Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile...
Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Düşlerimden öp beni, belki sen kokar yarınlarım."
İlhan Aktaş
*
Sabah uyandığımda aklımda dün geceye dair sahneler vardı. Rüyalarıma bile girip durmuştu, Kenan'ın öfkeli bakışları. Ayrı ev diye tutturduğum için kendimi kötü hissetmeme neden olmuştu.
Yataktan kalkar kalkmaz yattığım yatağı düzelttim. Hala giydiğim Kenan'ın pijamalarını üzerimden çıkarttıktan sonra katlayıp bir kenara bıraktım ve saçlarımı taramaya başladım. O sırada kapı çaldı ve Huriye teyze içeriye girdi.
"Müsait miydin kızım?"
"Müsaidim Huriye teyze gel. Günaydın."
"Günaydın kara kızım." Dedi yatağın kenarına oturdu. Bende tarağı tuvalet masasının üzerine bırakıp ona döndüm.
"Seninlen konuşacaklarım var." Yanına vurdu. "Gel aha böyle otur."
Yanına oturdum.
"Seni o goca çınar ağacının önünde bulup eve getirdiğimde anladıydım hayatımızı değiştireceğini. Biliyon, Ayşenur'dan ayrı görmedim seni heç. Kızım gibi sevdim seni."
Anne edasıyla gülümsedi. Sırtıma uzanan saçlarımı okşarken rahatsız olduğumu belli etmedim. Lafı nereye getireceğini anlamıştım.
"Biliyorum Huriye teyze. Sana ne kadar teşekkür etsem az."
"Lafı bile olmaz kuzum." dedi, başımı okşayarak. "Bak ben sana ne diyeceğim... Ben öyle lafı evirip çevirmeyi bilmem. Doğrudan söyleyeceğim valla. Benim bu dana sana yanık gibi. Gibisi fazla. Bu bildiğin sana baya baya yanık be kara kızım."
Ah Huriye teyzem, bilmez miyim?
"29 yıllık evladımı ilk defa böyle görüyom biliyon mu? Sen etrafta olunca yüzünde güller açıyo. Sen olmayınca da Karadeniz'de gemileri batmış gibi somurtup duruyo." Kulağımdaki küpeleri gösterdi. "Bu küpeleri Kenan'ımın karısı için saklıyodum, o gün senin için isteyince anladım. Dedim benim dana bu kıza sevdalanmış. E senden âlâ gelin mi bulacam? Amma velakin bizde önce kızın niyeti sorulur. Söyle bakam, sen istiyon mu benim danayı?"
Kenan'la evlenmek...
Birden aylar öncesindeki o geceye ışınlanmış gibi hissettim kendimi. O gün Fatih'in beni aldattığını öğrenmiştim. Kolay kolay ağlamazdım ama işten döndüğümde hüngür hüngür ağlamıştım. Aldatılan bir kadın olacağımı hiç düşünmemiştim. Öfkeliydim ve kendime güzel olmadığımı söyleyerek bunu hak ettiğimi düşünmüştüm.
Annem beni bunun tersine inandırmayı çalışıp durmuştu. O uyuduktan sonra kendimi meşgul edecek bir şey aradım ve Kenan'ın makalesi üzerinde çalışmaya devam ettim.
