GEÇMİŞTEKİ İZ

PİŞMANLIĞIN İTİRAFI

YENİ BİR BÖLÜM SİZLERLE. YORUM YAPMAYI VE YILDIZA BASMAYI UNUTMAYINIZ.

Bundan sonra bolum gellmiycek yani gelicek ama iki haftada bir değil bi kaç bölümü düzenlemem gerek. Onları hallettikten sonra yine devam.

28 Şubat ayına kadar bölüm yok. 28 şubatta ÇIĞLIKLARIN CİNAYETİ adlı kitabına bölüm gelicek. Şuan elimde 3 bölüm var sadece.

Kapak tasarımı hazır herhangibi bir yerden almadım yaptırdım. Instagram da yapan biri vardı. Onada çok teşekkür ederim.

KAPAĞI 28 ŞUBATA YAKIN TARİHDE PAYLAŞICAM.

İYİ OKUMALAR...

...........

Geleceğe attığımız her adımda geçmişimizin izi vardır.
                                 

BUKET KILINÇ

Daha sonra dediğimiz hiç bir şey sonraya nasip olmaz.

Kim bilir unutmadan önce neleri daha sonraya ertelemiştim de  şimdi aklıma bile gelmiyorlardı. Keşke unutmadan önce yapsaydım. Her neleri geçmişte ertelediysem,o zaman içimdeki boşluk hissi olmazdı belki.

Şuan içimdeki boşluk hissi o kadar büyüktü ki sanki aldığım nefes bile eksikti. Unutmamam gereken birini unutmuş gibiyim, ama herkes karşıma çıkarak kendilerini tanıttılar. Kime aitti bu boşluk? kimdi hatırlamadığım kişi? bilmiyorum.

Uyandığımdan beri Ece, Kerem, Mete amca, Berna teyze, Özlem abla, Arda. Bunların hepsi az çok aklımdaydı, her seferinde kendilerini tanıttıkları için, ama yinede bir kişi eksikti. Hissediyordum.

Şuan Ece'yle kaldığımız odadaydık, Fotoğrafta gösterdikleri gibi her şey aynıydı.

Beraber kaldığımız odamızda bile hiç bir şey değişmemişti. Bir adet toz pembe çift kişilik yatak, küçük mini bir balkon, çift taraflı cam vardı. Duvarlarda ise önceden çekildiğimiz fotoğraflar, son olarakda klasiklerle dolu bir adet kitaplık.

Geçmişim tamamen bunlardan ibaretmiş.

Kimseye belli etmesemde bu düşünceler beni yiyip bitiriyordu.
Acaba Ece'ye anlatsam o çözüm bulurmuydu? yoksa bataklığa mı iterdi?

Off Bilmiyorum ki, uzandığım yataktan kalkarak lavabonun yolunu tuttum. Bu evde neden her şey farklı yerdeydi ki? niye bir odanın içinde lavabo yoktu?

Hadi onu geçtim, neden elbise dolabı odada değildide bodrum katta ayrı bir odadaydı? Bilmiyorum, ama çok saçma bir düzen yapmışlardı. Fotoğrafta olan bir kaç şey değişmişti ama fazla kafaya takmıyorum.

Çünkü Mete amca zevksiz bir insandı. O yüzden sorgulamak bile istemiyorum. Lavaboya girerek elimi, yüzümü yıkadım hedefim ufak sade bir makyaj yapmaktı. Ama bilin bakalım ne eksik?

AYNA!!!

Derin bir nefes alarak avucumun içini alnıma vurdum. Off Arda aynayı kıracak zamanmıydı, şimdi nasıl makyaj yapıcam? Neyse yapmam olur biter.

Saçımı hızlıca at kuyruğu yaparak bileğimdeki tokayla bağladım uzun zaman sonra ilk defa okula gidicektim. Ve bizi şoför değil Arda götürecekti.

Makyajsız halimi gördüğünde  'Çok çirkin olmuşsun' derse tüm suçu ona atıcam. 'Aynayı kırdığın için gözümde çapak var mı yok mu? diye kontrol bile edemediğim için olabilir mi' diyicem. Yani kendime avukat olucaktım.

lavaboda işim bitince kapıyı açarak çıktım.  Hedefim tekrar odamdı, hızla adımlarla odama doğru ilerlerken biri arkamdan omuz atarak önüme geçti.