5. Bölüm Kararmış Gökyüzü Beni De Aldı İçine

291 12 1
                                    


Sizden ricam beğendiyseniz bölümleri oylamanız ve yorumlarınızı eksik etmemeniz.

Teşekkür ederim ve keyifli okumalarrr🤍

5. Bölüm


"Anladım ki hayatında birinin olmaması değil, birinin hayatında olmamakmış yalnızlık..."





Yaşıyor olduğunu kalbinin atmasına ya da nefes alıp veriyor oluşuna bağlayan insanları da anlayamıyorum. Kalbiniz hiçbir kayıp yaşadığınızda keskin bir sancı ile kasılıp bu fani dünyanın düzenine sitem etti mi? Nefesiniz sıklaşırken oksijen dedikleri bu boktan havanın tüm kötülüğü ile dolduğunda ciğerleriniz, ruhunuz bedeninize cumhuriyetini ilan edermiş gibi yükseldi mi? Cevabın olumlu ise hala yaşıyor olduğunu düşünüyor musun?

Oturduğum sandalyede başımı geriye atarak gözlerimi kapattım. Kulağımı dolduran melodinin ruhumu sarıp sarmalayarak bedenime sinyaller göndermesini kapalı gözlerim ardından izledim. Tüylerim duygu yoğunluğundan kaynaklı diken diken olurken sandalyede daha çok yayılmıştım.

Ya no estas mas a mi lado corazón
(Artık yanımda değilsin kalbim)

En el alma sólo tengo soledad
(Ruhumda sadece yalnızlık var)

Melodiye güzel sesiyle eşlik eden kadının şarkıya girişi ile yayıldığım sandalyeden göğsümden birisi tarafından çekiliyormuş gibi kalktım. Bedeninin de ruhuyla beraber götürülmesini isteyen birini çağrıştıran bir koreografiydi bu. Yavaş adımlarımı sandalyenin etrafında dolandırdım. Bunu yaparken çıplak ayak parmaklarımın üst yüzünü zemine sürterek ilerliyordum. Sağ elimin parmakları ucunda kayan sandalyeyi geçip sahnenin ortasında tavana sağlam bir şekilde bağlanan svava hamağa doğru ilerledim. Adımlarım aceleci değildi.

Y si ya no puedo verte
(Bundan sonra seni göremeyeceksem)

Por qué Dios me hizo quererte
(Tanrı neden beni sana aşık etti?)

Para hacerme sufrir mas
(Daha fazla acı çekmem için mi?)

Sahne dizaynını kulübüm bana göre ayarladığından ezbere bildiğim adımlarım ile sahnede süzülüyordum. Kapalı gözlerimi açmak bir yanda dursun aralama gereği bile duymamıştım. Parmaklarım üzerine bastım ve topuğumun soğuk zeminle bağlantısını kesip olduğum yerde iki tur dönerek seri bir şekilde sol dizimi zemine yasladım. Kollarımın birini öne diğerini hafif arkaya doğru açı oluşturacak şekilde güzel bir manzaraya kucak açar gibi narin hareketler ile kaldırarak, bileklerimi oynatıp havada hayali yazılar yazdım işaret parmağımın ucu ile.

Duyduk ki Adın Leyla/SAĞANAK MAHALLESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin