Alevlerin Dansı

4.BÖLÜM

İlk günden 5K olmak üzere olduğumuzu görmek 🥹❤️

Ve kısa olan son bölümümüze geldik.

Yorumlarınızı bekliyorum.

İyi okumalar❤️

•

•

•

4.BÖLÜM

Parkta çocukların yaptığı şeyleri ablama anlatmayı bitirdiğim zaman gülmemek için dudaklarını birbirine bastırmaya çalışıyordu ama başarılı olduğu pek söylenemezdi.

"Gül bir şey olmaz. Rezil oldum zaten." dediğimde kendini daha fazla tutamayarak gülmüştü.

Ona Aslan Bey'in saçlarımı toplamasından tabi ki de bahsetmemiştim ve yakın zamanda bahsetmeyi de düşünmüyordum çünkü ona karşı anlık bir çekim ya da hoşlandı hissetmiş olma ihtimalim çok yüksekti. Yakışıklı ve karizmatik bir adamdı ve onu gören herkes ondan etkilenirdi. Beğeniydi benimkisi. Yani en azından önce beğeni olup olmadığını anlamam gerekiyordu.

"Yamaç abiye nasıl söyleyeceğim çalışacağımı?"

"Ben söylerim senin için kendini gergin hissetmene gerek yok." dediğinde gülümsedim. "Teşekkür ederim abla."

Evin içerisinde yankılanan zil sesiyle ayağa kalktım. "Ben bakarım." dedim. Muhtemelen Batı gelmişti.

Kapıyı açtığım zaman yorgun adımlarıyla içeri girmiş ardından da sırt çantasını kapının kenarına bırakmıştı.

"Yemin ederim bıktım. Okumak falan istemiyorum. Babam beni sanayiye verebilir." dediğinde gülmeden edemedim.

"Sanayide bir gün dayanamazsın." dediğimde mızmız bir şekilde "Neden? Sen gittin mi de biliyorsun? Belki ben araba tamir etmeyi çok seveceğim." dedi.

"Bir yürü git. Narinsin sen ne sanayisi."

"Narin miyim? Ben mi? Saçmalama Arya." dediği zaman sarı saçlarını karıştırdım. "Teyze ya da abla demen gerekiyor." dediğimde "Aramızda neredeyse üç yaş var." diyerek omuz silkti.

"Senden önce doğduğum gerçeğini değiştirmiyor." dediğimde tekrar onun saçlarını karıştıracağım sırada yana doğru adım atarak kaçmıştı.

Birlikte salona geçtiğimiz zaman "Anne ben geldim! Favori çocuğun!" dediği zaman sesini küçük kardeşlerine duyurup onları sinir etmeye çalıştığının farkındaydım. Ablamın yanına otururken "Kuzey daha gelmedi." dedim.

Ablam "Favori çocuğum neden kardeşlerini sinirlendiriyorsun? Abi olan sensin." dediğinde omuz silkmişti. "Özellikle Kuzey ile uğraşmak çok zevkli." dediğinde ablam yavaşça onun ensesine vurmuştu.

"Kardeşlerin ile uğraşacağına ders çalışsana sen." dediğimde yalandan kusar gibi yaptı. "Bana ders demeyin midem bulanıyor." dediğinde ablamla gülmüştük. Bu sene üniversite sınavına hazırlanıyordu ve ilk seferde kazanmak için çok çalışıyordu. Mezuna kalırsa ders çalışamayacağını söylüyordu.

"Anne!"

Kuzey koşarak içeri girdiği zaman Yamaç abi de arkasından içeri girmişti ve elindeki anahtarı kenara bırakmıştı.

Ablamın kucağına oturduğu zaman önce yanaklarına birer öpücük bırakmış ardından da yanında oturan abisinin omzuna elin koyarak onu biraz itmeye çalışsa da gücü yetmemişti. "Anneme yapışıp durma abi."