Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile...
Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hiç şaşmayan saat gibi işler durur kader."
Yahya Kemal Beyatlı.
*
Yemekten sonra Kenan iyi olup olmadığıma bakmak isteyince oturma odasına geçmiştik. Bekir hemen yanımızda halıya yüz üstü uzanmış bir şekilde ödevini yapıyordu. Ayşenur ise mutfakta annesine bulaşıkları yıkarken yardım ediyordu.
İyi olduğumu söylememe rağmen annesi gibi inatçı olan bu adam beni dinlememişti. Şimdi o tansiyonumu ölçerken ben de defalarca kez incelediğim yüzünü tekrardan inceliyordum.
Simsiyah gür saçları özenle sağ tarafına doğru yatırılmıştı. Şekilli kaşları ve kıvrılmış kirpikleri, deli gibi bakan koyu kahverengi gözlerini saklıyordu. Yine saçları gibi gür olan bıyıkları üst dudağını örtmüşken yeni çıkan sakallarıyla birlikte yüzünü süslüyordu.
Yüzü çok güzeldi.
"Benim gibi bir adamın tansiyon ölçmekle ne işi olur diye düşünüyorsun değil mi?" diye sordu. Başını kaldırmadan saniyelik olarak bana bakarak.
Tansiyonumu ölçtüğü için konuşamıyordum. Bu yüzden başımı iki yana salladım.
"Gazi'de dört yıllık tıp okudum." Diye açıklama yaptı.
Zaten biliyorum demeye dilim varmıyordu. Keşke onu küçümsemediğimi bilse.
"Bu sefer de madem tahsilin var neden doktor olamadın diyorsundur şimdi?" Tansiyon aletini kolumdan çıkartıp katlamaya başladı. Onu kardeşine verip komşuya götürmesini istedikten sonra bana döndü. "Tansiyonun sabahkine göre daha iyi."
"Biliyorum." Dedim. Ağzımdan kaçırdığım şeyi fark edince düzeltmeye çalıştım. "Yani tahsilli biri gibi görünüyorsun zaten. Neden doktor olmadığın da beni ilgilendirmez." Dedim, nedenini bildiğim halde. Amacım özel hayatına saygı gösterdiğimi bilmesiydi.
"Babam öldükten sonra evin yükünü sırtında taşıyan abimdi. Onun yükünü hafifletmek istedim sadece. Ben de isterdim büyük adam olup anamı bacımı gururlandırmayı ama canına yandığımın dünyası çıkar üstüne kurulu. Torpilin yoksa hiçbir yere gelemezsin... Ben de okulu bitirince abimle bir kıraathane açtık. Orada çalışıyorum şimdi."
Bunları bana neden anlattığını soracaktım ki gerek kalmadan açıklamasını yaptı.
Ayağa kalkıp yanımdan gitmeden önce bana baktı. "Belki ilgilenmiyor olabilirsin ama merak etmişsindir diye söyleyeyim dedim."
Gece Ayşenur'la aynı odada kalırken Bekir'i yerinden ettiğim için zavallı çocuk oturma odasındaki kanepede yatmak zorunda kalmıştı. Huriye teyzeyi asla dinletemiyordum. Bir ara Kenan'ın boş odasında kalmamı ister diye o kadar korkmuştum ki, neyse ki abisi Halil ile aynı odada kaldıklarından teklif bile etmemişti.
