White Lotus [ BL Nonfiction ]

49

මගෙ දීර්ට සිහිය ඇවිත් අදට සති දෙකක් වෙනවා.ඒ වගේම මාස හතකට පස්සෙ අද එයා ආපහු වලව්වට යනවා.මම හිටියෙ අපේ බඩු ලෑස්ති කරන ගමන්.දීර් හිටියෙ බැල්කනියට වෙලා දරුවො දෙන්නා එක්ක.

" ඉවරද අයියෙ ? "

" ම්ම්.. ඉවරයි.. දැන් යමුද එහෙනම් ? "

" යමු.. "

බඩු ලෑස්ති කරලා ඉවර වෙලා මමත් බැල්කනි ගියෙ දීර්ටයි දරුවො දෙන්නටයි යමු කියන්න.ඉතින් අන්තිමට මාස හයක් අපි හිටපු මේ රූම් එක තවත් ලෙඩෙක් වෙනුවෙන් වෙන් වෙද්දි අපි රූම් එකෙන් එලියට ආවා.දීර් පුතා එක්ක එද්දි මම දුවව අරන් ඉස්සර වුණා.කාර් පාර්ක් එකටත් ආවට පස්සෙ අපේ බෑග් පිටිපස්සට දාලා අපි කාර් එකට නැග්ගා.

මේ සති දෙක ඇතුළත එදා උන දේවල් මම දීර් එක්ක කිව්වා.මොකද එයාට ඒ තරම් පැහැදිලි මතකයක් එදා උන දේවල් ගැන තිබ්බෙ නැහැ.හැබැයි රවි මැරුණෙ මගෙ අතින් කියන එකයි රවී එයාට කරලා තිබ්බ දේවලුයි මම එයාගෙන් හැංගුවා.මොකද මට බය හිතුණා එයා ඒ දේවල් දැන ගත්තට පස්සෙ ඒවට මොන විදිහට ප්‍රතිචාර දක්වයිද කියලා.

කට්ටිය ඉස්සරහ මොන විදිහට මම හිටියත් ඇතුලතින් මම හිටියෙ හොඳටම බිඳිලා.මගෙ හිත කොච්චරවාත් මට කියන්න ගත්තා මම සැමියෙක් විදිහට වගේම අප්පච්චි කෙනෙක් විදිහටත් අසාර්ථකයි කියලා.මොකද මට මගෙ දීර්ව වගේම අපේ චූටි මැණිකෙවත් උන්ගෙන් පරිස්සම් කර ගන්න බැරි වුණ නිසා.මොකද එදා මගෙ වැඩේ දාලා මම දුවව ගන්න ගියානම් දේවල් මීට වඩා වෙනස් විදිහට වෙන්න තිබුණා.

මම මේ ගැන දීර් එක්ක කියන්න තීරණය කලා.කොහොමත් එයාට විතරයි මගෙ හිත හදන්න පුලුවන්.ඒ විදිහටම එයා මේ වෙද්දි මගෙ හිත හදලා තියෙන්නෙ.

ඇත්තටම සැමියෙක් , අප්පච්චි කෙනෙක් වෙනවා කියන්නෙත් බිරිඳක් , අම්මා කෙනෙක් වෙනවා කියන්නෙත් මොනතරම් ලොකු වගකීමක්ද ?

කොහොමහරි අන්තිමට අපි වලව්වට ආවා.වලව් වත්තෙන් කාර් එක නවත්තපු මම අනෙත් පැත්තට ගිහින් දීර් ඉන්න පැත්තෙ දොර ඇරියා.මගෙ අත අල්ලගෙනම එයා එලියට ආවා.දරුවො දෙන්නානම් මේ වෙද්දිත් වලව්ව ඇතුළට දුවලා ඉවරයි.