Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Προβλήματα

Δεν άκουγα πια τιποτα είχα χάσει καθε έλεγχο του σώματος μου και των συναισθημάτων μου.
Ξαφνικά ακουσα την πόρτα να κλίνει.
Ο Ορεστης απομάκρυνε τα χείλη του απο τα δικά μου.Με κάποιο τροπο στεναχωρήθηκα με αυτη την κίνηση.
Κοιταζομασταν στα ματια.Οταν πια καταλαβα τι ειχε συμβεί τον κοίταξα ακόμα πιο αποσβολομενη.
Το ιδιο και εκείνος.Τον απομάκρυνα απο κοντα μου.
"Εεε..εγω..δεν..."πριν προλάβει να συνεχίσει τον χαστούκισα.Τον χαστούκισα δυνατά.Ανοιξα την πόρτα της ντουλάπας και βγήκα γρήγορα έξω.Έτρεχα στους διαδρόμους για να βρω το δωματιο μου.Αλλα τότε καταλαβα πως δεν ηταν εδώ.Ανεβηκα τα σκαλία και στο τελος του διαδρόμου άνοιξα μια πόρτα και εμφανίστηκε ενα μικρό δωμάτιακι.Δεν ηταν διακοσμημένο απλα ειχε ενα μόνο κρεβάτι και ενα κομοδίνο.
Έκλεισα την πόρτα και μετα την κλείδωσα μιας και ηταν εκει το κλειδί.
Έπεσα πανω στο κρεβάτι και τότε παρατήρησα πως δάκρυα έτρεχαν πανω στο πρόσωπο μου.
Οι σκέψεις που περνούσαν απο το κεφάλι μου ηταν αμέτρητες.Τι είχα μόλις συμβεί;
Φίλησα τον Ορεστη,ομως δεν ηταν μόνο αυτο που με σκότωνε ηταν οτι...μου άρεσε και...ηταν το πρωτο μου...φιλί.
Με αυτές τις σκέψεις άρχισα να κλαιω περισσότερο.Τι στο διάολο μου συμβενει;
Ηταν απλα ενα λαθος τιποτα αλλο επρεπε να πισω τον εαυτό μου πως δεν ένιωσα απόλυτος τιποτα πράγμα που ηταν...ψέμα.Ενιωθα ακόμα τα χείλη του πανω στα δικά μου.
Μα τι ηλίθια που είμαι.Γιαυτον το να φιλάει κοπέλες ειναι χόμπι δεν ειναι τιποτα σημαντικο για εκείνον.
Με αυτές τις σκέψεις έπεσα για ύπνο
Επόμενο πρωί.
Ξύπνησα με πονοκέφαλο και τότε παρατήρησα ενα ρολοϊ στο τραπεζάκι δίπλα στο κρεβάτι.
8:30;;;Τι στο...αποκοιμήθηκα;;
Σηκώθηκα γρήγορα και κοίταξα τον εαυτό μου στο καθρέφτη.Ημουν ενα χάλι.Κοκκινοπα ματια και μαλλιά κουβάρια.Πφφφ καλα που ειχε το μικρό δωμάτιακι ενα μια μικρη τουαλέτα.Επλινα την μούρη μου στον νιπτηρα και έβαλα τα μαλλιά μου σε κοτσο.Ξεκλειδωσα την πόρτα και άρχισα να κατεβενω σιγα σιγα τα σκαλιά.Ξαφνικα μου ηρθε μια έντονη μυρωδιά απο φρέσκα pancakes.Η κοιλιά μου γουργουρισε.
Αααααα πεινάω.Μπηκα στην κουζίνα και πρεπει να πω ηταν πολυ τελεια!Τελευταις τεχνολογίας.
Αναρωτήθηκα τι δουλειά κανει ο Κ.Χαρης.
