GEÇMİŞTEKİ İZ

HAYAL KURMAYI ÖĞRENEN MANOLYA

YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ UNUTMAYINIZ.
.........

Gece her şeyi karartsa da ay'ı karartamazdı. Ama ay kendisini karartmayı seçti.

YUSUF KORKMAZ

Başım o kadar çok ağrıyordu ki yataktan Kalkacak halim yoktu. Gerçi kalksam da ne olacaktı? ki hiçbir şey. Ay ışığım olmadan hayatın anlamı yoktu benim için. Hayallere inanmazdım gerçek olmayacakları için. Ama Ay ışığım beni yanıltmıştı. İlk inandığım hayalim bizim geleceğimiz üzerine kurmuştum. Gerçek olup olmama ihtimalini bile yüzde kaç olduğunu düşünmeden kurduğum Tek hayalimdi. Bir gerçek var ki Hayaller yaşanabilseydi imkansız diye bir şey olmazdı.

Yataktan ağır hareketlerle kalkarak lavaboya girdim. İyi ki odamın içinde lavabo vardı. Çünkü bu halimle Kimse görsün istemezdim. Şu an aynadaki yansımama bakıyordum o kadar korkunç gözüküyordum ki sanki Umut kelimesi anlamını kaybetmiş gibiydi. Buna asla izin veremezdim. Umudun zihnimden gitmesine izin veremezdim. Umut insanın zihninde saklıyken kendi ellerimle imha etmeye hakkım yok.

Elimi yüzümü yıkayarak tekrar yatağıma doğru ilerledim tam oturacağım sırada aklıma Buket'e verdiğim yeşil defter geldi Buket her zaman kombinin çekmecesine koyardı. Eminim ki yine oradadır. Şüphe bile duymadan yatağımın yanındaki komidinin çekmecesini açarak defteri aldım. Biliyordum burada olduğunu defterle beraber yatağa oturdum. Sanki defterleri alınca baş ağrım beni terk etmişti. Rastgele bir sayfa açarak okumaya başladım. Umarım defterini okuyorum diye umarım bana kızmazsın Ay ışığım.

01.11.2023

Her zaman insanlar vedaların kasıma yakıştığını söyler. Ama biz seninle Kasım ayında kavuştuk. Sanırım kuralı biz bozduk Manolya. Ve ben seni çok seviyorum. Belki birazcık kıro bir kız olabilirim. Kusura bakma bu yüzden. Unutma ki sen benim her şeyimsin, nefes alma kaynağımsın benim için❣️❣️❣️ (bak romantik olabildim Beğendin mi peki).

Bir insan yazdıklarıyla güldürebilir miydi Yokluğunda? Sanırım evet güldürürdü. Çünkü beni Yokluğunda bile güldürmeyi başarmıştı hafif bir gülümsemeyle "beğendim Ay Işığı" dedim Başka bir sayfa açarak okumaya başladım.

Buna tarih vermeyeceğim Manolya. Çünkü bunu söylemeye bile utanıyorum.O yüzden bu yazı tarihsiz kalacak (kapı kırdık) Sakın gülme.

İşte buna Daha Çok gülmüştüm. "kızım yazdıklarına bile güldürdün ya helal olsun sana" dedim içimden de İnşallah hayattasındır dedim. Bu kez Yan sayfayı okumaya başladım.

Yusuf'un namı diğer Manolya. Buna da tarih vermeyeceğim. Yani kendimi rezil olduğum, senin de Üzüldüğün şeylerin tarihini yazmayacağım. Babanla aran kötü ama unutma bu senin suçun değil asla kendini suçlama. O sadece çıkarları sonucu seven bir adama benziyor. Belki senin çocukluğunun Kabusu, sanırım şu anda kabusun devam ediyor ki uyurken sayıklıyorsun, terliyorsun. Birkaç defa seni uyandırdım, su içirip sakinleştirdim. Ama sanırım hatırlamıyorsun, zaten hatırlama üzülmeni istemem. Ve Sen babanın zıttı olarak çok iyi bir baba olacaksın. Bundan adım kadar eminim senin de şüphen olmasın her şeyim.

Resmen her şeyi yazmıştı. Sanırım 'yaz' dedim diye Bazen çok çenesiz olduğunu düşünürdüm. Yani İlk zamanlar ama şimdi çenesini geç kendisine bile muhtacım. Deli gibi Hasret çekiyorum ay ışığıma. Keşke çenesiz falan demeseydim, bunları içimden geçirmeseydim de konuşsaydı gerekirse beynimin etini yeseydi buna bile razıyım şu an.

Kapı açılınca defteri kapatarak tekrardan çekmeceye koydum. Kapıdan Giren kişiye bakmak için başımı çevirdim. Babamdı yatağıma doğru gelerek durdu.