SWEETEST GOODBYE

KBNT 26

SWEETEST GOODBYE
written by: azhblack

KABANATA 26
EMERGENCY CONTACT

This past weeks, Friday had been my favorite day of the week. Nag-iba kasi ang mga schedule ng mga subjects ko kaya eto wala akong pasok ng Friday and Saturday. Kaya kapag Friday ako na ang nag-aaya kay Ashlee na mag-unwind sa kung saan-saan. Pero syempre iwas pa rin ako sa mga katanungan niya. Hanggang ngayon kasi hindi niya pa nakukuha ang info na may nangyari sa amin ni Aristotle. Up until now, iniisip niya na si Ismael 'yon.

Speaking of Ismael hindi na kami masyadong nagkikita ni Ismael, hindi na rin kasi siya masyadong natambay sa school kasi nag ojt na siya.

"Ashlee!" binulabog ko ang tulog na si Ashlee sa kwarto niya, tulog pa si tanga. "Hoy!" niyugyog ko siya sa bed niya.

"Ano ba, Maureen! Everyweek nalang ganto ginagawa mo sakin!" reklamo niyo habang pumapalag.

"'Yun nga eh, everyweek na kitang ginugulo ng ganito hindi ka parin nasanay."

"Saan na naman ba tayo magpapalipas ng oras bago pumunta sa bar?" nakapikit pero naka-upo na tanong niya.

"Hindi ko din alam, halos natambayan na natin lahat ng pwede nating tambayan dito." saad ko while scrolling.

"Cinema tayo?" suggestion niya.

"Ayoko. Pwede naman natin panoorin sa mga illegal sites yung mga movies na showing ngayon." I boringly said.

"Sabagay." she pause for a moment. "Anong gusto mong gawin niyan?"

"Hindi ko din alam, basta ayaw kong magstay dito sa bahay."

"Kung ayaw mo magstay umalis ka. Please, Maui, give me space. Gusto ko magpahinga dito lang sa bahay ngayon." anya pa.

"Fine." saad ko. "I'll be out until tomorrow. Kapag tumawag sila mommy ikaw na bahala mag explain." dagdag ko at umalis.

Umalis na din sila mommy dito sa bahay. Umuwi na sila sa Nueva Ecija kaya kami nalang ni Ashlee dito.

Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Wala naman na akong alam na pwedeng tambayan. Iniisip kong umuwi nalang din sa Nueva Ecija, kaso sigurado akong hihilata lang ako doon maghapon magdamag.

Kinuha ko ang sasakyan at nagdrive, hindi ko alam kung saan ako pupunta, basta nagdrive lang ako. May lisensya naman na ako kaya okay lang.

May nakita ako coffee shop kaya huminto muna ako don. I check the ambiance, okay naman. Dito na muna siguro ako tatambay for the mean time. Maybe hanggang four to five pm. Alas dos na rin naman na eh. Mabuti nalang at may dala rin akong materials sa sasakyan. Maybe I'll draw something nalang para kahit papaano malibang ako habang nandito ako sa coffee shop. I order my fave coffee, the white peppermint chocolate mocha. Buti nalang at meron sila non dito. I added some pastry na din, mukhang masaarap naman.

Sa totoo nyan nililibang ko lang talaga ang sarili ko sa mga nangyayari sa akin. Twice nang umamin sa akin si Aristotle, yung una ay noong may nangyari sa amin sa Zambales, lasing siya noon kaya naisip ko ay baka dahil lang sa kalasingan. Pero yung pangalawa ay ako naman yung lasing.

I'm maybe drunk that nigth pero I know na sinabi niya sa akin 'yon. It is clear to me---

"Ano bang sinasabi mo, Maui? You are my bestfriend."

"No. I'm not. Simula nung naging shota mo si Akirah, I'm just a friend."

"You are. And you will always be."