AYNALAR MİSALİ

AŞK KOKUSU

Kaşla göz arasında nereye kaybolmuştu bu kız.

Ah Melisa ah. Hiç rahat durmuyorsun. Neredesin?

Birkaç defa daha "Melisaaa." diye kendimi yırttıktan sonra uzaktan gelen seslere kulak kabarttım. Biraz daha dinledikten sonra bir kız bir erkek sesi olduğunu anladım ve kız sesi kesinlikle Melisa'ya aitti.

Peki yanında bir erkek mi vardı?

Duyduğum bu erkek sesi kime aitti?

Yavaş yavaş sesin geldiği yere doğru ilerledim. Evet, yanılmamıştım. Kız sesi, Melisa'ya aitti ve gerçekten de yanında uzun boylu,esmer bir erkek vardı. Bu çocuk kim acaba diye düşünürken Melisa, beni farketti.

"Lindaaa. Gelsene bak seni Koray'la tanıştırayım."

"Sen nereye kayboldun Melisa önce onun hesabını ver istersen. Ayrıca Melisaaa diye yırtıyorum kendimi hiç duymuyor musun??!!"

"Şeey.. Azar kısmını sonraya bıraksak olmaz mı? Koray'ın yanında ayıp oluyor" diye fısıldadı Melisa.

Koray'ın yanında ayıp oluyormuş bak sen. Ben orada onun için endiseleneyim küçük hanım burada lak lak etsin. Oh ne ala memleket!!

Tamam Linda sakin ol.

Kendimi sakinleştirdikten sonra şaşkın şaşkın bize bakan ve adının Koray olduğunu öğrendiğim uzun arkadaşa dönerek:

"Kusura bakma lütfen. Melisa için biraz endişelendim de o yüzden biraz sert çıkışmış olabilirim. Ben Linda" dedim elimi uzatarak.

"Yok sorun değil. Memnun oldum bende Koray" dedi o da elimi sıkarak.

"Linda, benim kardeşim." diye atladı birden Melisa.

"Öyle mi? Pek benzemiyorsunuz sanki." diye yüzlerimizi incelemeye başlamıştı Koray.

"Öz değil ama öz kardeşten daha öte o benim için." dedi Melisa.

Bu açıklaması yumuşatmıştı beni.

Kızdırıyor falan ama gönlümü almasını da iyi biliyor.

"Aynı şekilde o da benim için öyle." dedim bende Melisa'ya gülümseyerek.
"Bu kadar sağlam bir dostluk herkese nasip olmaz. Birbirinizin kıymetini bilin." dedi Koray.

" Duy bunları Linda duy. Kıymetimi bil biraz."

"Ne yani bilmiyor muyum ben senin kıymetini? "

"Valla bilemiyorum artık."

"Bilemiyor musun? Şuan bu yaptığına nankörlük diyoruz biz Melisacığım. "

Biz yine atışmaya başlamıştık ve Koray gülerek bizim atışmalarımızı izliyordu.

Bir dakika ya bu Koray tam olarak kim?

Melisa'yla nereden tanışıyorlar?

Kafamda birden bire şimşekler çakmıştı sanki. Bende atışmamızı kesip bir anda konuya girdim.

"Bu arada ben sormadım ama siz nereden tanışıyorsunuz?"

"Aslında bizde daha yeni tanıştık. Koray burada çalışıyormuş yani daha doğrusu gönüllü olarak hayvanlarla ilgileniyormuş. Bende sen telefonla konuşurken sesini duydum ve buraya geldim. Ben geldiğimde aslanları besliyordu. Bu çok dikkatimi çekti ve onları izlemeye başladım. Daha sonra Koray beni farkedip "Sende beslemek ister misin?" diye sordu. Bende durur muyum "Çok isterim." dedim. Ne kadar korkmuş olsamda güzel bir deneyimdi benim için. Ve sonuç olarak bu şekilde tanışmış olduk." dedi Melisa ve o kadar hızlı anlatmıştı ki bir ara "Nefes al istersen Melisa. Konuşmanın sonu gelmeden senin sonun gelsin istemem." demek geldi içimden. Ama çok geçmeden bitirmişti konuşmasını ve bende Koray'a dönüp: