Something About You -Taegyu

0.9

Güzelim: Taehyun nerdesin sen!

Güzelim: Endişeleniyorum senin için

Güzelim: Bak şu lanet telefona bir gün gelmedim dershaneye neler olmuş

Güzelim: Çocuğun yüzünü parçalamışsın
Burnu kırılmış ve senden şikayetçi olmaması için ellerinden geleni yapmışlar

Güzelim: Benim merak ettiğim niye kavga ettiğin. Seni bu kadar kızdıracak ne yaptı o salak?

Güzelim: Taehyun eğer biraz daha mesajlarıma bakmazsan aileni arayacağım bak

Güzelim: Aşırı endişeleniyorum bak hem dışarda deli gibi yağmur yağıyor hem de sana bir şey oldu mu diye düşünmekten kafayı yiyeceğim

Güzelim: Bak şuraya artık yalvarırım

Tyun'um: '"konum"

Beomgyu ona atılan konuma bakıp neresi olduğunu anlamaya çalıştı. Evine yakındı Taehyun'un attığı konum. Bu yüzden hızlıca üstüne kalın bir şeyler giyinmeye çalıştı. Endişeden titreyen elleriyle zorda olsa giyinmişti. Çıkmadan önce Taehyun içinde bir ceket almıştı yanına. Aşağıya inip hızlıca ayakkabılarını giydi ve evden çıktı. Yanına şemsiye almayı unutmuştu ama bunu sorun etmedi.

Hızlıca konuma doğru koşmaya başladı. Yağmur sertçe yüzüne çarparken aklı hala sevdiği aşık olduğu insandaydı. Tanrı bilir kaç saattir o yağmurun altındaydı. Koşmaya devam ederken yanından hızlıca geçen araba yüzünden kaldırıma takılıp düşmüştü. Acıyan dizlerine rağmen yavaşça ayağa kalktı. Dizlerinin acısından çok Taehyun için yanına aldığı ceketin ıslanmasına üzüldü.
Dolan gözlerini yavaşça eliyle silip tekrardan koşmaya başladı. Az kalmıştı zaten Taehyun'un attığı konuma.

Gördüğü parkla adımlarını yavaşlattı. Derin derin nefesler alarak Taehyun'a seslenmeye başladı.

-Taehyun! Taehyun nerdesin? Geldim ben! Hadi nerdeysen çıkta gidelim buradan!

Beomgyu bu şekil seslenmeye devam ederken çocuklar için olan oyuncakların orda gördü Taehyun'u. Adımlarını hızlıca oraya çevirdi. Taehyun'un bulunduğu yerin üstü kapalıydı. Bu oyuncak küçük bir mağara benziyordu.

-T-taehyun iyi misin sen? Yüzüne bakmak istiyorum.

Beomgyu yanında getirdiği ceketi yere bırakıp Taehyun'un yanına çöktü ama çökmesiyle dizlerinin sızlaması bir olmuştu. Ufak bir inlemeyle kıçının üstüne düştü. Buna rağmen yine de Taehyun'un yanına gitmeye çalışıyordu.

Taehyun ise güzelinden duyduğu acı dolu inlemeyle sımsıkı kapattığı gözlerini kocaman açmıştı. Hemen elleri Beomgyu'nun beline giderken onu kucağına çekmeyi ihmal etmedi. Dikkatlice neresinin acıdığını anlamaya çalışırken Beomgyu'nun ellerini yanaklarında hissetti. Beomgyu titreyen eliyle Taehyun'un patlamış dudağına dokundu. Taehyun hissettiği acıyla yüzünü buruşturdu.

-Taehyun bu yaradan başka bir şey yok değil mi?

-Hayır yok güzelim sadece dudağımı patlattı it.

-Niye kavga ettin? Ne seni bu kadar sinirlendirdi?

Taehyun anlatıp anlatmamak konusunda çok kararsızdı. Beomgyu'nun üzülüp kendini suçlamasını istemiyordu. Bu yüzden kafasını Beomgyu'nun boyun girintisine koydu. Orada azda olsa sakinleşmek istemişti. Çünkü aklına tekrar o piçin dedikleri gelmişti.

-Taehyun aşkım benim hadi saklama benden ve anlat neden kavga ettiniz Sunwoo ile?

