Jisung gözlerini araladığında kendini izleyen bir çift göze çevirdi gözlerini. Hafiften bulanık görüyordu fakat tanıyamayacak kadar değildi.
"Chanie hyung!" Tanıdık yüzle seslendi ismini yorgun bir ses tınısıyla.
"İyisin değil mi?"
Gelen soruyla Jisung burnunu çekti.
"Canım çok yandı Chan hyung. Hala sanki acımaya devam ediyor."
Jisung elini kalbine götürdüğünde Chan kontrol etmek için tişörtünü kaldırıp Jisung'un tuttuğu yere baktı. Bir şeyi olmadığını gördüğünde rahatlamıştı.
"Bak bunu yapmak zorunda-"
Jisung onun lafını kesti ve kendi konuştu. "Yapacağım. Evet canım çok acıdı ama ben bunu yapmak istiyorum... Gönder beni."
"Biraz dinlenip öyle gitseydin bari."
Jisung kafasını olumsuz anlamda salladı. Uzandığı koltuktan kalkıp atölyeye doğru ilerledi. Chan ise peşinden geliyordu.
"Seungmin nerede?"
Jisung etrafta gözlerini gezdirmiş fakat onu görememişti.
"Yaz kurslarına gidiyor birkaç konuda eksiği varmış."
Jisung onu başıyla onayladıktan sonra hiç vakit kaybetmeden kabine girdi. Kabinin kapısını kapatacakken biraz aralayıp kafasını dışarı çıkardı.
"Chanie hyung!"
"Ne var yine?"
Jisung gülmemek için yanaklarının içini ısırıyordu.
"San'ın atölyesi bir güzeldi var ya görmen lazım."
Chan ayağından çıkardığı terliği sinirle kendisiyle dalga geçen bedene fırlattı. Jisung hızla kabinin kapısını kapatıp üstüne fırlatılan terlikten kurtulduktan sonra Chan daha fazla uğraşmamak için hemen ayarları yapıp geleceğe gönderdi. Fırlattığı terliği tekrar giyip işine kaldığı yerden devam etti.
...
"Neredesin amına koyayım ya! Nasıl endişelendim haberin var mı?"
Jisung omuz silkip Hyunjin'in nutuk çekmesini umursamayarak sıkıca sardı ona kollarını. İki dakika önce gelmesine rağmen Hyunjin'den işitmediği küfür kalmamıştı.
"Bir sakin ol önce otur şuraya."
Jisung eliyle ikili koltuğu gösterdikten sonra onu oturtup kendiside yanına oturdu.
"Her şey bir anda oldu. Daha nasıl vurulduğumu anlayamadan yere yığılmıştım zaten."
Hyunjin iç çekti. Onu sabah odasında bulumayınca çok korkmuştu. Arkadaşına bir şey olması ihtimali onu deliye çevirmişti.
"Kim öldürdü? Hatırlıyor musun yüzünü?"
Jisung kafasını iki yana salladı gelen soruyla.
"Maske takıyordu bu yüzden yüzünü göremedim."
"APTAL PİÇ! KORKUSUNDAN TAKIYORDUR BEN ONU BİR ELİME GEÇİRİRSEM."
Jisung arkadaşının bu tepkisine karşılık burukça gülümsedi. Onun kendisine bu kadar değer vermesi paha biçilemez bir şeydi. Hyunjin hep böyleydi. Çocukluğunda birisi ona sataştığında o umursamazken ertesi gününe ağızları burunları yamulmuş bir şekilde gelirlerdi. Jisung'a birisinin laf atmasına dayanamadığı için hepsini döverdi Hyunjin.
"Tamam Hyunjin sakin ol."
"Off Jisung nasıl sakin olayım... Neyse senin için denerim. Acıyor mu daha?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Zaman - Minsung
Fanfic"Evimde ne işin var? Üstelik yatak odamda!" "Evin ve yatak odan mı?" Minho kıkırdadı. "Bu ev, bu oda, bu yatak ve üstündeki kıyafetler... Ayrıca sen. Hepsi bana ait Han Jisung." ❗Şiddet yerlerinde ya da smut yerlerinde uyarı koymayacağım ona göre ok...
