye başladım. Birşey yapıb bu odadan çıkmak zorundaydım. Kapıyı vurmaya başladım

-Açın kapıyı kötüyüm. Nolur açın. İyi değilim. Yaram kanıyor. Açın. Bilmem kaç dakika bağırdım. Bu yaptığım yanlışdı ama yapmak zorundayım.

Birisi kapıyı açtı. Ve benim kapımın önümde durdu.
-Yardım edin. Kapı açıldı. Kapıyı açan kişi yüzü tanıdık değildi.
-Sen kimsin?

-Öğreneceksin güzellik. Saçlarıma dokundu. Geri çekildim ittirdim.

-Bırak beni şerefsiz. Tekme attım malum yerine. Koşmaya başladım. Merdivenlerden inmeye başladım. Yardımıma koşan kimse yoktu.

-Yardım edin. Yardım edin. Lan duymuyormusunuz saarmısınız?

Yüzümü arkama döndüğümde adamların başlarına silah dayanmıştı.
-Kaç. Birisi bana bağırarak kaçmamı söyledi. Koşmaya başladım.
-Dur! ateş etdi. Ardımdan odama gelen şerefsiz konuşmaya başladı