Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Συγνωμη

Part 21

"Τ-Τι ενοεις οτι η αυτη η "μικρη" βοηθεια ηταν ο Ορεστης;"ειχα μηνει να κρατάω το κινητό που πήγε να μου πέσει.
"Ε...ναι με βοήθησε...και οχι λιγο"
"Δηλαδή λες πως..."
"Ναι Ερμιονη ο Ορεστης σε έσωσε και αντί να εισαι μια ξινολα πήγενε πες του ενα μεγαλο ευχαριστω"
"Μπορείς να μου πεις τι εγινε"
"Αντε τωρα να σου εξηγώ ςσενα"
"Μίλα Ηώ δεν εχω ορεξη να τσακωθουμε"
"Aαααα λοιπον...εγω και ο Ακης συζητάγαμε για το τι εγινε"
"Εσυ και ο Ακης;;;"
"Ναι Σκάσε τωρα και μην με ξανα διακοψεις"
"Μαλιστα"
"Λοιπον...και εκει που μιλάγαμε μας πλησίασε ο Ορεστης και μας άκουσε γιαυτο ειπε οτι θελει και αυτός να δει τι εγινε γιατι δεν πιστεύε οτι θα εκανες κατι τετοιο.Και μετα απο λίγες μερες εκει που έτρωγα έρχεται και μου πετάει ενα DVD δεν ειπε τιποτα εκτος απο το "κανε οτι θες" και μόλις είδαμε με τον Ακη το βίντεο πάθαμε σοκ οπότε και καναμε αυτο το σχέδιο για σημερα"
Άφησα το κινητό μου και άρχισα να τρεχω στο διάδρομο.
Έφτασα εξω απο την πόρτα του.
Μπήκα μεσα και τον βρήκα να κάθεται στο κρεβάτι του με τον υπολογιστή του.
Παραδέχτηκα τις ηλίθιες πεταλούδες στο στομάχι μου και τον πλησίασα.
Σηκώθηκε απο το κρεβάτι και με κοιταζε.
"Εισαι βλάκας;Γιατι δεν μου είπες οτι βοηθησες;"
"Δεν σου εχουν μάθει να χτυπάς την πόρτα πριν μπουκαρεις μεσα;"
Κοκκινησα ένιωσα σαν μικρο παιδι που εκανε καποια ζαβολια και καποιος του εκανε κυρηγμα.
"Ε-ε εγω...να...ειπα....ΗΘΕΛΑ ΝΑ-"
"Ζητήσεις συγνωμη;"ειπε και τον κοίταξα στα ματια.
"ΟΧΙ;"ειπα πεισματαρικα.
"Τότε;"
"Γαμωτο γιατι πρεπει να εισαι τοσο αλαζ-"
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω ειχε ήδη ενώσει τα χείλη του με τα δικα μου.Ενα φιλί γεμάτο παθος και ένταση.
Με κόλλησε στο τοίχο και έφερε τα χερια μας μακριά απο τα σώματα μας.
Γιατι δεν με αφήνει να τον αγγίξω.
Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει ΠΟΛΥ γρήγορα.
Σιγα σιγα τα φιλία του άρχισαν να κατεβενουν στον λαιμο μου κάνοντας μαγικά πανω του και κάνοντας με να αναστενάζω.
Αυτη την φορά εκείνος με μια κίνηση του με εκανε να βαλω τα πόδια μου γύρω του.
Και χωρίς να το καταλάβω με άφησε μαλακα πανω στο κρεβάτι του.
Τα φιλία του καταλαβα πως δεν έφταναν ηθελα και κατι αλλο αλλα δεν ηξερα τι.
Έβγαλε την μπλούζα του.Οχχχ Θεέ μου δεν μπορώ.Ενιωθα λιγη μπροστα του.Γιατι να θελει εμενα;
Η μπλούζα μου εξαφανίστηκε μεσα σε δευτερόλεπτα.
Η επαφή του γυμνού μου σώματος με του δικού του ηταν απλα παράδεισος.
Τι μου εκανε;
Τωρα μας χώριζαν μόνο τα εσώρουχα μας.
Φιλιομασταν με παθος και εκει που...
"Αγαπη μου!"
Μια φωνη εξω απο την πόρτα με εκανε να τυναχτω επιτόπου απο πανω του και να σηκωθώ όρθια.
Ο Ορεστης μουγκρισε και σηκώθηκε όρθιος.
Τον κοίταξα ελπίζοντας να κανει κατι.
"Μπορώ να μπω μωρό μου;"
Συνέχισε να κλαψουριζει η Μαρία.
"Περίμενε"ειπε ο Ορεστης θυμωμενα.
"Αγαπη μου και γυμνός να εισαι μην ντρεπεσαι δεν ειναι κατι που δεν εχω ξαναδεί"ειπε.
Εκει έβγαλα καπνούς!
Βάρεσα την Ορεστη στο στήθος και μπήκα μεσα στην ντουλάπα του.
Να κατι που δεν εχω ξανακάνει!
Ο Ορεστης αναστεναξε και άνοιξε την πόρτα.
"Αγαπη μου"ειπε η Μαρία και πήδηξε πανω του.
Εκείνος απλα έμεινε εκει να μην κανει τιποτα.
Και ήξερε πως τους έβλεπα απο μεσα απο την ντουλάπα.
"Μωρό μου ειδες τι έπαθα σημερα;Δεν το πιστευω!Ειδες τη μου εκανε αυτη;"ειπε τονίζοντας την λεξη αυτη.
