Çok kelime biliyorum hepsini saklıyorum kuytuda, köşede .Herkesin hayran olduğu kelimelerim sana hayranlar, tapıyorlar sana.
Kimsenin bilmediği kelimelerim var onlar herkeze görünmez. Bunları kalem yazmaz, kağıt tutmaz.
Gel, bak gözlerime, oku onları, sevgi göster.
Gerekirse zaman benim için donar o an.
Gözlerim yaştan taşana kadar, kırpmam onlarda seni seviyor buna katlanırlar eminim.
Ben senin için bu kadar arsızım, sende benim için bu kadar duyarsız olma lütfen.
Şiirlerim sana darıldı etrafa dağıldılar, paramparça oldular.
Dönüp baksan hemen aynı cümleleri tekrar kurarlar, sana kıyamazlar.
Biliyorum ilgilenmiyorsun,umursamıyorsun.
Sana şiir yazmak okumayı bilmeyen bir çocuğa kitap ezberletmek gibi bir şey.
Sen niyet et okumaya, kelimeler dile gelir, sever adım gelirler sana.
Beni sevmeye niyet etmezsin bilirim ,bari okumaya niyet et.
Kelimelerim intihar etti, ufacık bir silgi parçasıyla.
Kağıtta soğuk poyrazlar esiyor.
Ben soğuğu sevmem ,ben seni severim.
Kağıdı bir anlık sinirle buruşturup camdan dışarı attım.
Belki sana gelir, dokunur.
Sen poyrazı seversin, oda seni sever bilirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİTMİŞ
ŞiirKitabım diyemem bu şiirler birikintisine. Bu birikinti benim benliğimi yansıtıyor. Daha önce söyleyemediklerimi ,haykıramadıklarımı yazıyorum. Okuyunca anlayacaksınız haykıramadığın çok şey olduğunu. Bazen ne kadar kelime bilirsenizde susmak mecb...
