ဂျောင်ဟွမ်ဒီရက်အတွင်းစိတ်ထဲ
အနှောက်အယှက်ဝင်နေသလိုခံစား
နေရသည်...
ဟိုလူ...ဟိုလူသူ့စီမလာတာသုံးရက်ရှိ
ပြီ...
"တောက်ခ်..."
ဂျောင်ဟွမ်ရဲ့တောက်ခေါက်သံကြောင့်
အခန်းထဲသူတွေအများစုလန့်သွားရ
သည်...
ဒီထူးဆန်းတဲ့ကျောင်းသားသစ်ကဘာ
ဖြစ်နေတာလဲ...
အခြေနေအနည်းငယ်ကို့ရို့ကားယား
နိုင်နေတဲ့အချိန်မှာပဲအခန်းထဲကိုလူတစ်
ယောက်ဝင်လာမှအားလုံးကိုယ်စီပုံမှန်
အနေထားကိုရောက်သွားကြရသည်...
ဘောင်းဘီအိတ်ထောင်ထဲလက်ထည့်ပြီး
မြောက်ကြွမြောက်ကြွလမ်းလျှောက်
လာတဲ့သူကနှစ်ယောက်မရှိတဲ့ယိုရှီနိုရီပင်...
ဒုန်း...
ယိုရှီကြုံတဲ့ခုံကိုခပ်ပြင်းပြင်းဆွဲရွေ့လိုက်
ပြီးကောင်လေးရှေ့ဝင်ထိုင်လိုက်သည်
"..."
နှစ်ယောက်ကြားဘာစကားမှမပြောပဲ
တိတ်ဆိတ်နေပြီးယိုရှီကလဲမေးထောက်
ပြီးကောင်လေးမျက်နှာကိုထိုင်ငေးနေမိ
သည်...
ယိုရှီတစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိရင်းတွေး
နေမိတာက...
'ဟုတ်တယ်ဒီလိုအလှလေးကဘယ်လို
လုပ်Alphaဖြစ်နိုင်မှာလဲ ဟက်...ယိုရှီ
မင်းအတွေးလွန်နေတာပါ'
"ခင်ဗျားဘယ်ပျောက်နေတာလဲ..."
ယိုရှီကိုကြည့်မလာပဲစာအုပ်ကိုသာဖတ်
နေရင်းနဲ့ဂျောင်ဟွမ်ဘက်ကစကားစပြော
လာခဲ့သည်...
"အာ...ကိုယ်လားဒီရက်ပိုင်းအလုပ်တွေ
ရှုပ်နေလို့ဘာလဲလွမ်းလို့လား"
"...."
ဆိတ်ဆိတ်နေခြင်းကဝန်ခံခြင်းလို့ပဲ
ယိုရှီတစ်ဖက်သက်တွေးလိုက်မိသည်...
"အများကြီးလွမ်းနေတာလား
ကိုယ်လဲလွမ်းနေတာ..."
ယိုရှီဂျောင်ဟွမ်ပါးကိုအသဲယားစွာ
ဆွဲဖဲ့လိုက်သည်...
"ပါးလေးကလဲအိနေတာပဲ"
ဖုန်းးး...
ဂျောင်ဟွမ်ရှေ့ကလူကိုစိတ်မရှည်တော့
တာကြောင့်စာအုပ်ကိုအသံမြည်အောင်
ပိတ်ချလိုက်သည်...
YOU ARE READING
The result of playing with fire
Fanfictionဒီplotလေးကရေးမယ်လို့တွေးနေတာကြာပြီ ခုမှပဲလက်တွေ့အကောင်ထည်ဖော်ဖြစ်တော့တယ် အကောင်းဆုံးကြိုးစားပြီးရေးမှာမို့သဘောကျ မယ်လို့မျှော်လင့်ပါတယ်ရှင့်💗
