Something About You -Taegyu

1.7

Beomgyu derste canı sıkkın bir şekilde otururken aklı sevgilisindeydi. Sabah gelmemişti dershaneye ve Beomgyu mesaj atmasına rağmen hala cevap gelmemişti. Endişelenip ortalığı ayağa kaldırmak istemiyordu ama biraz daha cevap gelmezse ortalığı kaldıracaktı ayağa.

Zilim çalmasıyla hızlıca elini cebine atıp telefonunu çıkarıp sevglisiyle olan mesajlarına baktı.
Hala cevap yoktu. Hızlıca yerinden kalkıp Kai'nin yanına gitti.

-Kai merhaba nasılsın?

-İyiyim Gyu sen nasılsın?

-Bende iyiyim ama Taehyun nerde biliyor musun?

-Hayır bilmiyorum en son dün akşam konuştuk ondan sonra bir daha konuşmadık. Neden bir şey mi oldu?

-Bir şey olmadı sadece mesajlarıma bakmadı ve şuan endişeleniyorum. Belki sen biliyorsundur diye sana sorayım demiştim.

-Belki çıkışa gelir. Seni bu kadar merakta bırakmak istemez Taehyun azıcık tanıdıysam onu.

-Umarım gelir neyse Kai sınıfıma gitmem lazım çıkışta görüşürüz.

-Görüşürüz Gyu.

Beomgyu üzgün bir şekilde Kai'nin sınıfından çıkıp kendi sınıfına doğru yürüyordu. Üzgün hissediyordu Beomgyu ve bunun sebebi Taehyun'un doğum gününde olmaması değil onun nerede olduğunu bilememesindendi.
Endişeleniyordu deli gibi.

Sırasına oturup kafasını kollarına gömdü. Uyumak istiyordu böylece zaman geçer ve Taehyun'u hemen görebilirdi. Bu şekilde Taehyun'suz dershaneyi sevmiyordu. Bir yanı eksik hissediyordu.

Taehyunla geçirdikleri son zamanlar geliyordu aklına. Çok güzel zamanlar geçirmişti sevgilisiyle. İçten içe hep bu şekilde güzel zamanlar geçirmelerini dilemişti. Umarım bu dileği gerçekleşirdi.

Hocasının sesini duyuyordu ama bir kulağından girip çıkıyordu. Çıkışta Soobinlerin ona parti hazırladıklarını tahmin ediyordu ama orada Taehyun olmayacaksa eğlenebileceğini sanmıyordu.
Şuan gittikçe kendini daha da kötü hissediyordu. Moralinin çöktüğünü hissediyordu.

Kötü hissederek geçirdiği dersin bitimini gösteren zilin çalmasıyla kafasını yavaşça sıradan kaldırdı. Gözlerinin dolduğunu hissediyordu. Ağlamak istemediği için kafasını yukarı kaldırıp gözyaşlarının akmasını engellemeye çalıştı. Bir süre daha öyle durduktan sonra yanına gelen Soobinle kafasını geri aşağıya indirdi.

-Beomiee iyi misin? Gözlerin niye dolu senin?

-Bir şey yok s-sadece Taehyun'u merak ediyorum. Hala haber alamadım ondan.

Beomgyu bunu dedikten sonra Soobin hızlıca sarılmıştı ona. Beomgyu'yu anlıyordu çünkü kendisi de Yeonjundan haber alamayınca bu şekilde kötü oluyordu.

-Belki ufak bir işi vardır Beom merak etme eminim gelecektir yanına.

-Şuan sadece onu görmek istiyorum. Başka hiçbir şey istemiyorum.

-Kai birde sen arasana Taehyun'u?

Kai hemen kafasıyla Soobin'i onaylayıp aramaya başlamıştı. Uzun süre çalan telefona rağmen karşı taraftan cevap yoktu.
Kai telefonu geri cebine atıp

-Açmadı Beom ama belki telefonuna bir şey olmuştur. Ondan cevap veremiyordur. Sıkma sen canını bugün Taehyun seni asla tek bırakmaz.

-Sadece endişeleniyorum ama dediğin gibi Taehyun beni tek bırakmaz.

Beomgyu'nun bunu demesiyle hepsinin ayaklanması bir olmuştu. Yavaş adımlarla dershanenin yakınlarındaki kafeye gideceklerdi. Orayı Beomgyu'nun doğum günü için süsletmişlerdi. Şimdi gidip Beomgyu'nun doğum gününü kutlayacaklardı.