TUTKUNUN NOTLARI 18+

Ceset ağacı.Bölüm 17.

Gözlerim bulanarak kapansada zihnim açıktı. Bağırışları duya biliyordum hiss ediyordum soğuk ellerinin elimde olduğunu.

Suskunlukdu hala benim gözlerimi açmamla her kesin suskunluğu bozuldu.

-Kalkma dedi Cenk.
Yüzümü ona doğru çevirmeden abime söyledim
-Çıkarın odadan şunu.

-Niye ki abicim?
-Nedenini görmediniz mi?
-Olur öyle şeyler demesi sinirlendirdi Taylorun.
Nefes aletini çıkararak yere attım.
-Nesimi var? Beni sevmediğim adamla nişanlamak için zaman kolluyorsunuz be.
Ayağa kalkarak zorlada olsa kapıya yürümeye başladım.
-Alara bak özür dilerim konuşa bilirmiyiz?
-Kes sesini defolun.
-Alara diyerek yumruğunu sıktı. Umrum dışıydı hepsi. Beni zorla evlendiremezlerdi. Ben istemediğim sürece beni kimse evlendiremezdi.

Ailemin malı değildim ben satmak için mi doğurdular beni?

Merdivenlerden koşarak ağlayarak çıktım evden.

Garip hiss ediyordum evlatları,abimin ölmesi benim için şans oldu nişanlanmamam için.

Ama sözlemek akıllarına girmişdi bir kere.

Cesedim çıksa bile umurlarında olmayacaktım.

Kapıyı açarak dışarı çıktım derin nefes alıb vermeye başladım. Arabama doğru giderken Niko beni sesledi.

-Alara Hanım. Bi bakarmısınız?
-Efendim Niko.
-Abinizin kesin talimatı var çıkmamalısınız.
-Abimide şimdi umursamıyorum onu.

Arabaya oturdum ve çalıştırdım.

Arabanın önünü kestiler korumalar. Sinirlenerek elimi sıktım ve arabadan indim.
-Bakın beni pişman olucağım şeylere zorlamıyın.

-Alara Hanım işimiz bu.
-Abime söyleyin hatta o salak Cenke söyleyin beni karşılarına almasınlar.

Cenk balkondan aşağı baktı.
-Durdurun kızı.
Arabama bindim ve gaza bastım umursamazcasına.
Oradan uzaklaştım bağırarak ağlayarak.
Girişin önünde 3 siyah arabanın evimize doğru yol aldığını görüyordum.

Arabaların ardı arası kesilmedi kimdi ki bunlar?

Arabamı daha da hızla sürdüm.

Telefonum çalmaya başladı. Arayan Taylordu. Açmadım umursamadım açarsam beynimle oynayacaktı.

Telefonu meşgule attım. Arabayı daha da hızlandırdım. Gözüm arabanın penceresine sataştı.

Dikkatle baktım arkamda siyah araba. Abimin arabasımıydı ki?

Ama arabaların plakalarını unutmuşdum o an ki panikle.

Arabaya daha da asıldım, Darklar belaydı bana sanki keşke bulmasaydım onları.
Bulmasaydım Cenke kalırdım o manyak zaten.

Telefonuma durmadan Cenk ve Taylor aradı. Sonunda sinirden açtım.
-Arabayı hemen çek hemen sağa çek.

-Çekmiyorum.

-Çek diyorum konuşucaz kızım.
-Sen çek diyorsun bense çekmiyorum diyorum.
-Kızım bak merkez tarafındayız yapma böyle. Her kes bizi seyr edicek duruma sokma beni.

-Hadi git başımdan. Telefonu kapadım.

Taylorun sinirlendiğinden adım kadar emindim.

Arabaya daha da hız verdim.

115 le gidiyordum araba uçuyordu sanki.

Arabaya merkez tarafına ulaştığımız için yavaşlattım. Pencereden arkamdaki arabaya baktım.