Asylum // Mabbie

XIV

ik weet niet of ik dit ooit heb gezegd dat dit in de 50's afspeelt maar bij deze de vriendelijke herinnering

Robbie POV:

"Robbie, als je even meekomt naar mijn kantoor? We moeten het ergens over hebben." Ik wil lachen, huilen, schreeuwen en nog veel meer tegelijkertijd. Hoe heb ik het voor elkaar gekregen om opgenomen te worden voor mijn homoseksualiteit, verliefd te worden op een jongen die dit genezingsproces volledig heeft verstoord en ook een van de weinige hier die nog een beetje oké is in elkaar geslagen heeft? Veel keuze lijk ik niet te hebben, dus volg ik Raoul naar zijn kantoor. "Gaat het over waar ik denk dat het over gaat?" Vraag ik zodra we de ruimte uit zijn. "Ik had het ook liever anders gezien." 

Eenmaal in zijn kantoor ga ik op een van de stoelen tegenover het bureau zitten. Raoul zijn kantoor heeft een bepaalde warmte die weinig ruimtes hier hebben. Alsof hij een poging heeft gedaan tot het huiselijk te maken. Een radio speelt wat muziek, hij heeft foto's uitgestald op zijn bureau en de kasten staan vol met boeken. "Wil je iets drinken? Koffie? Ik denk dat vandaag een uitzondering waardig is." Normaal krijgen we niks heets, vanwege het risico dat we iemand er pijn mee gaan doen. "Koffie? Zeker. Graag." Met een knik draait hij zich om en loopt hij weg.

En dan doe ik iets waarvan ik zelf niet helemaal begrijp waarom. Zodra de deur sluit spring ik op van mijn stoel en sprint ik naar de andere kant van het bureau. Op mijn knieën voor de laatjes trek ik ze een voor een open. "Kom op.. Hier ergens moet hij liggen." Fluister ik tegen mezelf terwijl ik talloze mapjes langsga in de hoop zijn naam te vinden. Ik kom wel mijn eigen dossier tegen, waarbij ik even twijfel om hem te openen en te lezen wat ze over me te zeggen hebben, maar al snel ga ik verder. Namen schieten voorbij, maar niet de naam waar ik wanhopig naar op zoek ben. Ik ben zo druk bezig dat het me niet opvalt dat de deur weer open gaat. 

"Ik denk dat je dit zoekt?" Raoul zet de mokken neer op het bureau en loopt om naar een van de kasten. Op een plek waar je het niet zou verwachten pakt hij een dossier af. "Die van Matthyas zoek je, neem ik aan." Het bloed stijgt naar mijn wangen zodra ik besef waar ik op betrapt ben. Niet naar de isolatie. Geen straf. Alsjeblieft, Raoul, bespaar het me nog even. "Als iemand hierachter komt, raak ik mijn baan kwijt, dus ik hoop dat je begrijpt dat niemand dit te weten mag komen." Vol verbazing kijk ik hem aan wanneer ik het dossier van hem aanpak. "Bedoel je nu...?" "Ik bedoel dat je het nu mag lezen. Ik denk dat het goed voor je is als je meer inzicht krijgt in wie Matthyas is. Ook voor je eigen herstel." 

En zo ligt het voor me. Een heel dossier met iedere klacht, mankement en probleem die Matthy heeft. Iets wat niet kan liegen. Zodra ik hem open zie ik allereerst veel tekst, heel veel tekst en een foto van Matthy, vermoedelijk de eerste dag dat hij hier aan kwam. Op de achtergrond zie je de armen van de bewakers die hem op zijn plaats houden.

Naam patiënt: Matthyas het Lam

Geboortedatum: 29-05-1933

Opnamedatum: 13-11-1958

Klachten: Schizofrenie, angststoornis, depressie.

Omschrijving: Matthyas is onder dwang van zijn ouders opgenomen. Na het meest recente incident hadden zijn ouders de keuze om hem op te laten nemen wegens mentale klachten of aangifte doen bij de politie.  Therapeut heeft diverse problemen vastgesteld. Matthyas geeft aan niks te kunnen herinneren van de voorafgaande incidenten. In therapie zal worden onderzocht wat de oorzaak hierachter is en of er hulp mogelijk is. Ondanks dat hij onschuldig doet, worden er twijfels gezet bij de oprechtheid hiervan.

Met medicatie blijft hij onder controle. Wanneer in contact met deze patiënt is extra beveiliging benodigd in verband met het uitbraakrisico. 

Dit is niet de Matthy die ik ken. De lieve Matthy, die er niet uit ziet alsof hij iemand iets aan kan doen. "Je moet afstand van hem nemen. Hoe moeilijk het ook is, de enige manier waarop ik jou het gebouw wil zien verlaten is omdat je genezen bent, niet in een lijkzak omdat hij je iets aan heeft gedaan."