•Wooyoung, yan eve taşınan komşusunun müzik seslerinden rahatsızlık duymaya başlamıştı. Sabah yeni işi için görüşmeye gidecekti fakat patronu olacak kişinin komşusu çıkacağını düşünememişti•
Sabaha kadar en fazla 1-2 saat uyuyabilmiştim. Wooyoung dün şirkete gelip gittiğinden ve bedeni hala tam olarak eski gücüne kavuşamadığından çok çabuk uyumuştu. Uzun süre ayaktayken Wooyoung'u izleyip olası şeyleri düşünmüştüm. Koruma işimi de hallettiğimde hazırlanmaya başladım. Hayatımda aldığım en riskli karar buydu. Ben gitmesem daha büyük bir olay olması olasıydı. Üzerime hava sabah soğuk olduğundan mont almıştım. Dolabı kapattığım da Wooyoung'a döndüğümde hala uyuduğunu görmek iyi hissettiriyordu. Çıkmadan önce yanağından öpüp odadan ayrılmıştım. Mutfaktan hazır sandviç alıp hızlıca yedim. Kapıya ilerlediğimde bir süre tereddüt etsemde en sonunda ayakkabılarımı giyip evden çıkmıştım. Arabaya bindiğim de anahtarı takıp çalıştırdım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
[SAN OUTFIT]
Han nehrine vardığımda bir süre etrafa baktım. Kimse yoktu, bu durum ürkütücü olsada arabayı nehrin arka tarafındaki açık alana park edip inmiştim. Hava soğuk olduğundan ellerimi montumun cebine koyup 2-3 dakikaya nehrin ön tarafına gelmiştim. Demirliklere doğru ilerlemeye başladım. Birinin gelip beni Chris ile iletişime geçirmesi gerekiyordu çünkü hapisteydi. Aksesuar olan yüzüğümle oynarken telefonuma bildirim gelmişti. Kaşlarımı çatıp mesajı içimden okudum. 'Geldiğin için teşekkürler' yazıyordu. Geri cebime koyduğumda yan taraftan Chris'in geldiğini görünce bir kaç adım geri çekildim "Merhaba San" Bir süre süzdükten sonra fazlasıyla hırpalanmış şekilde durduğunu anlamıştım "Kaçtın mı?" Chris sessizleşince kaşlarımı çattım "Şuan senin yanında olmamam gerekiyor" Arkamı döndüğümde elimi tutmuştu. Sertçe çekip Chris'e baktım "Hangi hapishaneden kaçtıysan oraya geri dön" Gözleri dolmuş şekildeydi "San yaptığım şeyler için pişmanım" Dedikleri inandırıcı gelmediği için boş şekilde bakıyordum "Mektup biraz tehditkâr oldu biliyorum ama ben cidden son kez seninle düzgünce konuşmak istiyorum" Gitmeye çalışsam saçma sapan davranabileceği için dinlemeye devam etmeliydim
"Ben seni cidden çok sevmiştim, ilişkimiz ilk zamanlar çok güzeldi. Daha sonra ben kendi içimde San'a söyleyemediğim karmaşık olaylar yaşadım. Bu yüzden ilişkimiz bok gibi sonladı farkındayım. Sen yokken ailem çok fazla psikolojik ve fiziksel şiddet uyguluyordu. Bunları anlatamadan her şey çoktan bitmişti. Zaten şehirden gittiğimde seni unutmak için her şeyi yaptım. Başarılı olamadım, geri döndüğümde sen yardım ettin. Senin şirketine gittikten sonra arkadaşlarım Wooyoung ile ilgili şeyler anlattı. Bende bunu takıntı haline getirdim. Seni daha fazla görebilmem için Wooyoung ile uğraşmaya karar verdim. Bi öğlen senin odana girdiğimde onunla uğraşmaya başlarken içimden sanki başka biri çıkmıştı" Duraksadığında Chris'e doğru baktım, sessizce ağlıyordu. Cebinden peçete çıkarıp göz yaşlarını silmişti "Sonra babam yaptığım şeyi öğrendi, beni eve kitledi. Sinirle bir çok şey yaptı. Seni hala sevdiğimi söylediğimde benim işe yaramaz biri olduğu söyleyip durdu. İlerleyen dönemde Wooyoung'un şehirden gittiğini öğrendim. Daha doğrusu babam sizin şirketin hisselerinin yükselmesi ilgisini çekmişti. Bana gelip seninle tekrar olmamı söyledi. Hem kendi istediğine ulaşması kolaylaşacaktı hem de benim daha fazla konuşmamı istemiyordu. Onun dediklerini kabul etmezsem beni öldürecekti. Mecburen seninle iletişime geçtim. Hatasız şekilde gözüne girmek istedim. Sende o dönemler fazlasıyla umutsuz gözüküyordun. İş konusunu falan açtığımda şaşırtıcı bir şekilde kabul etmiştin. 3 ay zorunlu sevgili olayını zaten seninle ortak kullanacağımız evi seçmekle geçmişti. Daha doğrusu her şeyi ben yapmaya çalıştım, sen beni kağıt parçasından farksız gördüğün için kalbim olabileceğini de düşünmemiştin. Biliyorum beni sevmiyordun her şeyi iş için yapıyordun ama çok kırıldım. 3 ay sonunda düğün olacak hafta belki de en fazla görüştüğümüz zamandı"
