Uyan Güzel/ Y Texting

💤28💤

Ders yerine yürürken yanında yürüyen bir beden hissettim. Saçlarından bir kadın olduğunu fark ederken. Beni geçebilmesi için ona yol açıp duvarın en köşesinde yürümeye başladım. Fakat beden beni geçmek yerine ayak uydururken merakla ona bir bakış attım.

Kalbim ağzıma tırmanırken bana gülümseyen yüzden saniyesinde kafamı çevirdim.

"Selam Ercan?" Dediğinde dişlerimi sıkıp nefes alış verişlerimle durumu idare etmeye çalıştım.

Yanımda Hacer yok.

Hacer burada değil!

Yalnızca koridorda yürüyorum.

"Konuşmayacak mısın benimle? Pek olanak vermiyor gibisin fakat belki tanışırsak düşünebiliriz." Dedi bir hafta önce annemin değindiği şeylerden bahsederek. Yerlerdeki fayansları bastıkça saydım sessiz sessiz.

"Ben senden hoşlandım Ercan. Gerçekten bana bir şans vermeyecek misin?" Derken bir anda bütün düzen gürültüyle kafama yıkılırken olduğum yerde kalakaldım.

Hacer benden hoşlanmış mı? Kalbim daralırken elim refleksele çantama gitti. İlaç kutularını alırken sırtım duvara verdim onun yüzüne saniyelik bakarak. Yüzündeki renk ve parıldama benim içimi esenlikle doldursada bedenim karıncalanıyordu.

"Ben evlenmeyi düşünmüyorum Hacer Lütfen bir daha beni bu konuda rahatsız etme." Dedim sakin tutmaya çalıştığım sesimle. Acı dayanalmaz hâle gelirken bir avuç ilacı ağzıma yuvarladım. Benimle durmuş şaşkınlıkla ilaç içmemi izleyen kıza baktım anlık.

"Özür dilerim." Dedim yeniden ardından koşar adım önünden ayrıldım. Kim hasta bir adamın onun ömür boyu yanında olacağı hayalini kurabilirdi ki?

Ah Hacer.

...