Something About You -Taegyu

0.7

Güzelim: Taehyun şu kafedeki sen misin?

Güzelim: Üstünde gri sweat olan yani?

Güzelim: Yanındaki kız kim bizim dershaneden değil sanırım o yüzden merak ettim.

Güzelim: Aynen Beomgyu olmadı böyle direkt söyle kıskandım seni diye|

Güzelim: Off kız da çok güzel 😭|

Güzelim: Niye bakmıyor mesajlarıma yaa|

Güzelim: Sinirlerim bozuldu şuan|

Güzelim: Neyse sanırım müsait değilsin yarın görüşürüz dershanede Tyun🖤

Güzelim: Biraz daha bekleyeceğim belki bakarsın mesajlarıma|

Güzelim: Geçen Soobinle konuşuyorduk daha doğrusu ben yine seni anlatıyordum ona ve Soobine göre ben sana baya baya aşıkmışım|

Güzelim: Tamam bu doğru olabilir ama baya baya değil en azından şimdilik|

Güzelim: Umarım bu evrende olmasa bile başka bir evrende beraberizdir|

Güzelim: Soobin'e göre sende boş değilmişsin bana o öyle hissetmiş umarım Soobin yanlış hissetmemiştir|

Güzelim: Umarım sende seviyorsundur beni

Beomgyu bu mesajı da silecekken omzuna değen elle yerinde sıçramış ve mesajı silememişti. Hemen endişeyle telefonuna baktığında mesajın gönderildiğini gördü. İçinden küfür edip omzuna dokunan elin sahibine baktı.
O kişi Taehyun'du.

-Beomgyu iyi misin? Yüzün bembeyaz olmuş.

-İ-iyiyim soğuktan olmuştur o. Sen ne yapıyorsun burda.

-Kafede arkadaşımla oturuyordum sonra seni gördüm ve yanına gelmek istedim. Sen ne yapıyorsun bu soğukta burada?

-B-ben öyle dolaşmak için çıkmıştım sonra da biraz soluklanmak için buraya oturayım dedim.

-Boş vaktin varsa bana katılmak ister misin kafede?

-Diğer arkadaşına ayıp olmaz mı? Yani rahatsız olmasın?

-Hayır o gitti zaten sevgilisiyle buluşacaktı ama benimle kafede oturmak istemiyorsan seni anlarım.

-H-hayır yanlış anladın beni. Tabiki de seninle vakit geçirmek istiyorum. Hatta hadi gel gidelim.

Beomgyu bunu dedikten sonra hemen Taehyun'un elini tutup onu kafeye sürükledi. Eli ayağı birbirine dolaştığı için ne yaptığını sonradan fark ediyordu. Tuttuğu sıcak eli tam bırakacakken o sıcak el tam tersini yapmış Beomgyu'nun minik elini sımsıkı tutmuştu.

Beomgyu bu harekete donup kalırken Taehyun kendiyle birlikte onu kafeye sokmuştu bile. Taehyun biraz gözden uzak olan bir yeri gözüne kestirip oraya ilerlemeye başlamıştı. Arkasındaki minnak bedeni kontrol ediyordu ara ara hafifçe arkasına bakarak.

Sonunda istediği masaya ulaşınca yavaşça Beomgyu'nun elini bıraktı. İkiside sandalyelerine oturduktan sonra yanlarına gelen garsonla siparişlerini vermişlerdi. Beomgyu hala olanların hemde gönderdiği mesajın etkisindeydi. Gözlerini çekinerek Taehyun'a çıkardı. Bu sırada Taehyun ise cebinden telefonunu çıkarmıştı tam telefonu açacakken

- T-taehyun! Bakma o telefona! Ne olursun en azından bu buluşma biteseye kadar.

-Beomgyu tamam bakmam sakin ol lütfen. Yüzün gittikçe kızarıyor iyi misin sen?

-Ben iyiyim T-taehyun sadece lütfen şuan bakma telefonuna olur mu?
Buluşma biteseye kadar bakma olur mu?

-Tamam bakmayacağım bak telefonu da koyuyorum masaya böyle ve buluşma mı dedin sen az önce?

Beomgyu gittikçe battığını hissediyordu. Önce mesaj sonra elini tutması şimdi ise buluşma demesi. Hemen elleriyle yüzünü kapattı. Tüm vücudunun yandığını hissediyordu.

-Beomgyu bu olayı buluşma olarak gören sadece sen değilsin o yüzden lütfen utanma güzelim. Hem bu beni mutlu etti çünkü dediğim gibi bende bunu buluşma olarak düşünüyorum. Hadi ellerini çekte o tatlı yüzünü göreyim.

Beomgyu duyduğu minik itirafla ellerini yüzünden çekti. Utanarak gözlerini Taehyun dışında her yerde gezdiriyordu. Taehyun Beomgyu'nun tatlı halini izlerken garson siparişlerini getirmişti bile.

Beomgyu gelen kahvesine sırıtıp Taehyun'a döndü. Utanıyor olabilirdi ama onunla geçireceği zamanı da boş boş geçirmek istemiyordu.

-Ee daha daha nasılsın Tyun?

-Seni görünce daha iyi oldum güzelim. Sen daha daha nasılsın peki?

-Bende iyiyim seni görünce daha iyi oldum. Şey soracaktım o yanındaki arkadaşın kimdi? Normalde seni görünce yanına gelecektim ama sonra arkadaşını gördüm ve gelmekten vazgeçtim. Hatta bunu mesajda da yazdım sonra bakınca göreceksin zaten.

-Yanımdaki arkadaşım Sakuraydı. Çocukluk arkadaşım olur kendisi. Zaten ben seni dışardan görünce ona söyledim o da gerçeği söylemek gerekirse bizi yalnız bırakmak için manitasına yazdı. Manitası da Chaeyeon tanımıyorsundur ama bahsetmek istedim.

-Arkadaşın bizi niye yalnız bırakmak istedi ki?

Sebebini az çok anlamış olsa da Beomgyu bilerek sormuştu. Çünkü Taehyun'un cevabını merak ediyordu.

-Seni görünce ağzımdan şöyle bir cümle çıkmış olabilir. Aynen şunu dedim bak "Aa benim güzelim de burdaymış"
Sakura da bunu duyunca bizi yalnız bırakmak istedi.

Taehyun bu dediğini tekrarlayınca utandığını hissetti. Hafifçe boğazını temizleyip ensesini kaşıdı. Beomgyu duyduğu cümleyle havalara uçtuğunu hissetti. Taehyun gerçekten onu mutlu ediyordu. Yüzünde en samimi olduğunu düşündüğü gülümsemeyle

-Sen gittikçe artıyorsun bu aitlik eklerini fark etmedim sanma. Önce güzelim şimdi benim güzelim ileri de ne olacak merak ediyorum.

-Bunu bende merak ediyorum güzelim ama bunu şimdi düşünmeye gerek yok. Şimdi tek isteğim bu anı güzelce eğlenerek geçirmek.

Beomgyu onu kafasıyla onaylayıp kahvesinden yudum aldı. Belki de o mesaj için endişelenmesine gerek yoktu. Bu yüzden Taehyun'un dediği gibi anın güzelliğini çıkarmaya çalıştı.

Taehyun ise iyice kabul etmişti artık duygularını. Beomgyu'yu seviyordu ve Beomgyu'nun onun güzel sevgilisi olması için elinden geleni yapacaktı.