Η Κόλαση και ο Παράδεισος μου.

Δεν εχω ορεξη για παρτυ.

Part 9

Κοιταζομουν στο καθρέφτη.Πφφφφ
Βαριέμαι να ντυθω ωραια.
Αλλα με μια σκέψη γέλασα μοχθηρα.
Μουαχαχαχα.Και αν ειναι εκει ο Μαριος;
Πλάκα κανω απλα δεν νομιζω οτι μεγάλες ζακέτες και αθλητικές φόρμες ειναι της μόδας για παρτυ.
Η αλήθεια ειναι οτι ήμουν απελπισμένη.Και οταν λέω απελπισμένη ενοω πρεπει να δανειστω κατι απο την μαμα μου.
Μπήκα στο δωματιο της και οταν άνοιξα την ντουλάπα δυσανασχέτησα.
Ολα της τα φορεματα ηταν ακριβά και μοδατα αλλα τιποτα που να μου έκανε εντύπωση.Ξαφνικά μεσα στα εκατομμύρια ρούχα διέκρινα μια λιλά τιραντακια μπλούζα και μια πολύχρωμη φούστα εώς το γόνατο.Για παπούτσια;Ανοιξα την ντουλάπα που τα ειχε μεσα. Πηγα να παθω εγκεφαλικό.
Ποσά παπούτσια ειναι αυτα;;;
Δεν είχα χρονο για χαζεμα.Αρπαξα ενα ζευγάρι παν ψηλά άσπρα τακουνια και τα φόρεσα.Κοιταξα τον εαυτό μου στο καθρέφτη λιγο μάσκαρα και μπεζ λιπγκλος και έφυγα.
Θεέ μου σε παρακαλω μην πέσω και γίνω ρεζίλι!
Καθώς κατεβενω τα σκαλιά ειδα τον Ορεστη να περιμένει στην πόρτα.
Ειχε γυρισμένη την πλατη.
"Αντε Ερμιονη εκατό ώρες!"
Η μαμα απο το βάθος με είδε πρώτη.
Έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
Την είδε ο Ορεστης και γύρισε να με κοιτάξει.
Ειχε σαστισει.Με κοιταζε απο πανω μεχρι κατω.Καλο η κακο;Και τι με ενιαζε;
Καθάρισε τον λαιμο του.
"Αντε παμε"ειπε.
"Αγαπη μου εισαι πανέμορφη "πετάχτηκε η μαμα μου.
Την σταμάτησα.
"Μαμα καλύτερα να φυγω πριν σε πάρουν τα ζουμιά"
Με κοίταξε και χαμογέλασε.
"Καλα να περάσετε"είπε ο Κ.Χαρης
"Κινητό λεφτά;σίγουρα τα πήρες ολα;"ρώτησε η μαμα μου.
"Ναι μαμα"απάντησα.
"Ωραια.Να προσέχετε και να περάσετε καλα."
"Γεια μαμα γεια σας Κ.Χαρη"τους χαιρέτησα.
Κάποιος άρπαξε το χέρι μου.
"Αντε παμε με περιμένουν"
Μπήκαμε στο γκαράζ και εμφανίστηκαν πολλά αμάξια.Ακριβά αμάξια.
"Ε πιο ειναι το δικό σου;"
"Αυτο εκει"
Κοίταξα στο βάθος.Ένα κλασικό μαύρο αυτοκίνητο εμφανίστηκε.
Ηταν πανέμορφο.
"Αντε θα μπεις;"
"Ε--ναι ναι"
Η διαδρομή προς το παρτυ ηταν αβολη.Δεν είχαμε και τι να πούμε.Κοιταζα εξω απο το παράθυρο.
Αντε ρε φίλε ποτε φτάνουμε.Έβγαλε το κινητό του και κατι πληκτρολογισε στα γρήγορα.
Απο μακριά ειδα ενα μεγαλο σπιτι γεμάτο κοσμο και φώτα.Αγορια κορίτσια μεθυσμένα.
Πάρκαρε το αυτοκίνητο του σε μια άδεια θέση και βγήκαμε εξω.
"Μην κανεις καμια βλακεία και μην προκαλέσεις προβλήματα"
Θελει να τον δολοφόνησω;Τα θελει ο κολος του.
"Ναι αδερφουλη"του απάντησα ειρωνικά.
Σταμάτησε απότομα.
Και ο δικός μου τα θελει.
Γύρισε να με κοιτάξει.Μπραβο Ερμιονη συγχαρητήρια τον τσαντισες αντε τωρα πιος τον ακούει.
Άρχισε να με πλησιάζει.
"Ενταξει συγνωμη!Πλακα κάνω.Έλεος πως κανεις ετσι;"
Τον προσπέρασα και άρχισα να περπατάω γρήγορα.
Έπεσα πανω σε καπιον.Σε καπιον με γεροδεμενο σωμα.
Σήκωσα να κοιτάξω σε πιον.Με βοήθησε να σταθώ όρθια.
"Μαριε;"
"Ερμιονη;"
Μόλις καταλαβε πως ήμουν εγω μου χαμογέλασε το ιδιο εκανα και εγω.Τι όμορφος που ηταν.
Ενώ ακόμα βρισκόμασταν σε κοντή απόσταση κοίταξε πως είχα ντυθεί.Με ξανακοιταξε.
"Εισαι πανέμορφη"
Κοκκινησα.
"Α χαχα ευχαριστω"
"Μαριεεεε"μια λεπτή και σπαστικη φωνη ακούστηκε απο πισω του.
Εκείνος απλα έκλεισε τα ματια του και αναστεναξε.Μετα ομως τα άνοιξε απότομα σαν να ειχε σκεφτεί κατι.
"Σε παρακαλω θα κανω κατι που μπορεί να θυμώνεις αλλα θα με βοηθήσει πολυ."
"Και τι πρεπει να κανω"
"Απλα συμφώνησε"
Γύρισε και κοίταξε το άτομο που τον φώναζε πριν.Μια κοντή κοπέλα στην ηλικία μου με ενα πολυ κοντό μαύρο φόρεμα και βαρύ βάψιμο εμφανίστηκε.Οτι πιο ψεύτικο σκεφτηκα.
"Μαρία να σου γνωρίσω το κοριτσι μου την Ερμιονη."
Και εκει πάγωσα.

Ναιιιιι ανέβασα και αλλο!!!Παιδια δεν θελω να γκρινιάζω απλα θελω περισσότερες γνώμες θελω να σχολιάζετε περισσότερο για να ξερω και τι γινεται και αν ειναι να συνεχίσω την ιστορία μου γιατι αλλιώς δεν εχει νόημα αν δεν αρέσει.Αυτα.Τιποτα αλλο.
Όπως παντα,
με αγαπη,
Λιλη•-•