O dziewczynie która w wieku 16 zmieniła miejsce zamieszkania, nie utrzymuje kontaktu z rodziną.
Nie chce mi się jakoś rozpisywać więc zapraszam do przeczytania
Ważne informacje
-zdjęcia są pinteresta
-informacje zostały zmienione na potrzebę ksi...
Wczoraj nie zdążyłam pogadać z Dinhem, dlatego postanowiłam zrobić to dzisiaj. Muszę skończyć to przedłużać i mu o tym powiedzieć. Chce to zrobić jak najszybciej by przyjaciele mojego brata jak i on sam się o tym nie dowiedzieli Chcąc mieć to już za sobą wstałam z łóżka I wyciągnęłam z szafy ciuchy. Za niedługo będzie to już mój pokój. Mimo że już od jakiegoś czasu tu jestem, dopiero teraz gdy pokój będzie przechodził remont i będzie wyglądał tak jak bym chciała, mogę go nazywać swoim. Gdy w ręce miałam ciuchy I czysta bieliznę udałam się do łazienki, by wykonać codzienna rutynę. Tak prezentował się dzisiejszy look i makijaż
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Gotowa zeszłam na dół po schodach. Stety lub nie stety nie doszłam do miejsca docelowego jakim była kuchnia, bo zobaczyłam pewien ciekawy widok. Przyglądałam się im tak chwilę Gdy nagle ktoś mnie wystraszył.
Jh: Hejka - Matko święta Jhope nie strasz
Mówiąc to uderzyłam go lekko w klatkę piersiową
Jh: Przepraszam - Nic się nie stało tylko proszę nie starasz mnie już Jh: Dobrze. Nie idziesz?? - Nie uważasz że Hong I twój hyung się do siebie zbliżyli?? Jh: No w sumę masz racje. Ładnie razem wyglądają nie sądzisz?? - Prawda Jh: Co ty na to aby pobawić się w ich swatkę??
Patrzyłam to na Hoseoka to na Hong i Jina. W końcu swój wzrok zatrzymałam na osobie z którą rozmawiam.
- To jest nieźle pomysł
Kończąc mówiąc uśmiechnęłam się do Jhope. Ten odwzajemniłem gest I powiedział
Jh: Masz śliczny uśmiech - Dziękuję Jh: To co idziemy na śniadanie?? - Tak, chodźmy wspólniku
Tak jak powiedzieliśmy tak zrobiliśmy. Już po chwili byliśmy w kuchni, a na blacie było gotowy posiłek.
- Kto robił?? J: Ja I Hong. A co?? Jh: Nic tak tylko pytamy J: Dobra - Hong chcesz z Jinem wyprowadzić Dala na spacer?? H: No ja mogę, nie wiem jak Jin J: Ja też mogę - Dziękuję
Jin i Hong od razu jak ich o to poprosiłam poszli sie ubrać i poszli z psiakem na spacer. Natomiast ja zostałam sam z Hoseokiem. Wpadłam na pomysł by do śniadania zrobić nam kakao, do tego celu potrzebowałam kubków. Miałam zamiar je sięgnąć ale moje żebra dały o sobie znak i syknęłam, oczywiście nie uszło to uwagę Jhopa. Niestety...
JH: Wszystko dobrze?? - Tak tylko... Jh: Tylko co?? - Żebra dały o sobie znać Jh: Pokaż - nie będę ściągać bluzki JH: Masz ja podwinęła głuptasie - Och, no dobra
Zrobiłam tak jak powiedział Jhope,.sam zrobil to co powiedział. Po nie długim czasie odezwał się.
Jh: Nie wygląda źle. Dam ci masc, tylko musisz nałożyć ja mała warstwę bo jak za dużo to będzie mega piec - Dobrze, dziękuję Jh: poczekaj pójdę po nią - Okej
Tak jak powiedział tak zrobil. Po chwili wrocil z nią I mi ją dal
JH: Proszę - Dziękuję
Podwinęła bluzkę I wycisnęłam na palec masc. Zaczęłam smarować miejsce Gdy odezwał się Hoseok przerywając, wykonywana przez ze mnie czynność.