Πως κρατιομουν να μην βγω εξω και την δειρω ένας θεός ξέρει!
"Τι σου εκανε;"ειπε ο Ορεστης χωρίς συναίσθημα στα λογια του.
"Τι ενοεις τι μου εκανε;Δεν ειδες;"
"ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΕΙΞΕ ΜΑΡΙΑ!"της φωναξε και πάγωσε στην θέση της.
Οχι οτι εγω δεν το εκανα.
"Μα-μα μωρό μου-"
"Μαρία φύγε σε παρακαλω"ειπε χαμηλοφωνα.
"Μωρό μου-"
"Και σταματά να με φωνάζει ετσι"
"Δηλαδή-;"
"Ναι Μαρία εμείς οι δυο τελιωσαμε"με αυτές της λέξης ενα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη μου.
"Μα γιατι;Γιατι να χωρίσουμε Ορεστη;"άρχισε να κλαψουριζει.
"Ειπα ΦΥΓΕ!Και ετσι και ξανα ακούσω πως πειραξες την Ερμιονη η καποιον απο τους φιλους της θα εχεις να κανεις μαζί μου!Φυγε!"
"Εμείς οι δυο δεν τελιωσαμε!"του φωναξε και βαρεσε την πόρτα πισω της
Εγω έμεινα σιωπηλή μεσα στην ντουλάπα.
Πλησίασε την πόρτα και την άνοιξε σιγα.
Εγω απλα σήκωσα λιγα το κεφάλι μου και τον αγκαλιασα απλα.
"Ευχάριστω...και συγνωμη"
Εκείνος δεν ειπε τιποτα απλα με αγκάλιασε.
Ενιωθα τοσο ασφαλής μεσα στην αγκαλιά του.
"Κχεμ κχεμ...διακόπτω τιποτα;"
Απομακρύνθηκα απο τον Ορεστη.
"Ακη!"ειπα και πηγα να τον αγκαλιασω
"Γεια σας!"ειπε χαμογελαστός.
"Τι κανεις εδω ρε;"ειπε ψυχρά ο Ορεστης.
"Και εγω χαιρομαι που σε βλεπω κολλητέ!"
Γέλασα.
"Ακη ευχαριστω παρα πολυ για σημερα με εσωσες"ειπα προσπαθοντας να πειράξω τον Ορεστη.
"Το ξερω"ειπε ειρωνικά και ξανα γέλασα.
"Παμε παραλία;"ειπε ξαφνικά.
"Τωρα;"ειπα ξαφνιασμένη.
"Αμέ εγω και η Ηώ ειμαστε έτοιμοι"
"Εσυ και η Ηώ;"
"Ναιπ ειναι κατω μας περιμένει στο αυτοκίνητο"
"Και γιατι δεν ηρθε;"
"Εχει κολλήσει σε ενα επίπεδο στα candy crash στο κινητό μου και δεν θα κουνηθεί απο εκει μεχρι να το περασει"
"Παμε"ειπα ο Ορεστης που ειχε ξαπλωσει στο κρεβάτι του και κατι εκανε στο κινητό του.
"Ωραια παμε"
Ειπα και βγήκα απο το δωματιο.
Μπήκα στο αυτοκίνητο και περιμέναμε τον Ορεστη να πάρει τα πράγματα του και να βάλει το μαγιό του.
Μιλάγαμε μεχρι που βγηκε απο το σπίτι.
Φόραγε μια απο αυτές τις μπλούζες τιραντακια που έδειχνε ενα μεγαλο μερος του σώματος του.
Δεν τον χορτεναν τα ματια μου,
"Πσσς φιλενάδα θα σου βγει κανενα μάτι ετσι όπως τον κοιτάς"ειπε η Ηώ και την βάρεσα λιγο στο μπράτσο.
Φτασαμε στην παραλία και πήραμε τα πράγματα μας.
Επειδη ειχε πέσει λιγο ο ήλιος ο ουρανός ειχε τα πιο ομορφα χρώματα.
Η παραλία ηταν φοβερή με απαλή άμμο και αρκετο φάρδος.
Καθησαμε σε ενα πιο απομακρυσμένο μερος αλλα ευτυχώς δεν υπήρχε σχεδόν καθολου κοσμος ηταν ακόμα πιο ωραια.
Το μόνο κακο ειναι οτι ο "αλλος" κόσμος που υπήρχε στην παραλια ηταν...κοριτσια στην ηλικία μας.
Και αγορια φυσικα.
Μιλάγαμε για άσχετα πράγματα αλλα και πάλι με εκανε να γελάω πολυ με τις βλακείες που έλεγαν.
Ξαφνικά ο Ακης και η Ηώ σηκώθηκαν να πανε να παίξουν ρακέτες.
Και εκει που ηταν αρκετά περίεργα ανάμεσα σε εμενα και τον Ορεστη ειδα απο μακρυά ενα κοριτσι να μας πλησιάζει.Και οταν λέω κοριτσι ενοω ενα κοριτσι με κόρμαρα και πανέμορφο πρόσωπο.
Αυτο δεν θα τελιωσε καλα....

Τωρα τι συγνωμη να ζητησω;Ειμαι ηλίθια το παραδέχομαι!Παιδια εκατομμύρια συγνωμη που εκανα τοσο να γράψω αλλα τωρα που τελείωσαν οι εξέτασης βαριέμαι να κανω οτιδήποτε!Αλλα θα γράφω πιο συχνά.
Ελπίζω να σας αρεσε το κεφάλαιο!Τι λέτε για το τέλος Ορεστη-Μαρια;Τι λέτε οτι θα κανει μετα!
Για να δούμε!
ΨΗΦΙΣΤΕ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ!
Όπως παντα,
με αγαπη,
Λιλη•-•