-Senin hakkında abuk sabuk konuştu. Sana yemin ederim gözlerimin içine baka baka dedi o lafları. Senin için kendimi tutmak istedim ama olmadı güzelim. Bilerek yaptı kendimi tutamayacağımı biliyordu. O lafları ona yedirmeden duramazdım. Çünkü sen o lafların hiçbirini hak etmiyorsun. O çirkin iğrenç ithamların hiçbirini hak etmiyorsun. Sen yılın ilk karı kadar temiz ve masumken o piçin o şekilde laflar etmesine dayanamadım. Seni endişelendirdiysem özür dilerim güzelim.

Taehyun bunu dedikten sonra dudaklarını dinlenmek için koyduğu boyna bastırdı. Güzel kokuyu koklaya koklaya derince bir öpücük bıraktı oraya. Beomgyu yanına geleseye kadar sakinleşebileceğini düşünmüyordu ama şimdi onun kokusuyla sakinleştiğini hissediyordu.

-Taehyun ben ne desem bilmiyorum. Sunwoo birde konuştuğum arkadaşımdı. Bana senin dediğin gibi ithamlarda bulunmuş olması sadece beni üzer. Çünkü o sadece arkadaşım ama sana bir şey olması beni mahveder. Çünkü sen benim aşık olduğum insansın. Sana gelecek zarar demek bana gelecek zarar demektir. Bu yüzden bir daha ne olursa olsun bu şekilde kavgaya karışmanı istemiyorum. Anladın mı beni?

Taehyun bunun üstüne sessiz kalmış ve güzel kokan boyna bir öpücük daha bırakmıştı. Beomgyu'yu her şeyden korumak istiyordu. Bunun için ne yapması gerkeirse yapardı ama şimdilik güzelinin içinin rahat etmesi için onu onayladı.

-Tamam güzelim anladım. Şimdi izin verirsen güzel kokunla sakinleşmeye devam edebilir miyim?

Demiş ve ardından Beomgyu'nun boynuna öpücüklerini kondurmaya devam etmişti. Beomgyu ise hem bu öpücüklerden hem se soğuktan dolayı vücudunun titrediğini hissediyordu. Taehyun onun boynunda sakinleşirken Beomgyu da Taehyun'un saçları ile oynamaya başlamıştı. Şuan ikiside olduğu konumdan mutlulardı.

Onlar hala aynı konumda dururken Beomgyu biraz bacağını oynatmak zorunda kalmıştı daha rahat bir konuma geçebilmek için. Tabi bunu yaptığına hemen pişman olmuştu çünkü düştüğü için kanayan dizleri tekrardan sızlamaya başlamıştı. Taehyun duyduğu ufak sızlanmayla kafasını çok sevdiği boyundan kaldırdı. Gözleriyle hemen güzelini taramaya başladı. Gördüğü kanla kaplı dizlerle hemen kendine geldi.

-Bunlar nasıl oldu güzelim?

-Gelirken düştüm ama g-gerçekten çok acımıyorlar.

-Pansuman yapmamız lazım hadi gidelim buradan artık. Sar kollarını bakayım boynuma

Beomgyu Taehyun'un dediğini yapıp sarmıştı kollarını boyna. Taehyun ince bacakları dikkatlice tutup yavaşça oldukları yerden çıktı.

-T-taehyun nereye gidiyoruz?

-Benim evime götürüyorum seni? Orada bir güzel sarıp sarmalayacağım seni. Bu arada tak bakayım ceketinin şapkasını. Tamam ıslanmış olabilirsin ama bu daha fazla ıslanman anlamına gelmiyor.

Beomgyu aldığı ilgiyle mutlu bir şekilde şapkayı kafasına taktı. Taehyun'un kucağı gerçekten çok sıcak ve güzeldi. Bu yüzden kafasını Taehyun'un boynuna sokup gözlerini kapattı.

Yağmurun altında sevdiği aşık olduğu insanla yürümek çok güzel bir histi. Beomgyu bu hissi tadabildiği için kendini çok şanslı hissetti.

-Taehyun gerçekten çok seviyorum seni.

-Bende seni gerçekten çok seviyorum güzelim.