Fıstıklarım yorum yapın yaaaa🥺
Yorumlar sayesinde gaza gelip daha hızlı bölüm yazıyorum💖
İyi okumalarrrrr
Değer verdiğin bir insanı kaybettiğini düşünmek insanın canını acıtırdı. Gerçekten kaybetmek seni her şeyinle alır en derinden yakardı. Ben bir kez yanmıştım bir daha yanamazdım.
Hareketsiz bedeni gördüğümde adeta başımdan aşağıya kaynar sular döküldü.
Korkuyla Damla'nın yanına atıldığımda omuzlarından tutup hafif sarstım. "Damla kalk!"Cevap yoktu.
Korkudan titrerken vücudunda yaralı bir yer var mı diye kontrol etmeye başladım. Önce kafasını sonra boynunu daha sonra karnını ellerimle kontrol ederken bir kıkırdama sesi geldi. Stresten nefes nefese kalmıştım. Dokunduğumda ses gelen yere yani karnına parmağımın ucuyla tekrar bastırdım. Gülme sesi yeniden gelince "Damla?" dedim.
Beklemediğim bir anda "1 Nisan!" diye heyecanla bağırdı. 'Ciddi misin sen?' der gibi yüzüne boş boş baktım. "Damla aklım çıktı ne yaptığını sanıyorsun?"
Karnını tutup kıyıya vurmuş balıktan farksız çırpınarak güldüğü sırada beklemediği bir şey söyledim. "Ya o korkuyla bebeğime bir şey olsaydı?" gülmesi kesilince biraz daha açsa yerinden fırlayacak olan gözleri ve şaşkınlıkla açtığı ağzıyla bana baktı.
"Ne..Ne dedin sen?"Gülmemek için kendimi zor tuttum. Tam şuan bu noktada ciddilik çok önemliydi. Gülmemi engellemek için çenemi sıkmaya başladım. Dişlerim kırılacak diye bir korkmadım değil. Gözlerim o hariç her yerde dolaştı, bakarsam gülmekten at gibi kişnerdim.
"Aklım çıktı korkudan dedim." Heyecanla saçlarını kulağının arkasına koydu. "Hayır ondan sonra başka bir şey daha dedin."
Birkaç saniye bilmemezlikten gelip daha sonra birden olayı çakmışım gibi "Ha o konuyu diyorsun." Dedim. "Evet teyze oluyorsun teyze!" Diye bağırdım.
Damla önce birkaç saniye gözlerini kırpıştırdı, ardından pat diye yere düştü. Bir saniye cidden bayıldı mı o?
Ciddi ciddi şaşkınlıktan bayılmıştı resmen.
Yaptığın şakaya sokayım İdil.
Kolonyayı elime döküp koklatmaya başladım. Filmde görmüştüm işe yarardı herhalde. Kendine gelmeye başlayınca derin bir nefes verdim. Gözlerini birden kocaman açtığında korkuyla kendimi geriye attım. "İdil?" Dedi sakince.
"E-Efendim?" Hâlâ pörtlettiği gözleriyle duvara bakıyordu. Bir anda yattığı yerden kalktı ve mutlulukla zıplayıp bağırmaya başladı. "LAN! LAN TEYZE OLUYORUM. DANA KESECEĞİM DANA." Dedi ellerini iki yana açmış göklere seslenirken.
Yavaş adımlarla yatağa ilerledim. Sakince kalçamı yatağın köşesine yerleştirerek bacak bacak üstüne attım. Danslar edip şarkılar söyleyecek kadar mutlu olmuş olsada intikamımı almalıydım. Alacaktım almasınada beni kıtır kıtır kesecekti. Ciddi ciddi vereceği tepkiden korkmuştum.
"Aslında." Dedim ve sustum sessizlik yaratmak istediğimden. "Aslında sadece hamile olsam nasıl tepki verirsin diye merak etmiştim." gülen yüzü asıldığında üzülmüştüm ama çaktırmadım.
Dik omuzları hüzünle çökerken "Nasıl yani?" Dedi belirli bir noktaya bakarak.
"Nasıl yani şuan seni şakalarken ben mi şakalandım?"
Aynı sakinlikle oturduğum yerden kalktım. "1 Nisaaan!" diye bağırarak kaçmaya başladığımda elinde terlikle peşimden koşuyordu. "O sarı mısır püskülü saçlarını yolacağım buraya gel!"
Üzerime atılacağı sırada çalan telefonla birlikte ikimizde bakışlarımızı sese doğru çevirdik. "Dur telefon çalıyor." Dedim. Tırsa tırsa geriye adımlayarak telefona ulaştım. Bilinmeyen bir numaraydı. Aramayı cevapladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İNTİZAR
Ficção AdolescenteBirbirlerinin zaafını keşfeden iki genç, babalarının ölümünün intikamını almaya çalışırlar. Ancak, bu intikam hedefiyle giderek daha derin bir çıkmaza sürüklenirler. Karanlık sırlar ve duygusal bağlar arasında sıkışıp kalan gençler, aşk ve intikam a...