19.BÖLÜM

6K 515 105
                                    




Burada bölüm paylaşmanın bu kadar huzursuz hissettireceğini hiç düşünmemiştim. Bir yanım kırgın bir yanım buruk. Umarım uygulamamıza bir an önce kavuşabiliriz çünkü evsiz kalmak çok kötü hissettiriyor.


Sizleri çok özledim o yüzden bölümü okuyabilen herkesten yorum bekliyorum. Upuzun ve güzel bir bölüm ile geldim.


Bölümü yazmayı bitirdikten sonra okumaya fırsatım olmadı o yüzden yazım yanlışları ve anlatım bozuklukları için şimdiden kusura bakmayın.


İyi Okumalar

.

.

.


19.BÖLÜM








Gergin bir şekilde başımı Aslan'a çevirdiğim zaman ayağa kalkmıştım. ''Sanırım ablamlar geldi.'' diye mırıldandıktan sonra onları kapıda daha fazla bekletmek istemediğim için hızlı adımlarımla mutfaktan çıkmıştım.

Kapıyı açtığımda zaman karşımda takım elbiseli bir adam görmeyi beklemiyordum. ''Merhaba yenge, abinin siparişini getirdim.'' diyerek elindeki poşeti uzattığı zaman afallamış bir şekilde uzattığı poşete bakıyordum.

Benden önce bir el poşeti kavradı. ''Eyvallah.'' dediğinde takım elbiseli adam başıyla selam vererek gitmişti. ''Tatlı almalarını söylemiştim.'' dediğinde gözlerimi devirerek kapıyı kapatmıştım. ''Bana da söyleyebilirdin. Ablamlar geldi diye ne kadar stres olduğumu görmedin mi?'' dediğim zaman gülümsemişti. ''Beni eve çağıran sendin.'' dediğinde omuz silkerek mutfağa girmiştim. Ahu ise elindeki biberonundan su içmek ile meşguldü.

"Seni abinin yanına bırakalım." dediğimde onu kucağıma almama izin vermemiş ve meraklı bir şekilde koşarak Aslan'n elindeki poşete ulaşmaya çalışmıştı.

Aslan "Teyzesine çekmiş." dediğinde gülümsemiştim. Poşetin içindeki tatlıları tabaklara koyduktan sonra Batı'yı çağırmıştım ve ikisininkinden tatlısını vererek Ahu ile ilgilenmesini söylemiştim. Bizde Aslan ile birlikte odama çıkmıştık.

"Hemen başlayalım mı makete?" diye sorduğumda başını olumsuz anlamda aşağı yukarı sallamıştı. ''Önce tatlını ye.'' dediğinde başımı belli belirsiz sallamıştım. Yatağımın üzerine oturduğumuz zaman kaçamak bakışlarım ile tatlımı yiyordum. Bu halimi fark etmiş olmalı ki ''Ne oldu?'' diye sordu.

''Yatağın üzerine oturup tatlı yiyecek bir adama benzemiyorsun.'' dediğimde gülmüştü. ''Sana aşık olduğumdan beri değiştim.'' dediğinde kalp atışlarım hızlanmıştı. Sevgisinin bakışlarına yansıyacak kadar çok olmasına hala alışamamış ve bunu ondan duymayı da kabullenememiştim. Kızaran yanaklarımı görmüş olmalı ki ''Buna alışsan iyi olur Arya çünkü sevdiğimi söylemekten de belli etmekten de asla çekinmem.'' demişti.

''Beni buna alıştırman senin için iyi olmayabilir. Belki her zaman duymak isterim.'' dediğim zaman tek kolunu ona sarılmam için kaldırmıştı. Elimdeki tabağı komodinin üzerine koyduktan sonra kolunu havada daha fazla durmasını istemediğim için başımı omzuna yaslayarak bende kolumu beline sarmıştım. ''Başımın üzerinde yerin var. Benden isteyip de alamayacağın bir şey yok.'' dedi ve kendi tatlısından aldığı parçayı yemem için dudaklarıma yasladı. Onun uzattığı lokmayı yerken belimi saran eliyle belimi okşuyordu ve bu hareketi mayışmama neden olmuştu ama uyuyamazdım.

Alevlerin DansıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin