Bedenim tir tir titremeye başlamıştı. Gözlerim dolmuş neredeyse ağlayacaktım. Etrafta yeni yeni fark ettiğim geçmişe ait şeyler vardı. Tabelalar, arabalar, insanların üzerindeki kıyafetler bile...
Kaza yaparken duyduğum gibi bir korna sesi duydum, a...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin."
Sait F. Abasıyanık.
*
Gerçek acı olsa da gerçektir.
Gözlerimi açtığımda beyaz tavanla karşılaştım. Sadece bir rüyaydı. Kahrolası bir rüya!
Kendimi bunu söyleyip durdum ama Kenan'ın kanlı yüzü gözlerimin önünden gitmiyordu. Vurulduğunu görmüştüm, kanlar içinde yerde yattığını...
Yataktan doğrulup bileğimdeki saate baktım. Altıyı gösteriyordu. Nefes nefese kaldığım için göğsüm hızla inip kalkıyordu ve ter içinde kalmıştım. Ayşenur'u uyandırmadan havluyu alarak banyoya girdim. Banyo kazanını yakıp sıcak suyla mahmurluğumu üzerimden attım.
Öğleden sonra başka bir kütüphane bulmak için üzerimi değiştirmiştim. Halil gelip beni yeni eve bakmak için götürmeden önce tabii. Bahsettiği ev iki sokak aşağıdaydı ve bu yüzden yürüyerek gitmiştik. Kerpiçten yapılma, neredeyse dökülecek olan eski bir müstakil evdi. Evin sahibi olan arkadaşı bize evin içini gezdirmişti. Dürüst olmak gerekirse hayvanı bağlasan durmayacak bir yerdi ama buna mecburdum. Durumum göz önüne alınınca seçme şansım yoktu.
Evden çıktıktan sonra makul bir fiyatın da altında bir fiyatla anlaşma yaptık. Halil işe başlayacağım yalanını söylediğim için beni firmayla konuşmaya götürmek istemişti. Onu reddedemedim. Bu kadar ertelemişken olmazdı.
Arabayı almak için tekrardan yürüyerek kıraathanenin önüne kadar geldik. Anahtar ondaymış zaten. Arabaya bineceğimiz sırada Kenan'ı sesi bizi durdurdu.
Dün gece gördüğüm rüyadan sonra ona bakmak bana ağır gelmişti. Kendimi kaybetmemek için direndim.
"İşim var dediğinde Meryem'i ev bakmaya götüreceğini söylemedin."
Ağır adımlarla abisinin karşısında durduğunda ne kadar öfkeli olduğunu yeni fark ettim.
"Önemli değil diye düşündüm."
"Önemli!" dedi bastırarak. Bakışları bana kaydı. "Meryem'i ilgilendiriyorsa önemli."
Beni düşünüyor, benimle ilgileniyordu. Beni önemsiyordu... İçimdeki ilgiye aç kız çocuğunu çok iyi besliyordu. Bazen ona çekilmekten alıkoyamıyordum kendimi. Sonra malum sonunu hatırlıyor ve geri çekiliyordum.
"Nereye gidiyorsunuz şimdi?"
"Meryem'i iş yeriyle konuşmaya götürüyorum."
"Ben götürürüm."
"Kenan."
"Ben götürürüm dedim abi. Bugün biraz yoğunuz. Sen müşterilerle ilgilenirsin. Geç kalmadan da döneriz." Dedi, elini beklentiyle uzatırken. Halil sıkıntılı bir iç çekti. Ağzının içinde bir şeyler söyledikten sonra cebinden çıkarttığı anahtarı kardeşinin elini uzattı.