Jh: Mówiłem że ma być cienko - Przecież jest Jh: Jeszcze mniej, daj nałożę ci ja - Nie poddasz się?? Jh: Nie - No niech Ci będzie
Chłopak zrobil to vo powiedziałam, po czynności umył ręce, tak jak oczywiście ja i obydwoje kontynuowaliśmy nasze wcześniejsze czynności. Do kuchnie po jakość 10 minutach zeszli chłopacy.
D: Hejka Nguet - Siemka JM: Już nie śpisz?? - Z tego co wiem mieliśmy iść biegać, a jest już 11 V: Faktycznie RM: A gdzie Hong I Jin H: Tutaj - Jak na zawołanie J: Mam nadzieję że będziesz go tresować - Tak a co się stało J: Ugryzł mnie!! H: I nie chciał iść ciągnął cały czas do domu - Dal się stensknił?? --Hauhau JM: To chyba miało znaczyć tak - Dobra bo mieliśmy iść biegać?? S: Teraz to nam się zapomniało - Właśnie widzę, yo co wieczorem biegamy?? JK: To będzie najlepsze rozwiązanie D: Nguet bo chciałaś ostatnio ze mną o czymś rozmawiać - Tak, to zjesz śniadanie to pogadamy H: O tym będziecie rozmawiać?? - Tak o tym co ostatnio gadałyśmy H: Dinh to lepiej nie pij kawy D: Aż takie mocne?? H: Tak JM: Ja też chcę wiedzieć jestem twoim starszym bratem. - Kiedyś może Ci powiem JM: Kiedyś to znaczy kiedy - Jimin, proszę i tak trudno mi było tu przyjechać więc dla mi czas się oswoić JM: Przepraszam, że wywieram na tobie presję - Spoko
Gdy Dinh się najadł poszliśmy do pierwszego lepszego pokoju w którym miałam zamiar powiedzieć Dinhowi prawdę.
D: Więc o czym chciałaś gadać - O tym dlaczego nie jestem już tulaśną panda D: Ejj, spokojnie jeżeli to dlatego że wywierają na tobie presję to nie musisz mówić - Ale chce Dinh, czas żebyś poznała prawdę D: Hong ja zna - Tak, ale nie bądź zły ani na nią ani na mnie jej też było mi ciężko to powiedzieć D: W takim razie słucham co chcesz powiedzieć
Powiedzialm Dinhowi o wszystkim. To jak się czułam będąc w ich towarzystwie, będąc sam na sam z kimś innym. To jak się czułam ukrywając to przed rodzina, bojąc się ich reakcji. Powiedzialm mu o wszystkim, naprawdę poczułam siw lepiej. Donh obiecał ze pomoże mi z tym walczyć. Po naszej godzinnej rozmowie Zeszliśmy na dół gdzie wszyscy siedzieli w salonie i oglądali jakaś dramę.
H: Już po rozmowie?? D: Tak H: I jak się czujesz Nguet?? - Lepiej, I muszę Ci przyznać rację H: O tym że miałam rację to wiedzialm ale miło że mi ją przyznajesz D: Uważam Nguet, że powinnaś taka sama rozmowę przeprowadzic też z Jiminem, ale głębsza - Na serio?? H: Też tak uważam. Mimo wszystko to twój bra D: I myślę że to co mi powiedziałaś będzie błędne a jak nie to nie jest twoim bratem JM: Ale czemu nie mam być jej bratem - Dajcie mi czas to wam powiem, wam wszystkim dobrze?? S: Spokojnie, bez presji - Ta, bez presji
Resztę dnia spędziliśmy na oglądaniu, dram, chłopaki gadali o swoich fanach i jak fajnie by było jakbyśmy kiedyś z nimi pojechali w trasę, albo pracowali w jednej wytwórni, I o innych duperelach. Chłopaki rozpoczeli nawet zawody w gry na konsoli, oczywiście wszyscy wzięliśmy udział i każdy musiał rywalizować z każdym. Chyba muszę przyznać, że nie potrzebnie obawiałam się tego przyjazdu i może przez ten czas być ciekawie.
