mahalle kurgusu...
Ailesini trajik bir kaza sonucu kaybeden Leyla Amber Muna, bütün anıları, anılarında yer alan insanları ve aşkını geride bırakarak doğup büyüdüğü mahalleyi terk eder. Aradan geçen yaklaşık dört yılın ardından geçmişiyle yüzleşmeye...
(Arkadaşlar bölüm normalde daha erken gelecekti. Fakat biraz pürüz çıktı. Garip bir şekilde Wattpad sıkıntı çıkardı ve yazdığım bölüm yazım yanlışlarıyla doldu. Bazı harfler yerine nokta, kare gibi simgeler oluştu. Sansürler gibi kelimeler gizlendi. Tüm bunları düzenleyeyim derken bu saate kaldı. Tekrardan kusura bakmayın. #Ayrıca bölüm içerisinde herhangi bir yanlış olursa bilgilendirin lütfen. Bölüm yetiştireyim derken her yere dikkat etmedim. Bu yüzden küçük ya da büyük hatalar olabilir, af diliyorum.)
Holaaaa aşkolarrr💋
Umarım bölümü beğenirsiniz keyifli okumalar dilerim ❤️
Yıldızları parlatmayı ve yorum eklemeyi es geçmeyin lütfen canlarım...
13. Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'Velet_Marmara'
Bir önceki günün akşamı...
İnsan, aklı yettikçe yaratılışının gizemini daha iyi kavrıyordu. Olgunlaştıkça, uzuvlarının ve organlarının işlevindeki deneyimine göre yeni bilgiler ediniyordu. Hisleri ve duygularının, bedenleri üzerindeki değişiminden aslında sadece yaşamsal faaliyetleri gereği çalıştığını düşündükleri parçalarının tek bu görevle kalmadıklarınıöğreniyordu. Örneğin, heyecandan kaynaklı hızlanan kalplerinin vücuda gönderdiği mutluluk hormonu ile sadece yaşamın merkezi olduğunu değil, yaşama isteğinin de kaynağının olduğunu anlatır bize. Öyle güzel ve kusursuz yaratılmış olmamızın verdiği farkındalık ile daha çok özgür olmak ve daha çok görmek isteriz hayatı.
Fakat şöyle bir durumda vardı ki, kendimizi kaptırdığımızduyguların gidişatını ve sonucunu düşünmedenhareketlerimizin önündeki sınırı çektik. Ve bu insanoğlu için iç ve dış savaşlara neden oldu. Kimi kendi içinde, kimi dış dünyanın düzensizliğine... Aslında bu düzensizliği yaratanın, yine bu sınırı çekme mevzusu yüzünden kendi savaşında galip gelemeyip, içindeki kavgasını etrafına yansıtan bizden başkası olmadığını da düşünmedik.
Boran, Amber Leyla'nın bakışlarında yakaladığı hüzün ile harmanlanmış yoğun veda edermişçesine kayan parıltıların bıraktığı karanlığı görünce dumura uğramıştı. Arkasını dönüp sokak lambasının aydınlattığı yolda ilerlerken kendisine düşen görev, onun sırtını izlemek olmuştu. Teşekkür ettikten sonra, tek bir kelime dahi duymak istemiyormuş gibi sırtını çevirmişti. Bundan fazlasıyla rahatsız olmuş ve gerilmişti. Şüphesiz bunun sebebi artık birbirlerinin muhatabı olmayacaklarını anlamış olmasıydı.
