White Lotus [ BL Nonfiction ]

40

සෙහංස POV ;

°
°

එයාට මම කෝල්ස් කීයක් ගත්තත් එයා ෆෝන් එක ආන්සර් කෙරුවෙ නැහැ.මේ වෙනකොට හවස දෙකෙ කණිසමටත් ලං වෙලා.එයා අනිවාර්යයෙන්ම මේ වෙද්දි ඉන්න ඕනෙ හොස්පිට්ල් එකෙ.ඉතින් අන්තිමට මගෙ වැඩ ඔක්කොම පැත්තකින් තියපු මම හොස්පිට්ල් එකට ගියා.

මම එයා ඉන්න ළමා වාට්ටුවට යද්දිම මට හම්බවුනෙ ශෙහාරව.එයා තමයි මගෙ දීර්ගෙ යාළුවා.

" ශෙහාර මල්ලි.. "

" සෙහංස අයියා.. මොකො මේ පැත්තෙ ? "

" දීර් ඉන්නවද මල්ලි ? "

" ලියාන් දුවව එක්ක එන්න ගියානෙ අයියෙ.. තාම ඇවිත් නැද්ද කොහෙද.. මම දැක්කෙ නැ ඉන්නවනම්.. අහ්.. සමහරවිට හාෆ් ඩේ දාලා ගියාද දන්නෙ නැ.. එයා ටිකක් අසනීපෙන් වගෙ හිටියෙ.. "

" එහෙමද ? හරි මල්ලි තෑන්ක්ස්.. මම යන්නම්.. "

" හරි අයියෙ.. "

වාට්ටුවෙන් එලියට එන ගමනුත් මම එයාට ගත්තත් ෆෝන් එක රින්ග්ස් යනවා විතරයි.ආන්සර් කරන්නෙ නැහැ.තවත් එයාට අරන් තේරුමක් නැහැ කියලා තේරුණ නිසා මම වලව්වට ගත්තා.ෆෝන් එක ආන්සර් කලෙ බිසෝ.

" හෙලො බිසෝ.. "

" හාමු මහත්තයා.. "

" දීර් වලව්වෙද ? චූටි මැණිකෙ ආවාද ? "

" පොඩි හාමුයි , චූටි මැණිකෙයි දෙන්නම තාම ආවෙ නැ ලොකු හාමු.. "

" ම්ම්.. හරි.. එයාලා ආවොත් මට කෝල් කරන්න.. "

" හොඳමයි ලොකු හාමු.. "

එයාලා වලව්වට ගිහින් නැහැ කියන්නෙ මෙතන මොකක්ම හරි දෙයක් වැරදිලා තියෙනවා කියන්න මට තේරුණා.ඒත් එක්කම මට මතක් උනෙ රවීව.ඌ තමයි මේ වෙනකොට අපිට ඉන්න ලොකුම හතුරා.

කොයි මොහොතකහරි ඌ උගෙ පලිය ගනියි කියලා දැනගෙන හිටිය නිසා මම දීර්ගෙ ෆෝන් එක් වගේම කාර් එකත් ට්‍රැක් කරලා තිබ්බෙ.ඒ වගේම දුවගෙයි පුතාගෙයි ඇඳුම් වල්ත් ට්‍රැකර්ස් තිබ්බා.කලබලෙත් එක්ක ඒකත් මට අමතක වෙලා ගියා.

කාර් එක පැත්තකින් නතර කරපු මම මගෙ ලැප් එක අරන් දීර්ගෙ ෆෝන් එක තියන තැන බලන්න ගත්තා.ටික වෙලාවක් යද්දි ෆෝන් එක තියෙන්නෙ දුවගෙ මොන්ටිසෝරිය කිට්ටුව කියලා පෙන්නුවා.ඒත් එක්කම මම දුවගෙ ඇඳුමෙ තිබ්බ ට්‍රැකර් එක ගැන බැලුවා.ඒක පෙන්නන්නෙ පාළු පැත්තක.