6. BÖLÜM

1K 30 0
                                    

Bütün gece gözüme bir gram uyku girmedi , düşünmekten kafayı yemek üzereyim.

Bu dünyada kimsesiz gibi hissetmem normal miydi ? Sanki bir göçük altındayım, bacağım sıkışmış çıkamıyorum git gide nefesim kesiliyor ve ölmek üzereyim gibi hissediyorum .O göçük altında kimse beni bulup çıkarmıyor ve ben git gide ölüyordum.

Teklifi kabul etsem pişman olurmuyum? Peki onu sevemezsem ? O başkasını severse ? Kafamın içinde daha bir sürü düşünce var ve kafamın içindeki ses asla susmuyor . Derin bir nefes aldım asla yataktan çıkmak istemiyor ve kıpırdamadan düşünmeye devam etmek istiyordum.

Şuan yanımda annemin olmasını ve saçımı okşamasını istiyorum ' korkma annem ben senin arkandayım , senin arkanda dağ gibi annen var ' demesini ve bana güven veren kollarını bana sarmasını istiyordum . Ağlamam daha çok şiddetlendi babamı hiç saymıyorum beni sevmez, bikere olsun kızım dememişti ben bu hayatta tek varım annem di oda beni bir kalemde silmişti.

Azad'ın ağzından ;
Otele gelmiştim ama derya ortalıklarda görünmüyordu , adımlarımı asansöre yönlendirdim Derya'nın kaldığı katı tuşladım.

Kapının önüne yaklaştıkça odadan ağlama sesleri geliyordu, kaşlarımı istemsiz bir şekilde çatıldı , kalbim sıkıştı onun ağlamasını asla istemiyordum o ağladıkça kalbime hançerler saplanıyor du sanki .

Kapıyı nazikçe çaldın ses gelmedi ikinciye yine vurdum ne ağlama sesleri kesildi nede bir ses geldi "Deryam güzelim benim aç kapıyı " ağlama sesleri kesildi birden " gülüm aç kapıyı konuşalım , merak ediyorum seni , kalbim daralıyor gülüm hadi aç kapıyı göreyim seni " kapı birden açıp kollarımı boynuna sardı " ne oldu güzelim anlat bana , kim üzdü seni ?" "Azad" " söyle yavrum senin gözünden düşün tek bir damla için dünyayı yakarım " kafasını boynuma daha çok gömdü " çok yalnız hissettim kendi , öksüz gibi , dayanamıyorum Azad canım çok yanıyor " " sen yalnız değilsin güzelim ben varım ve ben var olduğum sürece sen asla yalnız değilsin " ağzından hıçkırık daha koptu ve benim yüreğimde koptu sanki " ağlama artık güzel gözlerine yazık değilmi?" Derin bir sessizlik oldu ne o nede ben konuştum sadece birbirimize sarılıyorduk. Kafasını boynumdan kaldırmadan konuştu
" Ben karar verdim azad kabul ediyorum "

Son Durak Mardin (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin