Uyan Güzel/ Y Texting

💤16💤

Sınıfa girdiğimde gerçekten geç kaldığımı gördüm. Boş yer görmekte zorlanırken ilk gördüğüm yere yöneldim. Oradaki adamla göz göze gelirken beni fark ettiğini anladım. O gözlerini benden kaçırınca başında durana kadar bir daha gözlerini göremedim. 

"Oturabilir miyim?" Dedim yanına koyduğu çantaya bakarken. Umursamazca kafasını bile kaldırmazken kafasını hafifçe iki yana salladı. Sinrim bozulurken sözlerini gözlerimi kısarak dinledim.

"Yalnız oturmak istiyorum. Başka yere oturmaya ne dersin?" Adamın kabalığına göz devirirken sırtımdaki çantanın kolunu sıktım. Bir şeyler demek istesemde bu saçmalığa son vermek için ona arkamı döndüm.

"Peki!" Gördüğüm ilk başka masaya ilerlerken o adam gibi öküz olamayan bir adam buna müsaade etti. Aklıma gelen adama yine göz devirdim. Sanki tapulu malı. Yalnız oturacakmış!

Hoca bana çok düşünme firsatı vermeyip girerken dikkatim ona gitmişti. Ama her zamanki gibi odaklanamazken başımı yorgun hissederken masaya koydum. O an şans eseri gözümü çarpan adama baktım.

Dediği gibi yalnız oturuyordu. Hocanın ağzından çıkan her şeyi yazıyormuş gibi sürekli kıpırdayan eline baktım. Solgun ve beyaz yüzünde bana bakmadığı için net olmasada yeşil olduğunu sabah gördüğüm gözlerine baktım. Yanına geldiğimde yüzüme doğru düzgün bakmamıştı bile. Ayı!

O an gözlerim sandalyesine astığı kabanı fark ettim. Rengi bir şeyi anımsatırken gözlerimi kıstım. Çok tanıdıktı...

"Hacer bu soruya cevap vermeye çok istekli gözüküyor. Değil mi Hacer?" Hocanın kızgın sesiyle irikelerek doğruldum. Koyulaşmış kahverengilerine bakınca konuşmasına gerek bile kalmamıştı. Anlamıştım yine kalacağımı.

"Kitap oku, konuş, telefonunu açık unut şimdide uyu. Daha neler göreceğim merak ediyorum Hacer. Şimdi ya dersimden çık yada uyuma." Mahcupça başımı eğerken hoca söylenerek önüne dönmüştü. Dudaklarımı bükerek yine beynimde başka şeylerle hocayı dinler gibi durdum.

Namaz alarmını özledim.

...