Bölüm 15 - Kara Kız

1.9K 196 72
                                    

"Sen; Aklım ve kalbim arasında kalan, en güzel çaresizliğimsin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Sen; Aklım ve kalbim arasında kalan, en güzel çaresizliğimsin."

Cemal Süreya.

*

"Yine mi?"

Bir iç çekip pencereye doğru ilerleyen Suna'yı izledim. Perdeyi kenara iterek aşağıya baktı. Hemen yanına geçtim. Aşağıya bakmamla kahkaha atmam bir oldu.

Dışarıda bardaktan boşalırcasına yağmur yağıyordu. Sabahtan yağmaya başlayan yağmur kimsenin başını pencereden çıkartmasına izin vermemişti. Görünüşe göre Alparslan hariç. Çünkü bırakın pencereden dışarı bakmayı adam, deli gibi yağan yağmurun altında hiç etkilenmemiş gibi duruyordu.

Onun bu azmine hayrandım.

Daha bir gün geçmişti ve tekrardan kapıya dayanmıştı. Bu sefer hangi şarkıyı çalacak diye düşünürken tanıdık bir melodi kulaklarımı doldurdu. Yine Sezen Aksu'dan Bir Zamanlar Deli Gönlüm şarkısıydı bu.

"Bu adamın şarkılarla alıp veremediği ne?"

"Ah bir bilsem."

Alparslan aşağıdan bağırdı. "Suna'm!" dedi. "Sultanım! Dün gece eşeklik ettim, affet. Beni dinlemezsen Sezen ablayı dinle!"

Ele avuca sığmazdı deli gönlüm

Bir zamanlar neredeydi, şimdi nerde

İster güneş ol yak beni

Yağmurum ol ağlat beni

Aklım başka, duygularım başka yerde

Gülümsemem karşıdan gelen adamla duraksadı. Ardından usul usul kayboldu. Onun boynu bükük, omuzları düşmüş hali göğüs kafesime taş basıyordu.

Beni gördüğü gibi yürümeyi bıraktı. Sanki oradan gözlerimin ardını görebiliyormuş gibi bakıyordu bana. Çok şey anlatıyordu bakışları. Yağmurun altında öylece durup ıslanırken yüreğimi dağlıyordu.

Pencerenin önünden ayrıldım.

Şarkı çalmaya devam etti.

Bir deli rüzgar savurdu beni böyle

Umutlu tutsak benim, altın kafeste

İster güneş ol yak beni

Yağmurum ol ağlat beni

Zincirleri yüreğimin artık sende

Şarkının sözlerinde kaybolurken bir yandan da Kenan'ı düşlüyordum. Ondan hoşlanıyordum. Kahretsin, ondan çok hoşlanıyordum! Bu hislerimin ne zaman baş gösterdiğini bilmiyordum ama bunu görmezden gelmek gittikçe zorlaşıyordu. Özellik de hala buradayken. Kendi zamanıma dönmeden hislerimden kurtulmanın imkânı yoktu. O bana böylesine derin bakarken olmazdı.

FARKLI ZAMANLARA AİDİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin