ESKİDEN KALAN

4-UZAK DUR!

MULTİ; ÖYKÜ VE EMİR

Her ne kadar canını kıracak şeyler desem bile,söylediklerimle kırılan onun kalbi değil benim kalbim olacağını biliyor olsamda.

'Geldiğin gibi git' bakışı attım ama anlamadı yada anlatamamıştım. Bakışlar üzerinde çalışmam gerekiyor sanırım.Kapıyı kapatıp bana doğru gelmeye başladı.O nasıl bir vücuttur abi ya bunun ki vücutsa diğerkilerin ki ne.Kapa çeneni iç sapığım.

"Nasıl..."bide ne diyeceğimi bilebilsem keşke.Kapalı kaldığımda ona karşı düzenlemeye çalıştığım bütün intikam planlarımın eriyip bittiğini hissediyorum.

"Niye geldin" diyerek devam ettim.

"Bende seni adam sandım.Tuhafıma gitmişti bana niye yardım etti diye.Senin amacın belliymiş ama önce üstümü mahvettin sonra kapıyı üstüme kilitledin.İnsanların korkularını kendine eğlence yapamazsın.Git kimle uğraşırsan uğraş,eğlenirsen eğlen ama benden uzak dur bunca zaman nasıl olduysan öyle ol.Aptallık bende zaten senin neyinden...."deyip sustum.Dediklerim karşısında yüzünde anlayamadım ifadesiyle sadece dinledi ve 'devam et' bakışı attı.Devamını getiremezdim, konuşurken fark etmediğim ayağımın acısıyla inledim.Bana doğru yaklaştığını fark edince ellerimi ona doğru kaldırıp "Uzak dur !"deyip ayağıma doğru bakmaya devam ettim.Gözlerim dolmuştu görmemesi için kafamı ayağıma iyice yaklaştırdım.Ona bağırmak mı ,Allah belamı verdi de benim haberim yok galiba.Ona bu şekilde davranmak benim canımı acıtıyordu.

"Öykü" dediğinde duymamazlıkdan geldim bana doğru birkaç adım daha attığına ne yapacağımı düşünürken kapının açılma sesiyle kapıya baktık.Hemşire elindeki tepsiyle içeriye girip "Bugünlük bu kadar yeter hastanın dinlenmesi lazım" dedi.Emir mesajı almış ki kapıya doğru ilerledi tam kapıyı kapatacağı sırada kapıya baktım.O da birden arkasını dönünce göz göze geldik.Bakışlarımı kaçırmama zaman kalmadan"Kendine iyi bak" deyip kapıdan çıktı ve arkasından kapıyı kapattı.

Neydi bu şakamı önce hastanelik yap sonra 'kendine iyi bak 'dalgamı geçiyordu.Beni sadece kilitleyip biraz korkutmak istemiştir sadece diye düşünmeden edemedim nereden bilebilirdi ki camı açmaya çalışacağımı. Aklıma gelen saçma düşüncelere yüzümü buluşturdum.Onu haklı çıkarmak için düşündüklerim midemi bulandırmıştı. Sadece korkutmak bile olsa yaptığı kötü bir şeydi.
Ayağımın acısıyla kalbimin acısı birbirine karışmış gibi hissediyordum, hangisi bu kadar acıtandı?

Emir'den

Artık iyi olduğuna göre gidip üstümü değiştirebilirim.Sabah yağmurdan ıslanan formalarım kurumuştu ama yinede hiç iyi gözükmüyordum. Hastane kapısından çıkarken Öykü'nün dediklerini düşünmeye başladım.

Fazla mı aptaldı,fazla mı hayalperesti.İnsan iki dakika susar.Düşündüğü mantıklı olsa bide tamam çok iyi davranmış sayılmam ama psikopat mıyım ben niye kapıyı üstüne kilitliyim. İnsanların korkularını niye kendime eğlence yapıyım.

Bide benim düşündüğüm saçmalıklar vardı.Ne olduğunu bilmeden kızın hakkında bencil diyerek düşünmüştüm.Sırf üstü battığı için gittiğini ama yine benim yüzümden başına bir kaza daha gelmişti.Allah'tan çok önemli bir şey olmamıştı.Tabi kafasındaki o bant hariç. Ve sanırım doktorun dediği gibi ayağı bir süre ona zorluk çıkartacaktı.

***

Eve gidip banyo yaptım.Üstüme kot gömlek,altıma siyah dar paçamı giyip hastaneye gitmek için evden çıktım.Hastaneye geldiğimde girip girmemek konusunda biraz tereddüt ettim.Öykü'nün odasına önüne geldiğimde kapı aralıktı.Öykü yatakta yatarken karşısında ki biri ile gülerek konuşuyordu.Kapıyı biraz aralayıp kiminle konuştuğunu görmek için baktım.Eray denilen çocuk vardı.Zayıf bir çocuktu ben onu yumruğuma bile gerek olmadan döverim.Ben niye bu çocuğu dövme planları yapıyordum ki bana ne istediğiyle gülsün konuşsun beni ilgilendirmezdi.Çocuğa bakarken bunları düşünmeyi bırakıp tekrar Öykü'ye baktım.Onunda ona bakıyor olduğunu görünce kapıyı aralık bırakıp geri döndüm.Okulda birçok kez onları yan yana görmüştüm. Öykü'yü ararken baya uğraşmıştı.Öykü bulunur bulunmaz geldiyse, Öykü onunla bu kadar mutluysa kesin sevgilisiydi.Ya o bahsetti kişiydi ya da onu sevmekten çoktan vazgeçmiş.

***

Gece saat iki olmuştu uyuduğunu düşünerek odasına gittim.Kapıyı açtığımda tahmininde haklı olmuştum.Öykü uyuyordu.İçeri girip sessizce kapıyı kapattım.Yatağının yanındaki sandalyeye oturup onu izlemeye başladım.Uyurken normaldekinden daha sakin ve güzeldi.Gözleri kapalıyken kirpiklerinin uzunluğu belli oluyordu.Saçları bir taraftan ör yapılıydı.Bir elini yastıkla yatağını arasına sıkıştırmış şekilde uyuyordu.Bu şekilde fazlasıyla masum ve savunmasız gözüküyordu okulda ki havalı kızın tam tersine.

Birden yüzünde kaplayan ifadeyle rüyasında bir şey gördüğü belliydi.Yüzünde acı çekiyormuş gibi bir ifade vardı.Yüzüne gelmiş saçlarını almak için elimi uzattığımda "yapma" diye bağırmasıyla elimi geri çektim.Ona açıklama yapmak için baktığımda gözleri kapalıydı ve yüzünde boncuk boncuk terler oluşuyordu.Kabus gördüğünü fark ettiğim sırada "kapatma" dedi bu sefer.Bir anda geçirdiğim şoku bırakıp omuzlarını iki elimle tuttum titremesini durdurmak için.Sandığımdan daha büyük sorunları vardı anlaşılan.

"Öykü "diye kısık sesle seslendim.Birkaç kez daha adını seslendiğim de sesimi duymuş olacak ki gözlerini açtı birden.

Kısa bölüm yüzünden kusura bakmayın arkadaşlar, bu seferlik böyle oldu.