Arya hayata kırgın bir kızdı. Birkan Aslan ise hayatın tüm acımasızlığını omuzlarına yük edinmiş bir adamdı. Aralarında aşk her şeyin üstesinden gelebilecek miydi?
Bölüme başlamadan önce üzülerek söylüyorum ki artık SINIR olacak ve sınır geçmeden bölüm gelmeyecek.
Sınır: 1,1K Oy 300 Yorum
Umarımbölümü beğenerek okursunuz.
•••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
12.BÖLÜM
Evin içerisi sıcak olmasına rağmen üzerime polarlı hırkamı geçirirken bir yandan da kaynayan su ile kahveleri hazırlamaya çalışıyordum. Batı ile konuşmak istediğim şeyler vardı.
"Arya."
Ablamın sesini duyduğum zaman omzumun üzerinden ona baktım. "Size de kahve yapayım mı abla?" diye sorduğumda başını olumsuz anlamda sallamıştı. "Sağol ablam ama gerek yok." dedi.
Yanıma geldiği zaman ben de kaynayan suyu kupaların içine döküyordum.
"Kuzey bana bir şeylerden bahsetti." dediğinde "Yamaç abinin yanında mı?" diye sordum.
Özellikle onun şuanlık bir şeyler öğrenmesini istemiyordum. Benim için bir sorun olmasa da yaş farkının onun için sorun olacağını biliyordum. Ablamı bile ikna etmek zor olacaktı. Aslan benden on yaş büyüktü. Ablam ile arasında sadece iki yaş vardı.
"Hayır ama Aslan diye birinden bahsetti. Emir'in abisiymiş." dediğinde başımı belli belirsiz salladım. "Bana aşıkmış." dediğimde tepkisini görmek istediğim için ona doğru dönmüştüm. Ela hareleri şaşkınlıkla büyürken her şeyi direkt söylememe hala alışamamıştı ve bu durum gülümsememe neden olmuştu.
" Sana aşık mı? Ne zaman tanıştınız?"
İç çekerek kupaları çıkardığım tepsinin üzerine bırakarak "Yarın konuşalım mı? Her şeyi anlatırım." dediğimde gülümsedi.
"Kahvaltıdan sonra dışarı çıkalım. Çocukların hepsi okulda olacak. Bir tek Ahu bizimle olacak ama onu da annemlere bırakırım belki ."
"Yarın dersim de yok. Çok iyi olur." dediğimde gülümseyerek başını olumlu anlamda aşağı yukarı salladı. Batı'nın sevdiğini bildiğim için yeni alınmış olan cipslerden birini de tepsinin üzerine bıraktım. Mutfaktan çıkacağım sırada Yamaç abi içeri girmişti. Elimdeki tepsiyi sıkıca tuttuğum için düşürmekten son anda kurtarmıştım. "Yavaş abim." İçeri daha rahat girmesi için geriye doğru birkaç adım attım.
