Alevlerin Dansı

2.BÖLÜM

Erkek karakterimiz ile bu bölümde tanışacaksınız 😌

İyi okumalar❤️

•

•

•

2.BÖLÜM

Gözlerimi kalabalık okul bahçesinde gezdirirken Emir'i arıyordum.

Farklı bölümlerde ve fakültelerde olsak da okulun ilk yılında ortak seçmeli dersimizde tanışmıştık ve o günden beri de birbirimizden ayrılmamıştık. Üç yıldır çok yakın arkadaştık. Kalabalık bir çevrem olsa da gerçekten arkadaş olduğum çok az kişi vardı. Herkesin yanında rahat edemezdim. Birlikte büyüdüğüm arkadaşlarım vardı ancak yine de onlarla her konuda düşünce olarak anlaşamıyordum.

Gözlerimi aniden kapatan eller ile irkilsem de kimin olduğunu biliyordum. "Emir."

"Bildin!"

"Çok da zor değil!"

Gülerek önüme geçtiğinde uzun boyu yüzünden başımı geriye doğru eğmek zorunda kalmıştım. "Hazır mısın?" diye sordu.

Başımı olumsuz anlamda sallayarak parmaklarım ile oynamaya başladım ve "Çok heyecanlıyım ve korkuyorum!" dedim.

Çalışmaya karar vermiştim ama okulum olduğu için tam zamanlı bir işte çalışmam imkansızdı. Bu isteğimi ablama söylesem eminim ki Yamaç abiye söyleyecekti ve Yamaç abi de kendi şirketinde en az yorulacağım bir pozisyonda bana bir iş ayarlayacaktı.

Kendi ayaklarım üzerinde durmak istiyordum. Bir şeyleri kendim başarmak istiyordum. Aile yaşamlarını yeterince sabote ettiğimi düşünüyordum. On dokuz yaşında olmama rağmen Yamaç abi kendi çocuklarına oyuncak alırken bazen bana da peluş oyuncaklar getiriyordu. Onların gözünde hala küçük Arya'ydım. Babasının bıraktığı küçük Arya.

Emir'in abisinin ve arkadaşının ortak işlettiği bir bar-kafe vardı. Akşamları da canlı müzik olduğundan her zaman müşterisi olan bir yerdi. Emir ise geçen ay , birkaç arkadaşı ile kendince müzik grubu kurmuştu ve hobi olarak akşamları orada performans gerçekleştiriyorlardı ancak gitaristleri şehir dışına taşınmak zorunda kalmıştı. Ben de gitar çalmayı sevdiğimden ve Emir de iş aradığımı bildiğinden bana söylemişti. Şansımı denemem konusunda da ısrarcı olmuştu.

Emir destek olmak istercesine ellerini omuzlarıma yasladı ve "Sakin ol. Kendine güven." dedi.

Gözlerimi kapatarak kendime birkaç saniye verdikten sonra "Sakinim. Gidelim, geç kalmak istemiyorum." dedim.

Emir ile arabasına bindiğimizde "On dakika bekler misin? Makyaj yapayım da biraz büyük görüneyim. Makyajsız daha da küçük duruyorum." dedim.

"Tamam." diyerek beni başıyla onayladığında çantamdan çıkardığım malzemeler ile abartı olmayacak şekilde hızlı ve düzgün bir şekilde makyaj yaptım.

Toplamış olduğum saçlarımı açarak ellerimle düzelttiğimde oturduğum koltukta bedenimi yan çevirdim ve meraklı çıkan sesimle "Nasıl olmuşum?" diye sordum.

"Makyajsız Arya'yı daha çok sevsem de bu halinle de ortalığı yaktığını söylemesem olmaz." dediğinde gülümsedim.

Yolculuğumuz benim gerginliğim yüzünden sessiz geçmişti. Sıcakladığımı hissettiğimde üzerimdeki hırkamı çıkarmıştım. Siyah askılımı düzelttikten sonra "Hava çok sıcak." diye söylendim.