Son Durak Mardin (+18)

1. BÖLÜM

Hiç düşünmeden doğup büyüdüğüm şehirden kaçtım, buna kaçmak denmez aslında uzaklaştım, beni nefessiz bırakan , düşünmekten kafayı yediğim şehirden uzaklaştım ve şimdide Mardin'deyim . Ne alaka diye soracak olursanız yaşadığım şehirden çok uzakta ve hayalimin şehri olduğu için Mardin . Telefon numaramı değiştirip sosyal medyadan gereksiz herkesi engelledim ve sosyal medya adımı değiştirdim. Bana iyi gelmeyen beni çok fazla yıpratan şehirden gitmek şimdiden bana çok iyi gelmişti . 24 saat otobüs yolculuğu sonunda bitmişti şuanda taksi bulup önceden rezervasyon yaptırdığım otele gitmek istiyordum ilk baştan ev bulup sonra iş bulmayı düşünüyorum ve sonrada bildiğiniz gibi kendimi bulmak ve kafamın içindeki sesleri susturmak istiyorum .

Taksi varmı diye bakınırken sert birine çarptım özür dilemek için kafamı kaldırdığım da onu gördüm esmer , uzun boylu , kirli sakallı , çene hatları belli olan ve siyah gözler , dilin tutulmuştu sanki konuşamadım öylece baka kaldım " niye önünüze bakmıyorsunuz hanım efendi ?" Ve o an duydum sesini bir insanın sesi bile bukadar güzel ola bilirmi ? " kusura bakmayın beyfendi taksi bulmak için etrafa bakıyordum ve sizi görmedim"  bana yine baktı ama bu sefer gözlerime " buraya yabancısın galiba ?"  kafamı onaylar bir şekilde salladım " yeni geldim pek bilgim yok aslında burası için " " hoşgeldin şehrimize " dedi kendime gel kızım bukadar çabuk etkilenmiş olamazsın " hoşbulduk, şey acaba taksi nereden bula bilirim ? "   "istersen beni seni bıraka bilirim gideceğin yere " bu ne diyordu böyle Allah aşkına gözlerimi kıstım " gerek yok beyfendi ben kendim giderim "  bavulumu çekiştirerek yürümeye başladım .
Sonunda taksi bulmuştum otelin adresini söyleyip Mardin'in eşsiz sokaklarını izlemeye başladım " bacım geldik " " borcum nekadar abi ?""300tl ver yeter bacım " cüzdanımdan iki ikiyüzlü çıkarıp abiye verdim " üstü kalsın " diyerek indim taksiden.

Nerden bile bilirdim ki ilk defa gördüğüm adamın benim kaderim olacağını.