Μεσα βρίσκονταν η Μαμα μου ο Κ.Χαρης και η μικρή Δάφνη.Ετοιμαζαν φαγητό και έδειχναν πολυ ευτυχισμένοι.Τους παρατηρούσα για λιγο μεχρι που με είδε η μαμα μου.
"Αγαπη μου!"ηρθε και με αγκάλιασε.
"Γεια σας και καλημέρα"είπα.
"Κοιμόμουν και δεν θέλαμε να σε ξυπνήσουμε"ειπε ο Κ.Χαρης.
Χαμογέλασα.
"Ναι ήμουν πολυ κουρασμένη και έπεσα ξερή για ύπνο."
Ο Κ.Χαρης γέλασε.
"Σε καταλαβενω"
"Ερμιονη!!"η μικρή Δάφνη ηρθε και με αγκάλιασε.
"Που εισαι βρε μικρό ζουζούνι;"
Την πήρα αγκαλιά και άρχισα να την γαργαλάω.
Γέλαγε συνεχεια.
"Ελάτε να φάμε."ειπε η μαμα μου.
"Μμμ τι ωραίο εχουμε να φάμε;"
"Pancakes με οτι θέλετε απο πανω"μου απάντησε ο Κ.Χαρης
Καθησαμε να τρώμε και μιλάγαμε για πολλα.
"Καλημέρα"μια αντρική αγουροξυπνημενη φωνη διέκοψε την συζήτηση μας.
Μου κόπηκε η ανάσα.Οχι οχι οχι.
Εγω είχα γυρισμένη την πλατη οπότε δεν τον κοιταζα.
"Πρωι πρωι"ειπε ειρωνικά ο Κ.Χαρης.
"Ελα παιδί μου να κάτσεις μαζί μας"ειπε η μαμα μου.
Οχι οχι οχι δίπλα μου.
Και ναι έκατσε δίπλα μου.
Η μαμα μου και ο Κ.Χαρης συζητούσαν.
Εγω απλα έτρωγα σιγα σιγα.
Μια στιγμή σηκώθηκε ο Ορεστης και πήγε να βάλει γάλα.Τοτε μπόρεσα και τον παρατήρησα.
Ηταν τοσο όμορφος ακόμα και το πρωι.Το καλο γυμνασμένο του σωμα φενοταν απο κατω απο αυτές τις πιτζαμες.Μα τι στο διάολο κανω;
Με είδε που τον κοίταξα και εγω γύρισα αμέσως τα ματια μου πισω στο πιάτο μου.
Έκατσε πάλι.
Ξαφνικά κατι ζεστό ακούμπησε το χέρι μου.
Οταν καταλαβα πως ηταν το χέρι του η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολυ δυνατά.
Τι κανει;;;;
Οταν ομως το άφησε καταλαβα πως κατι μου ειχε δώσει.
Κοίταξα γρήγορα να δω τι ειναι.
Ενα χαρτάκι.
"Πρεπει να μιλήσουμε οταν φύγω απο εδω ελα μετα απο εμενα"
Το κοιταζα αρκετή ώρα.Γιατι να μιλήσουμε οτι έγινε έγινε θα το ξεχάσουμε!ετσι...;
Δεν μπορουσα να αντισταθώ στην σκέψη του τι ήθελε να μου πει.
"Παω λιγο τουαλέτα"ειπε και σηκώθηκε.
Σιγα μην του εκανα και το χατήρι.
Δεν ήμουν καμια δούλα του να κανω αυτο μου μου λέει.
Πέρασαν είκοσι λεπτά και μετα ολοι σηκωθηκαμε απο το τραπεζι.Επλυνα μερικά πιάτα και τα έβαλα στο πλυντήριο πιάτων.
Πηγενα προς το δωματιο που είχα κοιμηθεί προηγούμενος μεχρι που ενα χέρι έπιασε το δικό μου και με κόλλησε πανω στο τοίχο.
Ένας θυμωμένος Ορεστης εμφανίστηκε.
"Οταν σου λέω να κανεις κατι θα με ακούς και θα το κανεις."